Μια νέα έρευνα, διαπίστωσε πως το τάι τσι μπορεί να βοηθήσει στην επιβράδυνση των συμπτωμάτων της νόσου του Πάρκινσον.
Η παραδοσιακή πολεμική τέχνη συνδυάζει αργές, απαλές κινήσεις με βαθιές αναπνοές και χαλάρωση.
Σύμφωνα με τους ερευνητές όσοι εξασκούσαν την πολεμική τέχνη δύο φορές την εβδομάδα είχαν λιγότερες επιπλοκές και καλύτερη ποιότητα ζωής από όσους δεν το έκαναν.
Τα ευρήματά τους επιβεβαιώνουν προηγούμενες μελέτες σχετικά με τα οφέλη της άσκησης για τα άτομα με Πάρκινσον.
Ειδικότερα, οι ερευνητές από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Jiao Tong της Σαγκάης, παρακολούθησαν την υγεία εκατοντάδων ασθενών με Πάρκινσον για διάστημα έως και πέντε ετών. Μια ομάδα 147 ατόμων εξασκούταν τακτικά στο τάι τσι, ενώ μια άλλη ομάδα 187 ατόμων όχι.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η νόσος εξελισσόταν πιο αργά στην ομάδα του τάι τσι σε μετρήσεις των συμπτωμάτων, της κίνησης και της ισορροπίας.
Στην ομάδα αυτή παρατηρήθηκαν επίσης λιγότερες πτώσεις, λιγότεροι πόνοι στην πλάτη και ζαλάδες, ενώ τα προβλήματα μνήμης και συγκέντρωσης ήταν επίσης λιγότερα σε σχέση με την άλλη ομάδα.
Παράλληλα, ο ύπνος και η ποιότητα ζωής βελτιώνονταν συνεχώς.
Σε προηγούμενη δοκιμή που κράτησε έξι μήνες, διαπιστώθηκε μεγαλύτερη βελτίωση στο περπάτημα, τη στάση του σώματος και την ισορροπία σε σχέση με όσους δεν συμμετείχαν στο πρόγραμμα.
Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι η μελέτη τους δείχνει «ότι το tai chi έχει μακροπρόθεσμη ευεργετική επίδραση στη νόσο του Πάρκινσον» καθώς ενισχύει την ποιότητα ζωής και βοηθά στη διατήρηση της ενεργητικότητας των ασθενών.
Αλλά αναγνωρίζουν επίσης ότι η μελέτη είναι σχετικά μικρή και δεν θα μπορούσε να αποδείξει ότι το tai chi ήταν ο λόγος για τα θετικά αποτελέσματα που βίωσε η μία ομάδα.
Ο καθηγητής K Ray Chaudhuri, καθηγητής κινητικών διαταραχών και νευρολογίας στο King’s College του Λονδίνου, δήλωσε στο ΒΒC: «Είναι πολύ νωρίς για να ισχυριστούμε οποιαδήποτε νευροπροστασία με βάση αυτή τη μελέτη, αν και οι θετικές επιδράσεις σε πτυχές των κινητικών και μη κινητικών λειτουργιών είναι εντυπωσιακές».
Είπε ότι το μπαλέτο έχει επίσης βρεθεί ότι έχει παρόμοια αποτελέσματα στη νόσο του Πάρκινσον.
Ο καθηγητής Alastair Noyce, καθηγητής νευρολογίας και νευροεπιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου, την χαρακτήρισε «σημαντική μελέτη», αλλά δήλωσε ότι υπήρχαν περιορισμοί στο σχεδιασμό της και ότι χρειάζονται περισσότερες δοκιμές.
«Συνιστούμε ήδη το tai chi, καθώς και άλλες μορφές άσκησης, αλλά η κατανόηση του ποιες μορφές άσκησης είναι πιο ευεργετικές είναι ένας σημαντικός στόχος για τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης διαχείρισης των ασθενών» είπε.
