Ακόμη κι αν έχεις επισκεφθεί πολλές φορές ένα μέρος, συχνά μπορεί να σε εκπλήξουν ιστορίες και αξιοθέατα που πιθανόν δεν γνωρίζεις. Κάτι τέτοιο μάλλον θα σου συμβεί και με ένα νησί δημοφιλές που έχει ένα αξιοθέατο όχι γνωστό σε πολλούς. Είναι η Ίος και ο «Τάφος του Ομήρου».
Αυτό το ελληνικό νησί, λοιπόν, διεκδικεί το μέρος στο οποίο θεωρείται ότι πέθανε ο Όμηρος. Ένα νησί το οποίο έχει συνδεθεί έντονα με τον τουρισμό που είναι αγαπητός σε νεαρές ηλικίες αλλά όπως αποδεικνύεται έχει πολλούς ακόμη θησαυρούς να επιδείξει. Και ένας από αυτούς είναι ο λεγόμενος «Τάφος του Ομήρου». Χτισμένος σε ένα επιβλητικό σημείο το οποίο πρέπει να επισκεφθείς οπωσδήποτε αν βρεθείς στο νησί οποιαδήποτε στιγμή. Έχουμε βρεθεί όλες τις εποχές εκεί και η αλήθεια είναι πως για κάποιο λόγο την καρδιά μας έχει κλέψει η άνοιξη.
Η σπηλιά της Αθήνας που ονομάζεται φυλακή του Σωκράτη
Σύμφωνα με μαρτυρίες αξιόπιστων αρχαίων συγγραφέων, όπως είναι ο Ηρόδοτος και ο Παυσανίας, η Ίος ήταν το νησί όπου πέθανε ο Ομηρος και εκεί βρίσκεται ο «Τάφος του Ομήρου». Εκτός από τις γραπτές αναφορές που υπάρχουν η σχέση του Ομήρου με το νησί αποδεικνύεται επιπλέον από παραστάσεις σε νομίσματα της Ίου στα μέσα του 3ου αιώνα αιώνα π.Χ. Στην πραγματικότητα όταν φτάσεις στο νησί θα δεις ότι πρόκειται για τα ερείπια ενός ελληνιστικού πύργου τα οποία έχουν καθιερωθεί στη συνείδηση των κατοίκων της Ίου αλλά και όχι μόνο ως «ο τάφος του Ομήρου». Πληροφορίες για το θάνατο και την ταφή του Ομήρου αντλεί κανείς και από τα γραπτά του Στράβωνα.
Η περιοχή όπου βρίσκεται ο τάφος του Ομήρου προσφέρει μοναδική θέα που σου κόβει την ανάσα. Θα ακολουθήσεις ένα σύντομο σηματοδοτημένο μονοπάτι μόλις δέκα λεπτών και θα ξαποστάσεις σε ένα κιόσκι που το μάτι σου θα χαθεί στο μπλε. Επίσης πολύ κοντά στον τάφο του Ομήρου βρίσκεται ο ερειπωμένος οικισμός του Πλακωτού.
Ο θρύλος για το πώς πέθανε ο Όμηρος έχει διάφορες εκδοχές και ιδιαίτερο ενδιαφέρον όπως και για το που βρίσκεται ο «Τάφος του Ομήρου». Η επικρατέστερη εκδοχή (σύμφωνα με τον περιηγητή Παυσανία) είναι ότι ο Όμηρος επισκέφτηκε το μαντείο των Δελφών για να ρωτήσει την Πυθία ποιοι ήταν στην πραγματικότητα οι γονείς του και η καταγωγή του. Η Πυθία απάντησε με τον εξής χρησμό: «Πατρίδα της μητέρας σου είναι η νήσος Ίος, η οποία θα σε δεχθεί όταν πεθάνεις, αλλά φυλάξου από το αίνιγμα των νεαρών παιδιών». Ωστόσο, ο ποιητής παράκουσε τον χρησμό και ταξίδεψε μέχρι την Ίο για να βρει τις ρίζες του.
‘Οταν έφτασε εκεί ο Όμηρος λέγεται ότι είδε μερικά μικρά παιδιά που ψάρευαν στην ακτή. Ο Όμηρος τα ρώτησε τι έπιασαν και τα παιδιά του απάντησαν: «Όσσ’ έλομεν λιπόμεσθα, όσ’ ουχ έλομεν φερόμεσθα».
Που σημαίνει ό,τι πιάσουμε το αφήνουμε, ό,τι δεν πιάσουμε το φέρουμε μαζί μας. Αυτό που έλεγαν τα παιδιά ήταν οι ψείρες. Όσες έβρισκαν, τις σκότωναν, αλλά όσες δεν έβρισκαν, τις έφεραν στο κεφάλι τους. Ωστόσο, ο Όμηρος δεν κατάφερε να βρει την απάντηση στον γρίφο αλλά εκείνη τη στιγμή θυμήθηκε την προειδοποίηση της Πυθίας. Τρομοκρατήθηκε καθώς το θυμήθηκε και απομακρύνθηκε γρήγορα.
Ο θρύλος λέει ότι ο δρόμος ήταν λασπωμένος και ο ποιητής μέσα στη βιασύνη του, γλίστρησε και έπεσε. Τότε χτύπησε το κεφάλι του και πέθανε σχεδόν ακαριαία. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, ο Όμηρος πέθανε από τη στενοχώρια του που δεν έλυσε τον γρίφο. Εκεί βρίσκεται ο «Τάφος του Ομήρου».
