Η Ζαφειρώ Καρασάββα είναι η μητέρα του Γιάννη Καρασάββα που απανθρακώθηκε. Είναι η πρώτη φορά που μιλάει δημόσια. Μίλησε στην Deutsche Welle και τη Μαρία Ρηγούτσου.
Η συνάντηση με την κυρία Καρασάββα έγινε στο σπίτι της σε ένα προάστιο της Θεσσαλονίκης. Έχασε το μοναχοπαίδι της, τον Γιάννη, ο οποίος ήταν πιθανώς στο βαγόνι 3 ή στο κυλικείο όταν συνέβη το δυστύχημα. Σήμερα ζητά μόνο δικαίωση. Είναι η πρώτη φορά που αποφάσισε να μιλήσει δημοσίως.
Λέγομαι Ζαφειρώ Καρασάββα και έχασα τον γιο μου Ιωάννη Καρασάββα, 28 χρονών. Πήγαινε στο ΠΑΜΑΚ (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας), ωστόσο δεν τον ικανοποιούσαν οι σπουδές πληροφορικής που είχε ξεκινήσει και αποφάσισε ότι θα ήθελε να ασχοληθεί με την ψυχολογία. Έτσι ξεκίνησε σπουδές σε μια σχολή στην Αθήνα. Του άρεσε πάρα πολύ. Ήταν ενθουσιασμένος. Πιστεύω ότι θα γινόταν πολύ καλός σε αυτό που είχε επιλέξει. Τον αγαπούσαμε πάρα πολύ. Προσπαθήσαμε 15 ολόκληρα χρόνια να αποκτήσουμε παιδί και επιτέλους το 1995 γεννήθηκε ο Γιάννης. Με τον σύζυγό μου όλα αυτά τα χρόνια προσπαθήσαμε να τον μεγαλώσουμε με αρχές, με αξίες.
Κάνοντας έναν απολογισμό δύο χρόνια μετά το δυστύχημα, πώς θα περιγράφατε αυτά τα δύο χρόνια;
Μαρτυρικά, θα έλεγα. Χάνοντας το παιδί σου δεν μένει τίποτα. Καμιά χαρά πλέον. Και είμαι γεμάτη θυμό, οργή για όλα αυτά που συμβαίνουν, για όλα αυτά τα προσβλητικά σχόλια που συχνά ακούγονται από διάφορες πλευρές.
Αυτές τις μέρες βλέπουμε συνέχεια ότι το θέμα έχει πάρει πολύ μεγάλη έκταση. Έχει γίνει το πρώτο πολιτικό θέμα στην Ελλάδα. Αυτό εσάς πώς σας φαίνεται;
Έτσι δεν θα έπρεπε να είναι; Είναι 57 άνθρωποι που χάθηκαν και τόσοι που τραυματίστηκαν. Και όλα αυτά γιατί; Γιατί δεν λειτουργούσε ένα φανάρι; Γιατί δεν υπήρχε τηλεδιοίκηση; Γιατί δεν υπήρχαν τα απαραίτητα, ενώ μας βεβαίωναν οι υπουργοί μας ότι είναι ασφαλής ο σιδηρόδρομος; Το ασφαλέστερο μέσο μας έλεγαν ότι είναι. Και για αυτό το επέλεξε και ο Γιάννης. Πήγε στον σταθμό, άφησε το αυτοκίνητο και πήρε το τρένο.
Γίνεται πολύς λόγος για συγκάλυψη. Εσείς το πιστεύετε αυτό;
Ναι, σε όλα τα επίπεδα. Από το ίδιο βράδυ μπορώ να πω. Πριν ακόμα πάρουν τους νεκρούς, τα καμένα κορμιά, άρχισαν το ξεμπάζωμα. Είναι ποτέ δυνατόν αυτό να συμβαίνει; Διάβασα ότι στη Γερμανία επειδή σκότωσαν δύο άτομα μια νεαρή κοπέλα, τοποθέτησαν ηλεκτροφόρα σύρματα για να μην μπει κανείς στον χώρο του εγκλήματος. Εδώ έγινε μια καταστροφή με τόσα άτομα και ξεμπάζωσαν κατευθείαν. Προσπάθησαν να συγκαλύψουν τα πάντα. Αυτό δεν είναι έγκλημα; Επίσης η πυροσβεστική καθυστέρησε πάρα πολύ να πάει και να προσφέρει βοήθεια. Και κάτι ακόμα. Ακούσαμε τον πρωθυπουργό να λέει ότι δεν είχε ενημερωθεί για τα εύφλεκτα υλικά και το μπάζωμα. Αν είναι πράγματι έτσι, κύριε Μητσοτάκη, είστε ανίκανος και ανάξιος για τη θέση που κατέχετε. Εκτός εάν ψεύδεστε. Επίσης είπατε ότι μόνο οι γονείς έχουν δικαίωμα να μιλούν, αλλά οι απαντήσεις που παίρνουμε δεν είναι ειλικρινείς.
