Τέσσερις πυρόπληκτοι πανεπιστημιακοί που συγκαταλέγονται στους επιζώντες της φονικής φωτιάς στο Μάτι ζητούν παράσταση πολιτικής αγωγής κατά παντός υπευθύνου, συμβάλλοντας ως μάρτυρες στην εισαγγελική έρευνα για την φονική πυρκαγιά στο Μάτι, η οποία και βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ, οι τέσσερις πανεπιστημιακοί στρέφονται κατά όλων των φορέων που συμμετείχαν στις επιχειρήσεις διάσωσης, βάζοντας στο στόχαστρο και τον Κεντρικό Λιμενάρχη Ραφήνας, καθώς οι ίδιοι την φονική εκείνη νύκτα διεσώθησαν από καΐκια ιδιωτών.
Συγκεκριμένα, οι πανεπιστημιακοί οκτώ ώρες πάλευαν μόνοι, αβοήθητοι στα βράχια εκλιπαρώντας με κλήσεις τους στο λιμεναρχείο Ραφήνας να τους περισυλλέξουν σκάφη του Λιμενικού. Έκαναν δεκάδες τηλέφωνα από το κινητό τους για βοήθεια, αλλά αγνοήθηκαν.
«Μαζί με τη γυναίκα μου και τη μία μας κόρη κατευθυνθήκαμε προς την πλησιέστερη παραλία όντας πανικόβλητοι και με μόνη πυξίδα το ένστικτο της επιβίωσης. Οι υπόλοιποι εγκλωβίστηκαν σε άλλη κοντινή παραλία. Διατρέξαμε μεγάλο κίνδυνο, παραμένοντας επί ώρες μέσα στο νερό και πάνω στα βράχια, περιμένοντας τα σωστικά συνεργεία να καταφτάσουν. Πονούσαμε απο τα εγκαύματα, τις πληγές και τον τρόμο που μας είχε προκληθεί κατά την προσπάθειά μας να απομακρυνθούμε από το μένος της πύρινης λαίλαπας» αναφέρει η κατάθεση ενός εξ αυτών.
Εκτός από τον Κεντρικό Λιμενάρχη Ραφήνας, οι τέσσερις πανεπιστημιακοί στρέφονται εναντίον της Πυροσβεστικής, της αστυνομίας και της γ.γ Πολιτικής Προστασίας.
Όπως επισημαίνουν, παρά τις δεκάδες κλήσεις που έκαναν στο Λιμεναρχείο όλες αγνοήθηκαν, ενώ οι λάθος χειρισμοί του Λιμενάρχη έθεσαν σε κίνδυνο τους εκατοντάδες εγκλωβισμένους στις ακτές.
«Κατά τη διάρκεια αυτής της μαρτυρικής παραμονής προσπαθούσαμε με κάθε τρόπο να επικοινωνήσουμε με το τηλέφωνο της Άμεσης Επέμβασης του Λιμενικού Σώματος, στον αριθμό 108, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Η … (το όνομα δεν αποκαλύπτεται για λόγους προστασίας προσωπικών δεδομένων) πραγματοποίησε 25 αναπάντητες κλήσεις μεταξύ 19.08 και 12.05» αναφέρουν.
Μάλιστα πέρα από το ότι τα τηλεφωνήματά τους δεν είχαν κανένα απολύτως αντίκρισματα, σύμφωνα με τον Βασίλη Ταουξή, νομικό εκπρόσωπο των πυρόπληκτων, οι πελάτες του εισέπρατταν συνεχείς διαβεβαιώσεις ότι καταφθάνει το πλοιάριο από το Λιμεναρχείο Ραφήνας, το οποίο δεν ήρθε ποτέ. Ετσι μετά από οκτώ ώρες πήγε και τους περισυνέλεξε ένα μικρό ιδιωτικό πλοιάριο.
Επίσης οι τέσσερις πανεπιστημιακοί κάνουν χρήση ακόμη δύο λόγων, οι οποία μαζί με τα παραπάνω τους έκαναν να ζητήσουν να καταλογιστούν ποινικές ευθύνες στους υπαίτιους.
Πρώτον γιατί τις ώρες της φονικής πυρκαγιάς επιτρέπονταν να δένουν πλοία της γραμμής στο λιμάνι, αποβιβάζοντας αυτοκίνητα και προκαλώντας κομφούζιο στους παραλιακούς δρόμους και δεύτερον γιατί, κατά την είσοδό τους στο λιμάνι τα πλοία προκαλούσαν επικίνδυνους κυματισμούς στους γύρω κόλπους, την ώρα που εκατοντάδες άνθρωποι πάλευαν να κολυμπήσουν για να σωθούν από τη φωτιά.
Κάποιοι άνθρωποι παρασύρθηκαν από τα κύματα και έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας αυτής της παράλογης πρακτικής, υπογραμμίζουν οι τέσσερις πανεπιστημιακοί.
Να σημειωθεί τέλος πως οι αναπάντητες κλήσεις τους είναι καταγεγραμμένες στους λογαριασμούς τους κινητής τηλεφωνίας, αναφέρουν οι τέσσερις πυρόπληκτοι, ενώ με υπόμνημά τους ζητούν αντίγραφα των συνομιλιών των πολιτών με το Λιμεναρχείο Ραφήνας και τον αριθμό 108, όπως αυτές είναι καταγεγραμμένες στο σύστημα, προκειμένου να γίνει γνωστό τι ώρα δόθηκαν έντονες διάσωσης και τι ώρα πήγαν για παραλαβή τα πλοιάρια.
