Μετά τη διάλυση του μετώπου στην Αλβανία στις 12 Απριλίου του 1941 και την ολοκληρωτική κατάληψη της Ελλάδας από τις Δυνάμεις του Άξονα,ένα σημαντικό μέρος του Ελληνικού Στρατού διέφυγε μέσω πλοίων στην Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή. Η συνδρομή του Βασιλικού Ναυτικού της Μεγάλης Βρετανίας σε αυτή την προσπάθεια ήταν καθοριστική. Στη Βόρειο Αφρική ό,τι είχε απομείνει από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις επανεξοπλίστηκε και εκπαιδεύτηκε κατά τα βρετανικά πρότυπα.Μία από αυτές τις μονάδες ήταν και η 3η Ορεινή Ταξιαρχία Πεζικού.
Στις 28 Ιουλίου του 1944 ήταν ετοιμοπόλεμη.Είχε περάσει σχολείο ορεινού αγώνα και είχε φτάσει στην προβλεπόμενη αριθμητική σύνθεση. Τη διοίκηση της ανέλαβε ο συνταγματάρχης Θρασύβυλος Τσακαλώτος. Συμμετείχε με εντολή του βρετανού πρωθυπουργού στη μάχη του Ρίμινι,μετά τη Συμμαχική Απόβαση στην Ιταλία. Η μάχη αυτή ήταν μία από τις συγκρούσεις που έλαβαν χώρα στο πλαίσιο της διάσπασης της Γοτθικής Γραμμής. Επρόκειτο για γερμανική αμυντική γραμμή στα βόρεια της Ιταλίας. Κατά τις συγκρούσεις γύρω από την πόλη του Ρίμινι,οι ελληνικές μονάδες πεζικού με την υποστήριξη καναδικών αρμάτων μάχης και νεοζηλανδικού πυροβολικού κατάφερε να υπερκεράσει τις γερμανικές αμυντικές θέσεις και να εισέλθει πρώτη στην πόλη. Γι αυτό το λόγο έλαβε τον τιμητικό τίτλο “Ταξιαρχία Ρίμινι” ενώ το πρωτόκολλο παράδοσης της πόλης γράφτηκε στα ελληνικά,τα αγγλικά και τα ιταλικά.
