Μην μας πείτε ότι δεν τους αναγνωρίζετε. Πρώτες μούρες. Όλοι τους. “Συνάδερφοι”. Με μία διαφορά, ότι όταν εμείς κάναμε ρεπορτάζ για τη ντόπια Μαφία, αυτοί κατέθεταν υπέρ τους. Οι δύο. Ο τρίτος, ο πιο πλούσιος, έκανε “παιχνίδι” πίσω απ’ την κουρτίνα κι όταν έπαιρνε τηλέφωνο ο εφοπλιστής, “έπνιγε” το θέμα σαν το κουνέλι.
Πολλά τα μυστικά του επαγγέλματος, έτσι;
Με την προϋπόθεση ότι οι υπουργοί έστελναν τους λεκιασμένους μπάτσους να προστατεύουν τους σκοτωμένους που έκαναν τους ταμίες στις μπαρμπουτιέρες και στα τζογαδάδικα και τους έφαγε το χώμα.
Έμειναν όμως οι μπάτσοι. Αυτοί πάντα “κερδάνε”. Ή τους παίρνει κανένας λεφτάς για να του κάνουν τον σωματοφύλακα.
Στο ΜΑΚΕΛΕΙΟ του Σαββατοκύριακου. Ε, δεν γράφονται εύκολα αυτά. Πρέπει να τα ξέρεις καλά…
Και που’ σαι ακόμα…
Ή τα βγάζουμε όλα ή τα κρύβουμε όλα. Μέσοι δρόμοι δεν υπάρχουν στο ρεπορτάζ.
Διαφορετικά, βγαίνει η φήμη ότι τα παίρνεις. Και εδώ, δυστυχώς για κάποιους, το χρηματοκιβώτιο δεν υπάρχει κι αν υπήρχε θα ταν άδειο.
Γκε-γκε;
