Η Τζένη Καρέζη και η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν πάντα δίπλα και μαζί και ταυτόχρονα πάντα απέναντι και χωριστά.

Οι δυο μεγάλες ηθοποιοί ήταν φίλες, όμως, μέχρι και σήμερα η σχέση τους θεωρείται κυρίως από τον Τύπο, πολύπλοκη. Γιατί, δεν ήταν λίγα τα δημοσιεύματα της εποχής που υποστήριζαν πως μεταξύ τους υπήρχε μία κρυφή κόντρα. Όσο και αν εκείνες διέψευδαν κατηγορηματικά τα δημοσιεύματα κι όσο και αν το διαψεύδουν ακόμα και σήμερα άνθρωποι της οικογένειάς τους, όπως ο γιος της Τζένης Καρέζη, Κωνσταντίνος Καζάκος, που σε πρόσφατη συνέντευξή του δήλωσε πως η αντιπαλότητά αυτή ήταν παιχνίδια μάρκετινγκ.

Παρόλ’ αυτά Τζένη Καρέζη και Αλίκη Βουγιουκλάκη δε συνεργάστηκαν ποτέ, προς απογοήτευση εκείνων που θα ήθελαν να τις δούνε μαζί στο μεγάλο πανί, έστω για μία φορά. Μάλιστα, όπως γράφει στο Down Town ο Πάνος Ζόγκας, όταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη επέστρεψε στη Φίνος Φιλμ με «ανοιχτό» συμβόλαιο, η Τζένη Καρέζη εκνευρίστηκε και αποχώρησε πηγαίνοντας στον Καραγιάννης Καρατζόπουλο που ήταν το αντίπαλο δέος, γιατί, όπως είπε χαρακτηριστικά, δεν υπήρχε χώρος για δύο βασίλισσες, σε ένα βασίλειο, εννοώντας το βασίλειο της Φίνος Φιλμ.

Έτσι, το 1970, έκανε μια χρυσή μεταγραφή και γύρισε το Μια Γυναίκα στην Αντίσταση. Η ταινία σηματοδότησε ουσιαστικά την επιστροφή της Τζένης Καρέζη στο σινεμά, έπειτα από δύο χρόνια απουσίας λόγω της εγκυμοσύνης και της γέννησης του γιου της, Κωνσταντίνου, στις 25 Απριλίου του 1969. Μολονότι ήταν δραματική ταινία, έκοψε τον αριθμό ρεκόρ των 360,000 εισιτηρίων.

Το 1971, γύρισε επίσης το επικό Μαντώ Μαυρογένους, σε σενάριο και σκηνοθεσία Κώστα Καραγιάννη. Η ταινία έκανε πρεμιέρα την ίδια μέρα με την Κόρη του Ήλιου, της Αλίκης Βουγιουκλάκη, κάτι που θεωρήθηκε σκάνδαλο εκείνη την εποχή και μια ένδειξη ανταγωνισμού ανάμεσα στις εταιρείες παραγωγής.