Κατέκτησε Champions League, κατέκτησε πρωτάθλημα με δύο διαφορετικές ομάδες, έβαλε τα γκολ του, αλλά ο Μάρκο Μποριέλο είναι περισσότερο γνωστός για τα γύρω-γύρω.
Μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις, λένε, τέτοια γράμματα θα μάθεις. Και η αλήθεια είναι ότι ο Μποριέλο τον χρειαζόταν πολύ και από πολύ νωρίς τον δάσκαλο, ο οποίος θα αντικαθιστούσε τον πατέρα του. Αυτόν που έφυγε γρήγορα από τη ζωή και με τραγικό τρόπο, επηρεάζοντας για πάντα τη μετέπειτα ζωή του γιου του. Αυτού του γιου που μεγάλωσε στην πιο κεντρική, για τους μαφιόζους, γειτονιά της Νάπολη, έχοντας έτσι, αν και μάλλον δε θα το ήθελε, την «ευκαιρία» να ωριμάσει πιο γρήγορα από τους συνομήλικους του.
«Ηταν πραγματικά μαεστρικός ο τρόπος που με μεγάλωσε η μητέρα μου. Η γειτονιά της Νάπολης στην οποία μεγάλωσα, το Σαν Τζιοβάνι του Τεντούκιο, ήταν η πιο κεντρική περιοχή από όλη την πόλη για τις συμμορίες. Εκεί ένα παιδί ωριμάζει πολύ γρήγορα. Ενας χρόνος εκεί είναι σαν δέκα χρόνια οπουδήποτε αλλού. Το ποδόσφαιρο με βοήθησε να καλύψω τον χαμό του πατέρα μου, όμως θα ήθελα να έχει δει όσα κατάφερα…», είπε ο ίδιος χρόνια μετά, δείχνοντας ότι αυτή η πληγή, όπως είναι λογικό, δεν έκλεισε ποτέ.
Η στιγμή που χαράχτηκε για πάντα μέσα σου
Ο Μποριέλο έχασε τον πατέρα του (η φωτογραφία που έχει ανεβάσει ο ίδιος στο Instagram δείχνει πως δεν τον έχει ξεχάσει και όσα χρόνια κι αν περάσουν τον θυμάται με την ίδια αγάπη) επειδή αυτός δολοφονήθηκε από τον Πασκουάλε Τσεντόρε, πρώην δήμαρχο του Καζερτάνο, ο οποίος έκανε για χρόνια δουλειές με τα καρτέλ της Κολομβίας και είχε οικονομικές διαφορές με τον μπαμπά του Μάρκο. Ορφανός από πατέρα στα 11 του χρόνια, ο Μποριέλο ανηφόρισε από νωρίς στον ιταλικό βορρά για να γραφτεί στις ακαδημίες της Μίλαν, από όπου δόθηκε τα επόμενα χρόνια δανεικός σε Τρεβίζο και Τριεστίνα. Ηταν το… αγροτικό του, πριν επιστρέψει στους ροσονέρι, με τους οποίους θα πανηγύριζε το πρωτάθλημα του 2004 και το Champions League του 2007, προσθέτοντας στη συλλογή του και το scudetto με τη Γιουβέντους το 2012.
Στα προσωπικά του, θα… πανηγύριζε περισσότερες φορές, αφού ο Ναπολιτάνος με τον κοσμοπολίτικο αέρα και την εξωτερική εμφάνιση που έκανε ακόμη και τον νάρκισσο Ντέιβιντ Μπέκαμ να τον χαρακτηρίσει «πολύ όμορφο», είχε από νωρίς επιτυχίες στις γυναίκες. «Βρίσκω κοπέλα όποτε θέλω», ήταν η γεμάτη αυτοπεποίθηση ατάκα του και αυτή η αυτοπεποίθηση είναι απολύτως δικαιολογημένη όταν έχουν περάσει από το κρεβάτι σου γυναίκες όπως η Μπελέν Ροντρίγκες, η Καμία Μοράις, η Νίνα Σένιτσαρ, η Σουζάνα Πετρόνε, η Ελεονόρα Αμπανιάτο, η Μανταλίνα Γκανένα…
Μαχητής σε κάθε επίπεδο
Τα είπαμε και στην αρχή όμως… Μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις. Και αυτός ο δάσκαλος για τον Μποριέλο ήταν ο Κριστιάν Βιέρι. Ο μέντορας για γυναίκες για ποδόσφαιρο, ο κολλητός, ο μεγαλύτερος αδερφός, αυτός που προσπαθεί ακόμη και σήμερα να δίνει έξτρα κίνητρο στον Μάρκο για να συνεχίζει στο ποδόσφαιρο και να μην τα παρατήσει, έχοντας πλέον εξασφαλίσει λεφτά και γνωριμίες που του επιτρέπουν να αράξει. Μακριά από το σπίτι του όμως, αφού ένας από τους λόγους που ο Μποριέλο αποφάσισε να φύγει πιτσιρικάς από τη Νάπολη για το Μιλάνο, ήταν και το γεγονός ότι δεν ήθελε να έχει εχθρούς, δεν ήθελε να σκέφτεται ότι μπορεί να έχει το τέλος του πατέρα του, δεν ήθελε να ζει με το φόβο.
Σαν κι αυτόν που ένιωθε κάθε φορά που χτυπούσε το τηλέφωνο στο σπίτι της οικογένειας Μποριέλο και από την άλλη άκρη της γραμμής ακουγόταν (μόνο) η σιωπή. Μέχρι την ημέρα που ακούστηκε μια φωνή που ενημέρωνε ότι ο Βιτόριο Μποριέλο ήταν νεκρός. Η στιγμή που άρχιζε η δύσκολη, αλλά όμορφη τελικά, ζωή του Μάρκο…
