Δεν θέλει καθόλου το μπαμπά του. Τον διώχνει, ζητάει τη μαμά του και θέλει να κάνει τα πάντα μαζί της. Κάποιες φορές μπορεί να συμβαίνει και το αντίθετο, να θέλει μόνο τον μπαμπά και να απορρίπτει τη μαμά.
Η προτίμηση στον έναν από τους δύο γονείς, τις περισσότερες φορές στη μαμά, είναι ένα συνηθισμένο στάδιο στην εξέλιξη ενός παιδιού και σχεδόν κάθε παιδί θα περάσει αυτή τη φάση.
Συνήθως, τα παιδιά 2-3 ετών είναι πιο δεμένα με τη μαμά τους, αφού είναι εκείνη που φροντίζει το παιδί από βρέφος, το θηλάζει, το ταΐζει και περνάει περισσότερες ώρες μαζί του, ενώ ο ρόλος του μπαμπά είναι περισσότερο υποστηρικτικός.
Για αυτό το λόγο, η προτίμηση στη μαμά μπορεί να είναι μία ένδειξη «θυμού» προς τον μπαμπά, με τον οποίο το παιδί δεν έχει συνηθίσει να περνά χρόνο μαζί.
Από την άλλη, η προτίμηση στο μπαμπά μπορεί να είναι ένα σημάδι ότι το παιδί αισθάνεται ότι έχει εξασφαλίσει την αγάπη της μαμάς και προχωρά για να «κατακτήσει» και το μπαμπά.
Σε κάθε περίπτωση, όταν το παιδί δείχνει προτίμηση στον ένα από τους δύο γονείς πειραματίζεται και ταυτόχρονα δείχνει ότι αντιλαμβάνεται πως, όταν περνάει χρόνο με τον ένα από τους δύο γονείς, έχει την αμέριστη προσοχή τους. Μαθαίνει επίσης να εκφράζει τα συναισθήματά του, να κάνει τις επιλογές του (ακόμα και αν αυτές δεν έχουν μεγάλη διάρκεια…) και να ελέγχει, έως ένα βαθμό, το περιβάλλον του. Μαθαίνει δηλαδή να κάνει σημαντικά βήματα στην ανάπτυξή του.
Το βασικό είναι να μην πάρετε προσωπικά την απόρριψη από το παιδί. Εξάλλου ένα βασικό χαρακτηριστικό των νηπίων είναι ότι αλλάζουν γνώμη κάθε μέρα (αν όχι κάθε ώρα), οπότε το να δείχνει προτίμηση στον ένα από τους δύο γονείς είναι μία φάση που θα περάσει σχετικά γρήγορα.
Τι γίνεται μέχρι τότε; Είτε είστε ο γονιός που προτιμά είτε αυτός που απορρίπτει, μην μπείτε σε διαδικασία να ανταγωνιστείτε ο ένας τον άλλο. Η αγάπη του παιδιού δεν είναι βραβείο σε διαγωνισμό που πρέπει να κερδίσει ο μπαμπάς ή η μαμά. Ακολουθήστε κοινή τακτική. Φροντίστε να μένει το παιδί κάποια ώρα με τον γονιό που απορρίπτει για να έρθουν και πάλι κοντά.
Εξάλλου, εξίσου σημαντική με την αγάπη που του δείχνουν οι γονείς, είναι και ο χρόνος που περνούν με το παιδί. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο γονιός που λείπει περισσότερες ώρες από το σπίτι θα είναι αυτός που θα απορρίψει το παιδί. Μπορεί να στραφεί σε αυτόν γιατί ακριβώς του λείπει ή ίσως γιατί ο γονιός που μένει μαζί του στο σπίτι δεν ασχολείται μαζί του αλλά κάνει άλλες δουλειές.
Επειδή, λοιπόν, το παιδί μπορεί να απορρίψει το γονιό που περνάει χρόνο μαζί του αλλά δεν έχει τόσο στενή επαφή, είναι σημαντικό οι δουλειές του σπιτιού, όπως και ο χρόνος ενασχόλησης με το παιδί να μοιράζεται όσο το δυνατόν πιο ισότιμα ανάμεσα στη μαμά και το μπαμπά.
Αν είστε ο γονιός που «διώχνει» μην εγκαταλείπετε την προσπάθεια. Αποφύγετε να δωροδοκήσετε το παιδί αλλά και να αντιδράσετε το ίδιο, λέγοντας για παράδειγμα «αφού δεν με θέλεις εσύ, δεν σε θέλω κι εγώ». Οι ειδικοί συμφωνούν ότι είναι μόνο μία φάση που περνάει το παιδί, η οποία μπορεί να κρατήσει από μερικές μέρες μέχρι μερικούς μήνες. Σε κάθε περίπτωση, αν διατηρήσετε την ψυχραιμία σας και έχετε τη στήριξη του/της συντρόφου σας, θα γίνετε σύντομα και πάλι η αγαπημένη του παρέα.
