Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα, έγραφε ο μεγάλος Νίκος Καζαντζάκης. Υπάρχει όμως ένα παράδεισος μαύρος λαμπερός! Το μαύρο είναι η βασίλισσα των χρωμάτων, έλεγε ο Γάλλος ζωγράφος ο Πιέρ-Ωγκύστ Ρενουάρ. Ενώ η σπουδαία Κατερίνα Γώγου συμπλήρωνε:
“Άσπρη είναι η αρία φυλή
η σιωπή
τα λευκά κελιά
το χιόνι
οι άσπρες μπλούζες των γιατρών
τα νεκροσέντονα
Αυτά λίγο πρόχειρα
για την αποκατάσταση του μαύρου”.
Σήμερα είναι μια συμβολική μέρα ενάντια σε κάθε είδους μικρόψυχη προκατάληψη η οποία βάζει την ταμπέλα του “κακού σκύλου” καθιστώντας ανεπιθύμητα τα μαύρα ζώα. Μια άλλη μορφή ραττσισμού ενάντια στα ζώα τα οποία μόνο εξαιτίας του χρώματος τους είναι εκείνα που δυστυχώς υιοθετούνται σπανιότερα.
Τι είναι όμως το “σύνδρομο του μαύρου σκύλου”;
Το σύνδρομο μαύρου σκύλου είναι ένα φαινόμενο στο οποίο οι μαύροι σκύλοι προσπερνιούνται όταν πρόκειται για υιοθεσία και ευνοούνται τα ζώα με ελαφρότερα πιο ανοιχτά χρώματα. Τα καταφύγια των ζώων συχνά χρησιμοποιούν τον όρο BBD ή μεγάλο μαύρο σκυλί για να περιγράψουν τον τύπο μεγαλυτέρου σκούρου χρώματος ημίαιμου σκύλου που λέγεται ότι συνήθως περνάει απαρατήρητο από όσους θέλουν να υιοθετήσουν
Θεωρίες
Το εν λόγω φαινόμενο μπορεί να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες. Η έρευνα έχει εντοπίσει τη γεωγραφική θέση, το στίγμα του φόβου ενάντια σε ορισμένους τύπους φυλών και το γεγονός ότι τα μεγάλα μαύρα σκυλιά συχνά απεικονίζονται ως επιθετικά σε ταινίες και στην τηλεόραση συσχετίζεται με το σύνδρομο.
Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας υιοθεσίας κατοικίδιων ζώων ορισμένοι πιθανοί ιδιοκτήτες συνδέουν το μαύρο χρώμα με το κακό ή ατυχία (παρόμοια με την κοινή δεισιδαιμονία γύρω από μαύρες γάτες), και αυτή η προκατάληψη αποδεικνύεται καθοριστική στην επιλογή του σκύλου.
Σύμφωνα με άλλη θεωρία επειδή πολλά καταφύγια διαθέτουν προφίλ φωτογραφιών των σκύλων τους στον ιστότοπό τους και επειδή τα μαύρα σκυλιά δεν φωτογραφίζονται καλά, τα ανοιχτόχρωμα σκυλιά έχουν ένα πλεονέκτημα με τους πιθανούς κηδεμόνες που περιηγούνται στο site.
Βέβαια μια μελέτη που έγινε από το Los Angeles Animal Services προκαλεί μερικούς από αυτούς τους ισχυρισμούς, λέγοντας ότι ένα 28% των υιοθετημένων σκύλων είναι μαύροι . Ωστόσο, η θεωρία της μεροληψίας απλώς ισχυρίζεται ότι τα πιο σκουρόχρωμα ζώα χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να υιοθετηθούν σε σχέση με τα ανοχτόχρωμα όπως και τα μεγάλα σκυλιά χρειάζονται περισσότερο χρόνο από ό, τι τα μικρά.
Ωστόσο, η εμφάνιση εν γένει παίζει ρόλο στην επιλογή των πιθανών κηδεμόνων των σκύλων . Σε μια μελέτη του ASPCA του 2011, η εμφάνιση ήταν ο πιο συχνά αναφερόμενος λόγος για τους κηδεμόνες και των κουταβιών (29%) και των ενήλικων σκύλων (26%).
Το θέμα έχει κερδίσει την προσοχή των μέσων ενημέρωσης από τα μέσα της δεκαετίας του 2000. Η Tamara Delaney, μια ακτιβίστρια κατά του συνδρόμου του μαύρου σκυλιού, δημιούργησε μια ιστοσελίδα που ονομάζεται Black Pearl Dogs το 2004 ειδικά για να αντιμετωπίσει το ζήτημα, τόσο με την εκπαίδευση του κοινού σχετικά με τα μαύρα ζώα, καθώς και για την ανάδειξη μεμονωμένων σκυλιών για υιοθεσία.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι και το ακόλουθο βίντεο:
Η Παγκόσμια Ημέρα Μαύρου Σκύλου καθιερώθηκε από την Celebrity Pet & Family Lifestyle Expert Colleen Paige, την πρώτη μέρα του Οκτωβρίου, και έγινε μια ετήσια τήρηση της ανάγκης να βοηθηθούν τα μαύρα οικόσιτα σκυλιά.
Αντί άλλου επιλόγου δυο κουβέντες που θα μπορούσε να της έχει πει κάθε μαύρος σκύλος:
«Όταν γεννιέμαι, είμαι μαύρος.
Όταν μεγαλώσω, είμαι μαύρος.
Όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος.
Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος.
Όταν αρρωσταίνω, είμαι μαύρος.
Κι όταν πεθαίνω, ακόμα είμαι μαύρος.
Κι εσύ λευκέ άνθρωπε,
όταν γεννιέσαι, είσαι ροζ.
Όταν μεγαλώνεις, γίνεσαι λευκός.
Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος.
Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε.
Όταν φοβάσαι, γίνεσαι κίτρινος.
Όταν αρρωσταίνεις, γίνεσαι πράσινος.
Κι όταν πεθαίνεις, γίνεσαι γκρι…”
Το ξέρεις κι εσύ ότι η αγάπη χρώμα δεν έχει….
Του Μάνου Χατζηγιάννη
