Σε κίνδυνο θέτουν την υγεία του ουροποιητικού τους συστήματος οι επαγγελματίες οδηγοί που επί καθημερινής βάσεως δεν ουρούν όσο συχνά νοιώθουν την ανάγκη. Όπως προειδοποιούν οι ειδικοί, η καθυστέρηση ούρησης μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση «συνδρόμου του οδηγού ταξί», το οποίο περικλείει μια σειρά παθήσεων και δυσλειτουργιών.
Φυσικά, «οι οδηγοί δεν είναι οι μοναδικοί επαγγελματίες που αντιμετωπίζουν την πιθανότητα να παρουσιάσουν αυτό το σύνδρομο, αλλά μόνο μία από τις πολλές κατηγορίες εργαζομένων οι οποίοι, λόγω περιβαλλοντικών περιορισμών στην εργασία τους, ουρούν σπανιότερα από το φυσιολογικό. Επιρρεπείς στην εμφάνισή του είναι και οι οδηγοί φορτηγών, οι διανομείς προμηθειών τροφίμων και γενικότερα όσοι μονίμως δεν έχουν άμεση πρόσβαση σε τουαλέτα για αρκετές ώρες την ημέρα.
Αυτές οι κατηγορίες επαγγελματιών μπορούν αντικειμενικά και υποκειμενικά να εμφανίσουν συχνότερα δυσλειτουργία ούρησης, στειρότητα, ουρολιθίαση, καρκίνο της ουροδόχου κύστης και λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος σε σύγκριση με τους μη επαγγελματίες οδηγούς, αλλά και με όσους εκτελούν τις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις σε εσωτερικούς χώρους», μας εξηγεί ο χειρουργός ουρολόγος-ανδρολόγος Δρ. Μάρκος Καραβιτάκης.
Τα ευρήματα μελετών τις τελευταίες 4 και πλέον δεκαετίες για τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι που ασχολούνται με τέτοια επαγγέλματα έχουν επιβεβαιώσει ότι η πολύωρη παραμονή σε καθιστή στάση που βιώνουν καθημερινά οδηγεί σε μυοσκελετικούς πόνους, διαβήτη, υπέρταση, παχυσαρκία και καρδιαγγειακές νόσους, δυσκοιλιότητα, οφθαλμολογικές παθήσεις, αλλά και στρες.
Επιπρόσθετα, έχουν παρατηρηθεί προβλήματα στο ουροποιητικό σύστημα και σύμφωνα με τις μαρτυρίες των ίδιων των ασθενών η κύρια αιτία είναι οι ανεπαρκείς (ή ανύπαρκτες) εγκαταστάσεις στα περισσότερα σημεία όπου θα μπορούσαν να κάνουν στάση οι οδηγοί.
Καταστολή της ούρησης
Από τις μελέτες αυτές έγινε γνωστό ότι όσοι επί χρόνια καταστέλλουν την ανάγκη τους για ούρηση δημιουργούν πρόβλημα στην ουροδόχο κύστη τους, η οποία τελικά αδυνατεί να συγκρατήσει τα ούρα. Σε μια εξ αυτών των μελετών, η οποία πραγματοποιήθηκε σε νοσοκόμες, παρατηρήθηκαν υπερδιάταση του μυός της ουροδόχου κύστης, που οδήγησε σε μείωση της αισθητικότητας, και αύξηση της χωρητικότητάς της, προκαλώντας με τη σειρά της υψηλά ποσοστά κυστίτιδων.
Μεταξύ των παθολογιών που έχει επίσης διαπιστωθεί ότι εμφανίζουν όσοι αδυνατούν να ουρούν τακτικά καθ ‘όλη τη διάρκεια της εργασίας τους, είναι οι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Ερευνητές έχουν δείξει ότι η χρόνια διάταση της ουροδόχου κύστης με πιέσεις σταθερά μεγαλύτερες από τη μέση αρτηριακή πίεση οδηγεί σε μείωση της ροής του αίματος και τελικά σε υποξία της, η οποία σχετίζεται με τις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος.
Επίσης, όσοι εργάζονται σε απαιτητικά περιβάλλοντα με συνέπεια τη χρόνια εθελοντική μη συχνή ούρηση, αντιμετώπιζαν υψηλό κίνδυνο να εμφανίσουν μείωση της ροής ούρων, τριγωνίτιδα και σπασμούς της ουροδόχου κύστης, όπως επίσης και επεισόδια νυκτουρίας.
Πρόσληψη υγρών
Σοβαρές είναι και οι επιπτώσεις του περιορισμού της πρόσληψης υγρών, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η ανάγκη για ούρηση. Όσοι ακολουθούν αυτήν την τακτική αφυδατώνονται και σχηματίζουν λίθους στο ουροποιητικό. Μόνο εκείνοι που έχουν ημερήσια πρόσληψη υγρών άνω των 2500 ml διαφεύγουν αυτόν τον κίνδυνο.
Επιπλέον, «οι άντρες που αναστέλλουν την κένωση της ουροδόχου κύστης τους είναι πιθανό να βιώσουν και προβλήματα με τον προστάτη τους. Για τους οδηγούς ταξί έχει καταδειχθεί ότι μπορεί να παρουσιάσουν ανωμαλίες των σπερματικών πόρων, προστατοδυνία, προστατίτιδα, αλλά και στυτική δυσλειτουργία. Μάλιστα από μια κινεζική μελέτη σε οδηγούς ταξί βρέθηκε ότι ο επιπολασμός της στυτικής δυσλειτουργίας στους συμμετέχοντες σ’ αυτήν ήταν 56,7%, πολύ πάνω από τα ποσοστά που παρουσιάζονται στον ανδρικό πληθυσμό της Κίνας», τονίζει ο Δρ. Καραβιτάκης.
«Αξιοσημείωτο είναι δε, ότι η χρόνια προστατίτιδα και η μειωμένη γονιμότητα σ’ αυτούς τους επαγγελματίες έχουν άλλον έναν κοινό παράγοντα κινδύνου: την παρατεταμένη καθιστή στάση». Όπως διαπιστώθηκε από μια μελέτη σε 2984 ασθενείς, οι οδηγοί είχαν σημαντικά αυξημένη συχνότητα εμφάνισης διαταραχών του σπέρματος. Το ποσοστό αυξάνονταν δε αναλόγως του αριθμού των ετών οδήγησης.
Κι άλλη έρευνα επιβεβαιώνει τα ευρήματα
Στα ίδια συμπεράσματα κατέληξαν και οι ερευνητές μιας μικρότερη μελέτης, η οποία έδειξε ότι οι οδηγοί ταξί είχαν σημαντικά μικρότερη συχνότητα εμφάνισης των φυσιολογικών μορφών σπέρματος και ότι αυτή η σχέση ενισχύθηκε για όσους οδηγούσαν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η οδήγηση σχετίζεται με αύξηση της θερμοκρασίας των όρχεων, η οποία είναι ανάλογη του χρόνου οδήγησης και η έκθεση σε θερμότητα είναι πιθανότατα ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για τη μείωση της γονιμότητας στους οδηγούς.
Ο κατάλογος, όμως, των προβλημάτων που ενδεχομένως να κληθούν να αντιμετωπίσουν οι επαγγελματίες οδηγοί δεν σταματά εδώ. Η επαγγελματική οδήγηση ενδεχομένως να αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη καρκίνου της ουροδόχου κύστης, καθώς από τα ευρήματα μιας μελέτης φάνηκε να υπάρχει συσχετισμός, ο οποίος ενισχυόταν περαιτέρω όσο μεγαλύτερη ήταν η διάρκεια της εργασίας του οδηγού.
Σύμφωνα με τους ερευνητές η σχέση αυτή μπορεί να οφείλεται στην αύξηση της έκθεσης σε ενώσεις που σχετίζονται με τα καύσιμα ντίζελ, στην έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση γενικά και στην έκθεση σε βενζίνη ή στα λάδια μηχανής.
Τι να κάνουν
«Προκειμένου να μειωθούν οι πιθανότητες εμφάνισης προβλημάτων υγείας στο ουροποιητικό σύστημα που οφείλονται στην παρατεταμένη παραμονή των ούρων στην κύστη, οι επαγγελματίες οδηγοί θα πρέπει να ενημερώνονται από τους γιατρούς τους για τη σημασία της σωστής διατροφής, της επαρκούς πρόσληψης υγρών, της συχνής ούρησης, αλλά και για τους πρακτικούς τρόπους περιορισμού της έκθεσης της περιοχής των γεννητικών οργάνων σε αυξημένη θερμοκρασία λόγω της πολύωρης παραμονής στο κάθισμα του αυτοκινήτου.
Επιπλέον, η Πολιτεία θα μπορούσε ενδεχομένως να μεριμνήσει ώστε να δημιουργηθεί ένα πιο εκτεταμένο δίκτυο δημόσιων τουαλετών. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα προστατευτούν οι επαγγελματίες και θα μειωθούν οι δαπάνες που απαιτούνται για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψή τους», καταλήγει ο Δρ. Μάρκος Καραβιτάκης.
