Τι θα συμβεί στη Γη όταν ο Ήλιος «σβήσει»; Μια νέα ανακάλυψη ίσως μας δίνει μια εικόνα από το μέλλον!

Η ανακάλυψη ενός εξωπλανήτη ίσως μας αποκαλύπτει τι θα συμβεί στη Γη όταν τελικά ο Ήλιος σβήσει και μετατραπεί σε λευκό νάνο.
Σε δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα ο πλανήτης μας δεν θα είναι όπως τον ξέρουμε. Ακόμα και αν δεν προλάβουν οι άνθρωποι να καταστρέψουν τη Γη… νωρίτερα θα έρθει η ώρα που η ζωή ολόκληρου του ηλιακού μας συστήματος θα σβήσει και θα περάσει σε ένα άλλο στάδιο. Αυτό θα συμβεί καθώς σύμφωνα με τους επιστήμονες ο ήλιος αναμένεται να «σβήσει».

Τι θα συμβεί όμως τότε στη Γη; Μια νέα ανακάλυψη των επιστημόνων ίσως μας παρέχει την απάντηση δίνοντάς μας μια εικόνα από το μέλλον.

O παγωμένος κόσμος

Οι επιστήμονες εντόπισαν τον πλανήτη KMT-2020-BLG-0414L b, ο οποίος βρίσκεται 4.000 έτη φωτός μακριά από εμάς στον αστερισμό του Τοξότη κοντά στο κέντρο του Γαλαξία μας. Έχει περίπου την ίδια μάζα με τη Γη, αλλά περιφέρεται γύρω από το αστέρι του σε απόσταση δύο φορές πιο μακριά από αυτή που έχει η Γη με τον Ήλιο.  Το αστέρι του όμως είναι στην πραγματικότητα ένας λευκός νάνος, ο οποίος ξεκίνησε τη ζωή του ως ένα συνηθισμένο άστρο με μάζα μία ή δύο φορές μεγαλύτερη του Ήλιου, μέχρι που τελικά «πέθανε».

Ως τώρα οι επιστήμονες πίστευαν ότι όταν ο ήλιος «σβήσει» ο πλανήτης μας θα υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες και θα καταστραφεί, ωστόσο η μελέτη του KMT-2020-BLG-0414L b υποδεικνύει ότι η Γη θα μπορούσε να επιβιώσει μετά τον «θάνατο» του Ήλιου, αν και τότε θα ήταν ένας τελείως διαφορετικός, παγωμένος κόσμος.

Σε περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια, ο Ήλιος μας θα ξεκινήσει τη μακρά μετάβαση ώστε  να γίνει τελικά ένας λευκός νάνος. Λευκοί νάνοι ονομάζονται ουσιαστικά τα «πτώματα» των αστεριών που μένουν να αιωρούνται στο διάστημα όταν αυτά σβήσουν για πάντα και αποτελούν εξαιρετικά πυκνά και θερμά σώματα.

Για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους, τα αστέρια «καίνε» καθώς πραγματοποιείται η σύντηξη υδρογόνου με ήλιο. Μόλις εξαντλήσουν το καύσιμο υδρογόνου τους, ωστόσο, αρχίζουν να συντήκουν μόνο ήλιο, οδηγώντας σε μια τεράστια αύξηση στην παραγωγή ενέργειας. Αυτό τα αναγκάζει να διογκωθούν εκατοντάδες ή και χιλιάδες φορές από το αρχικό τους μέγεθος καθώς μεταμορφώνονται σε κόκκινους γίγαντες.

Έτσι, όταν ο Ήλιος ξεκινήσει την πορεία του προς τον θάνατο αρχικά θα διογκωθεί και θα μετατραπεί σε κόκκινο γίγαντα «καταβροχθίζοντας» τον Ερμή και την Αφροδίτη καθώς θα επεκτείνεται. Αυτό αναμένεται να συμβεί σε περίπου 6 δισεκατομμύρια χρόνια. Το τι θα συμβεί στον δικό μας πλανήτη παραμένει όμως ακόμα αντικείμενο συζήτησης. Υπάρχει, ωστόσο, μια πιθανότητα η Γη να γλιτώσει.

Καθώς θα διογκώνεται, ο Ήλιος θα αρχίσει να χάνει μάζα προκαλώντας μετατόπιση των πλανητών προς τα έξω. Αν και ο Ερμής και η Αφροδίτη είναι μάλλον απίθανο να προλάβουν να μετατοπιστούν αρκετά, η Γη θα μπορούσε να «προλάβει» να φύγει και έτσι να σωθεί. Σίγουρα όμως μετά από αυτό, ο πλανήτης μας θα είναι ένας τελείως διαφορετικός κόσμος.

«Τα θεωρητικά μοντέλα διαφωνούν μεταξύ τους για το εάν η Γη θα επιζήσει. Η Αφροδίτη είναι βέβαιο ότι θα χαθεί, ενώ ο Άρης είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επιζήσει» δήλωσε η Τζέσικα Λου του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Εάν η Γη πράγματι επιβιώσει, θα καταλήξει σε διπλάσια απόσταση από τον Ήλιο από αυτήν που βρίσκεται σήμερα, ενώ ο Ήλιος θα συνεχίσει να χάνει τα αέρια του μέχρι τελικά να γίνει λευκός νάνος.

O KMT-2020-BLG-0414L β, ένα παράθυρο στο μέλλον;

«Το αν η ζωή στη Γη μπορεί να επιβιώσει κατά τη διάρκεια της περιόδου που ο Ήλιος θα μετατρέπεται σε κόκκινο γίγαντα είναι άγνωστο», λέει η Τζέσικα Λου από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ, που συμμετείχε στη μελέτη.

«Αλλά αυτό το μακρινό σύστημα μας δίνει ένα παράδειγμα πλανήτη – πιθανώς ενός πλανήτη σαν τη Γη που αρχικά βρισκόταν σε παρόμοια τροχιά από το αστέρι του με αυτή της Γης-Ήλιου – που επέζησε από τη φάση του κόκκινου γίγαντα του αστέρα-ξενιστή του».

«Τα δικά μας μοντέλα δείχνουν ότι αυτός ο εξωπλανήτης πιθανότατα είχε παρόμοια τροχιά με τη Γη πριν μετατραπεί το μητρικό του άστρο σε ερυθρό γίγαντα. Υποδεικνύει ότι η πιθανότητα επιβίωσης της Γης μπορεί να είναι μεγαλύτερη από ό,τι νομίζαμε» είπε.

Ο πλανήτης KMT-2020-BLG-0414L b είναι πιθανό ότι αρχικά κινούνταν στη λεγόμενη «κατοικήσιμη ζώνη», την κατάλληλη απόσταση από το άστρο ώστε να είναι δυνατή η παρουσία υγρού νερού. Συγκεκριμένα, εκτιμάται ότι απείχε από το άστρο του περίπου όσο η Γη από τον Ήλιο, ενώ σήμερα η διάμετρος της τροχιάς του έχει μεγαλώσει κατά 2,1 φορές.

«Είναι σήμερα ένας παγωμένος κόσμος επειδή ο λευκός νάνος, ο οποίος είναι στην πραγματικότητα μικρότερος από τον πλανήτη, είναι εξαιρετικά αμυδρός» δήλωσε ο Κεμίνγκ Τσανγκ, αστρονόμος του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο και επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Astronomy.

Ο εξωπλανήτης της μελέτης βασανίστηκε πολύ όταν το άστρο του έγινε ερυθρός γίγαντας και το έλουσε με θανάσιμη ακτινοβολία: «Μπορεί να ήταν ένας πλανήτης από λάβα πριν τελικά κρυώσει» είπε ο Τσανγκ.

Το ίδιο θα συμβεί και στη Γη, πρόσθεσε: «Καθώς η ακτινοβολία του Ήλιου θα γίνεται όλο και ισχυρότερη, ο πλανήτης θα παραμείνει κατοικήσιμος το πολύ για μισό δισεκατομμύριο χρόνια, μέχρι που οι ωκεανοί θα βράσουν και θα εξατμιστούν.

Σε αυτή τη φάση  η μόνη ελπίδα για την ανθρωπότητα ίσως θα είναι κάποια μεγάλα φεγγάρια, όπως η Ευρώπη του Δία και ο Τιτάνας το Κρόνου, τα οποία πιστεύεται ότι κάτω από την παγωμένη τους επιφάνεια κρύβουν ωκεανούς, είπε ο Τσανγκ, για να συμπληρώσει ότι η επιφάνειά τους δεν θα είναι για πάντα παγωμένη.