Ένα καταφύγιο που φιλοξενεί εκατοντάδες ζώα, ανάμεσά τους και τα εμβληματικά γαϊδουράκια της Σαντορίνης, βρίσκεται αντιμέτωπο με την έλλειψη σχεδίου εκκένωσης σε περίπτωση ενός ισχυρού και επικίνδυνου σεισμού.
Η διαχειρίστρια του καταφυγίου, Χριστίνα Καλούδη, επισημαίνει: «Δεν έχουμε τη δυνατότητα να τα απομακρύνουμε».
Παράλληλα, εξηγεί ότι για τα μικρότερα ζώα γίνονται προσπάθειες μεταφοράς στο εξωτερικό μέσω συνεργαζόμενων οργανώσεων, προωθώντας την υιοθεσία τους.
«Έχουμε αποφασίσει να μείνουμε μαζί τους»
«Δυστυχώς για τα μεγάλα ζώα, λειτουργούμε σαν ένα γηροκομείο. Όσα ζώα φιλοξενούνται έχουν προβλήματα κινητικότητας, έχουν προβλήματα όρασης, κάποια είναι πολύ γέρικα επομένως δεν μπορούν να μετακινηθούν εύκολα και γι’ αυτό έχουμε αποφασίσει να μείνουμε μαζί τους» λέει επίσης η κ. Καλούδη.
«Αν και βρισκόμαστε πολύ κοντά στη θάλασσα, η τοποθεσία είναι σε υψόμετρο 60 μέτρων, ακόμη και αν σημειωθεί ο σεισμός που περιμένουμε δεν κινδυνεύουμε από κάποιο τσουνάμι».
Τα τοιχία που περιβάλλουν το καταφύγιο δεν θέτουν σε άμεσο κίνδυνο τα ζώα, καθώς η σύστασή τους είναι από ελαφρόπετρα.
«Αν γίνει κάτι εξαιρετικά καταστροφικό προετοιμάζουμε να κλείσουμε τον στάβλο σχεδόν αεροστεγώς, όπως και για τα ζώα παραγωγής» λέει επίσης η ίδια.
Μιλώντας για το πως βρέθηκαν όλα αυτά τα ζώα στο καταφύγιο, η κα Καλούδη σημειώνει πως «το κάθε ζώο έχει τη δική του προσωπική ιστορία».
«Ένα γαϊδουράκι δουλεύει μέχρι και την τελευταία ώρα της ζωής του»
Ο Φιλοζωικός Σύλλογος Σαντορίνης (SAWA) που δημιούργησε το μεγαλύτερο καταφύγιο ζώων στις Κυκλάδες ιδρύθηκε το 1992 από ενεργούς και αφοσιωμένους φιλόζωους του νησιού της Σαντορίνης.
Σκοπός του είναι να προστατεύσει τα ζώα του νησιού, από αδέσποτα μέχρι εγκαταλελειμμένα γαϊδούρια και μουλάρια και να υπερασπιστεί τα δικαιώματά τους.
«Όλα αυτά τα ζώα έχουν εργαστεί πολύ σκληρά. Μην ξεχνάμε ότι τα γαϊδουράκια είναι το πιο στωικό πλάσμα στον πλανήτη, μπορεί να υπομείνει τα πάντα και θα δουλέψει πολλές φορές μέχρι και την τελευταία ώρα της ζωής του».
Ορισμένα από τα γαϊδουράκια που φιλοξενούν, φιλοξενούνται στο καταφύγιο αυτό ακόμη και δέκα ολόκληρα χρόνια.
«Είμαστε ανοιχτοί στους Αγωγιάτες και είμαστε ανοιχτοί να δεχτούμε τα ζώα τους πριν να είναι πολύ αργά και δεν μπορούν να απολαύσουν το τελευταίο μέρος της ζωής τους» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Άλλωστε αυτά τα ζώα, όπως τονίζει «έχουν σηκώσει στις πλάτες τους όλο το βάρος του νησιού».
«Ό,τι υπάρχει στην Καλντέρα έχει χτιστεί στις πλάτες τους» σημειώνει.
