Μήπως άρχισαν να πέφτουν οι πρώτες «στάλες» μιας «καταιγίδας», που, όταν ξεσπάσει, θα «πνίξει» τα πάντα;
Στο μικρό «χωριό» στο οποίο πλέον ζούμε όλοι μας, τα πάντα μάς αφορούν εξίσου! Ό,τι συμβαίνει στον Πλανήτη —όπου κι αν αυτό συμβεί— αφορά τους πάντες, γιατί πλέον ζούμε σε μια «μικρή» παγκοσμιοποιημένη κοινωνία πολλών δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Αυξήθηκαν οι πληθυσμοί, αλλά, λόγω των κοινών συνθηκών, απλοποιήθηκαν τα δεδομένα που τους αφορούν.
Κλείνει μια επιχείρηση στη Γερμανία κι ανησυχούν οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα …Αλλάζει ένας νόμος στις ΗΠΑ κι επηρεάζει τη λειτουργία τής παραγωγής στο σύνολο του Δυτικού Κόσμου. Τι θέλουμε να πούμε μ’ αυτά; …Πυροβόλησαν και σκότωσαν τον CEO μιας τεράστιας αμερικανικής πολυεθνικής ασφαλιστικής εταιρείας και η κοινωνική αντίδραση στις ΗΠΑ αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο δεν ήταν αυτήν που θα επιθυμούσαν οι κρατούντες! …Ο θάνατος του «πετυχημένου» και «γυαλισμένου» νεοταξίτη «εκλεκτού» δεν συγκίνησε ΚΑΝΕΝΑΝ!
Αυτό το ιδιαίτερα ανησυχητικό για την εξουσία φαινόμενο είναι κι ο λόγος για τον οποίο γράφουμε το άρθρο αυτό …ΔΕΝ μας ενδιαφέρει το αστυνομικό μέρος τού τραγικού αυτού συμβάντος. Αυτό είναι δουλειά άλλων ν’ ασχοληθούν. Είτε τον σκότωσε ένας απατημένος σύζυγος είτε κάποιος συνένοχος —εφόσον ο ίδιος τελούσε υπό την έρευνα των αρχών για απάτη με μετοχές τής εταιρίας του— είτε ένας εξωγήινος, δεν μας αφορά! Αυτό το οποίο μάς αφορά και το οποίο θα επιχειρήσουμε να ερμηνεύσουμε, είναι το κοινωνικό φαινόμενο το οποίο εκδηλώθηκε εξαιτίας αυτού του θανάτου …Το φαινόμενο το οποίο αποκάλυψε τις τάσεις που επικρατούν ανάμεσα στους ανθρώπους στις ΗΠΑ αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.
Διαβάζοντας λοιπόν τα σχόλια στα social media με θέμα τη συγκεκριμένη δολοφονία, δεν μπορούσαμε να μην παρατηρήσουμε το εξής περίεργο: …Δεν διακρίναμε ΠΟΥΘΕΝΑ και για ΚΑΝΕΝΑΝ λόγο το παραμικρό ίχνος συμπάθειας προς το πρόσωπό του. Η συντριπτική πλειοψηφία των σχολίων ήταν αρνητικά …Απολύτως αρνητικά! …Εμπεριείχαν μια εχθρικότητα απέναντι στο θύμα, όχι ως άνθρωπο, αλλά ως αυτό το οποίο αντιπροσώπευε αυτός ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος αυτός απλά έγινε το «πρόσωπο» κάποιων εταιρειών, τις οποίες ο κόσμος απ’ ό,τι φαίνεται απεχθάνεται. Απλά από εκεί και πέρα «ξεδιπλώθηκαν» κι άλλα παράπλευρα φαινόμενα, τα οποία λίγο-πολύ όλοι μας διακρίνουμε πλέον στην καθημερινότητά μας.
Ο καιρός στον οποίο ο κόσμος θαύμαζε τους πλούσιους και πετυχημένους, τους οποίους τους έβλεπε σαν πρότυπα προς μίμηση, φαίνεται ότι έχει περάσει ανεπιστρεπτί! Ο καιρός στον οποίο ο κόσμος αναζητούσε —από θαυμασμό και ζήλια— να περιεργαστεί —στα όποια κοσμικά περιοδικά— τις πολυτελείς επαύλεις που αυτοί κατοικούσαν ή τα σούπερ αυτοκίνητα που αυτοί οδηγούσαν, έχει περάσει ανεπιστρεπτί!
Τέτοιου είδους εικόνες προκλητικού πλούτου πλέον μόνον θυμό προκαλούν μέσα σε μια κοινωνία η οποία στην κυριολεξία πεινάει. Τώρα πλέον όλοι αυτοί έχουν πάρει την ταυτότητα του «εχθρού τής κοινωνίας» …Των «αντικοινωνικών στοιχείων», που, μπροστά στο κέδρος, δεν σταματάνε πουθενά …Ειδικά μετά τα σκάνδαλα της ανωμαλίας τύπου Έπσταϊν και Puff Daddy, όπου αποκαλύφθηκε ότι πολλοί απ’ αυτούς τους «πετυχημένους» —οι οποίοι κλέβουν, σκοτώνουν και εσχάτως «εμβολιάζουν» ολόκληρες κοινωνίες για να πλουτίσουν— δεν διστάζουν να βιάζουν και τα ίδια τα παιδιά αυτών των κοινωνιών.
Γι’ αυτόν τον λόγο ένα πρόσωπο άγνωστο στο ευρύ κοινό, το οποίο αν μη τι άλλο ως άνθρωπος με την τραγική του κατάληξη έπρεπε να προκαλέσει ένα «ίχνος» μιας κάποιας συμπάθειας, δεν φαίνεται να συγκίνησε ΚΑΝΕΝΑΝ. Αυτό το οποίο «επισκίασε» τα πάντα ήταν η ιδιότητά του, ο ρόλος του και οι αμοιβές του …και η κοινωνία έδειξε ένα πολύ σκληρό πρόσωπο απέναντί του, ακόμα και χωρίς να τον γνωρίζει προσωπικά. Οι πάντες στα σχόλιά τους παρέβλεψαν το ανθρώπινο μέρος τής υπόθεσης κι επιτέθηκαν με πραγματικό μένος εναντίον αυτού το οποίο αντιπροσώπευε το πρόσωπο αυτό …Εναντίον τής απάνθρωπης, σκληρής και άπληστης συμμορίας των πολυεθνικών τής ιατρικής ασφάλισης και της οποίας η εταιρεία τού δολοφονηθέντος αποτελεί επιφανές μέλος.
Ταυτόχρονα δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε ότι για κάποιους ανθρώπους, ο ίδιος ο δολοφόνος εμφανίζεται ως ένα νέο είδος «Ρομπέν των Δασών» …Ένας κοινωνικός τιμωρός …Ένας επαναστάτης με λόγο και αιτία …Ένας άνθρωπος ο οποίος θέλει να «γράψει» τη δική του ιστορία με σφαίρες …Σφαίρες με «υπογραφή», εφόσον επάνω στους κάλυκές τους έχουν χαραγμένες λέξεις όπως «αρνούμαι», «καθυστερώ», «υπερασπίζομαι» …Λέξεις οι οποίες χρησιμοποιούνται πλέον ευρέως στη φρασεολογία τού πολέμου που έχει ξεσπάσει μεταξύ των απελπισμένων πολιτών και των πολυεθνικών τής υγείας …Εναντίον των γιγάντων που λυμαίνονται την «υγεία» και με απόλυτα φασιστικό τρόπο αφήνουν τους «πελάτες» τους να πεθαίνουν στα σπίτια τους αβοήθητοι …και οι συγγενείς τους να τους «ακολουθούν» στην οικονομική καταστροφή!
Για κάποιον λόγο κάποιοι συνάνθρωποί μας έχουν αρχίσει να αισθάνονται ότι ζουν στον Μεσαίωνα του πραγματικού Ρομπέν των Δασών …Αισθάνονται αβοήθητοι απέναντι στους μοντέρνους «Σερίφηδες» της εξουσίας, οι οποίοι προστατεύουν μόνον τις συμμορίες τους …Αβοήθητοι απέναντι στους πανίσχυρους νεοφεουδάρχες των πολυεθνικών, οι οποίοι δεν σέβονται τίποτε και κανέναν …Απέναντι σε «ανώτερους», οι οποίοι ζουν σ’ ένα παράλληλο «σύμπαν» μακριά από τα προβλήματα και τις δυσκολίες που ταλαιπωρούν τον άνθρωπο της εργασίας και του μεροκάματου …
Τον «κατώτερο» άνθρωπο …Τον άνθρωπο ο οποίος με μόνο μέσο την εργασία του δεν μπορεί πλέον να επιβιώσει …Τον άνθρωπο ο οποίος τρέμει μην αρρωστήσει, γιατί στην κυριολεξία θα πεθάνει στον δρόμο! Εάν δεν πεθάνει από την αρρώστια, θα πεθάνει από την οικονομική καταστροφή στην οποία θα τον οδηγήσει η θεραπεία της. Αυτή η κοινωνία των σύγχρονων «πληβείων» ήταν εκείνη που έγραψε τα «δηλητηριώδη» σχόλια για έναν «πραιτοριανό» τής Νέας Τάξης, ο οποίος δολοφονήθηκε στη μέση τού δρόμου …Έναν νεοφεουδάρχη μιας διεφθαρμένης «Πολιτείας» —όπως ήταν η Αγγλία τού απόντος Ριχάρδου τού Λεοντόκαρδου— η οποία είχε γίνει «λεία» των σφετεριστών του και των διεφθαρμένων Σερίφηδων του Νότινγχαμ. Περί αυτού πρόκειται.
Ο Τόμσον ήταν ένας γνήσιος εκπρόσωπος της «νεοφεουδαρχίας» τής Νέας Τάξης …Εκλεκτός τού σύγχρονου «Νότινγχαμ», το οποίο εδράζεται στη διεφθαρμένη Ουάσιγκτον. Ήταν διευθύνων σύμβουλος μιας ασφαλιστικής εταιρείας, η οποία μόνον για το έτος 2023 απέφερε έσοδα της τάξης των 271 δισεκατομμυρίων δολαρίων! Ένα ποσό αμύθητο, που, για να το καταλάβει κάποιος, θα πρέπει να το συγκρίνει με ομοειδή μεγέθη.
Μέσα σ’ έναν χρόνο τα έσοδα αυτής της ιδιωτικής εταιρείας ήταν το συνολικό δημόσιο χρέος μιας λεηλατημένης και υπερχρεωμένης Ελλάδας, όταν αυτή έφτασε στην απόλυτη αδυναμία να εξυπηρετήσει τις υποχρεώσεις της. Τα ετήσια έσοδα αυτής της εταιρείας ήταν το ποσό για το οποίο μπήκε μια ολόκληρη χώρα σε κατάσταση Μνημονίου. Ο Τόμσον ήταν διευθύνων σύμβουλος μιας ασφαλιστικής εταιρείας, η οποία απασχολεί περίπου 140.000 άτομα. Για αυτές του τις υπηρεσίες έλαβε πέρυσι πακέτο αποζημίωσης ύψους 10,2 εκατομμυρίων δολαρίων —έναν συνδυασμό τού βασικού μισθού τού ενός εκατομμυρίου δολαρίων σε μετρητά και ενός υπολοίπου σε μετοχές τής εταιρείας.
Και όμως, αυτός ο άπληστος άνθρωπος, όπως φαίνεται και από τα στοιχεία που διέρρευσαν, δεν αρκούνταν σ’ αυτά τα χρήματα! …Ήθελε κι άλλα! Σ’ έναν κόσμο που δεν έχει να φάει, αυτός δεν βολευόταν με αυτά τα εκατομμύρια κι «έπαιζε» παιχνίδια με τις μετοχές τής εταιρείας που διοικούσε …Παιχνίδια εις βάρος τού επενδυτικού κοινού και βέβαια των μετόχων. Γι’ αυτόν τον λόγο βρισκόταν υπό τον έλεγχο του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Εάν αυτός ο άνθρωπος δεν «σεβόταν» τους συνεργάτες του, οι οποίοι είχαν να μοιράσουν τόσο πολύ χρήμα μεταξύ τους, θα σεβόταν τους πελάτες του, τους οποίους τους αντιλαμβάνεται ως εχθρούς;
Όπως καταλαβαίνουμε, η σκληρή κι ανάλγητη συμπεριφορά των ασφαλιστικών εταιρειών σε συνδυασμό με την απληστία τού συγκεκριμένου «πετυχημένου» CEO τού κλάδου, δεν άφηναν και πολλά περιθώρια για «συμπάθειες». Ο αμερικανικός λαός, εξαιτίας αυτής της δολοφονίας, εκδήλωσε μια οργή απέναντι στον κλάδο των ληστρικών ασφαλιστικών εταιρειών, που, μέσω άπληστων στελεχών, «πουλάνε» «βοήθεια», «κατανόηση», «συμπαράσταση» κι «ανθρωπιά», ενώ στην πραγματικότητα καταληστεύουν και εμπαίζουν τον κόσμο που έχει ανάγκη από αυτά.
Στις πιο δύσκολες στιγμές των ανθρώπων αυτοί όχι μόνον δεν συμπαραστέκονται, αλλά στην κυριολεξία δείχνουν το πιο ανάλγητο πρόσωπό τους. Για τα χρήματα δεν υπολογίζουν τίποτε και κανέναν! Όλοι είχαν να θυμηθούν κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο, το οποίο «έσβησε» αβοήθητο, περιμένοντας να εγκριθούν φάρμακα και θεραπείες που ποτέ δεν δόθηκαν, γιατί «πετυχημένα» στελέχη σαν το δολοφονημένο στέλεχος ήθελαν μεγάλα κέρδη, για να «γοητεύσουν» τους μετόχους των εταιρειών τους και να δικαιολογήσουν αυξήσεις των αποδοχών τους.
Μια φορά κι έναν καιρό…
Όπως όλες οι αθλιότητες, οι οποίες σήμερα ταλαιπωρούν την παγκοσμιοποιημένη κοινωνία τής Νέας Τάξης, έτσι κι αυτές που αφορούν τον κλάδο τής υγείας ξεκίνησαν στα τέλη τής δεκαετίας τού ‘60 και στις αρχές τού ‘70. Γιατί είναι σημαντικό αυτό; …Γιατί αυτή η αλλαγή ήταν μια πρωτοφανής και κολοσσιαία εξέλιξη, η οποία απαιτούσε άλλου τύπου κοινωνικές αλλαγές για να εκδηλωθεί. Δεν ήταν δηλαδή μια αλλαγή που μπορούσε να γίνει μόνη της …
«Παρενέργεια» και άρα αποτέλεσμα άλλων αλλαγών ήταν! Επί χιλιάδες χρόνια η υγεία των ανθρώπων και η φαρμακολογία ήταν συλλογική υπόθεση για το κάθε έθνος ξεχωριστά και για την ανθρωπότητα στο σύνολό της. Η ανθρωπότητα συνέβαλλε με τη συλλογική της «δύναμη» για ν’ αντιμετωπίσει τον μεγάλο «εχθρό» των θνητών μελών της, που είναι η αρρώστια κι ο θάνατος. Όλοι μαζί γιόρταζαν τους «θριάμβους» των Φλέμινγκ, Μπάντιγκ, Μπεστ, οι οποίοι έδιναν επιπλέον «ανάσες» ζωής στην ανθρωπότητα. Πενικιλίνη, Ινσουλίνη, Παρακεταμόλη, γίνονταν πανανθρώπινες «κατακτήσεις» και μοιράζονταν στους ανθρώπους για να τους βοηθήσουν.
Για τα ανεπτυγμένα έθνη η παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών υγείας στα μέλη τους ήταν ένα πεδίο στο οποίο κρινόταν η ισχύς τους και η ποιότητά τους. Η γενική πρόοδος και βέβαια ο πολιτισμός των συστημάτων εξουσίας κρινόταν —ανάμεσα στα άλλα— κι απ’ τ’ αποτελέσματα που έφερναν στην πανανθρώπινη αυτή «μάχη». Οι άνθρωποι μοιράζονταν μεταξύ τους γνώσεις, προκειμένου να τις «καλλιεργούν» και να τις αναπτύσσουν, εφόσον ο εχθρός ήταν κοινός. ΞΑΦΝΙΚΑ όλα αυτά άλλαξαν! Η υγεία άρχισε να ιδιωτικοποιείται. Οι γνώσεις τής φαρμακολογίας —που αποτελούσαν πανανθρώπινη τεχνογνωσία αιώνων— άρχισαν να μετατρέπονται σε ιδιωτικές περιουσίες ανθρώπων, οι οποίοι γίνονταν μεγιστάνες, εκμεταλλευόμενοι ως κοινοί εκβιαστές τον πόνο των ανθρώπων.
Για κάποιον λόγο, δηλαδή, άρχισαν τα ιδιωτικά συμφέροντα να κατατροπώνουν τα δημόσια! Ακόμα δηλαδή κι ο δημόσιος τομέας των ισχυρών εθνικών κρατών, ο οποίος μέχρι τότε αποτελούσε την απόλυτη «βιτρίνα» της επιτυχίας τους, άρχισε να εγκαταλείπεται, να λεηλατείται και στο τέλος να «πεθαίνει». Μέχρι τότε τα ιδιωτικά συμφέροντα ΔΕΝ μπορούσαν να διαβρώσουν και ν’ απειλήσουν τα δημόσια συστήματα υγείας. ΔΕΝ μπορούσαν τα μικρά ιδιωτικά συμφέροντα να επηρεάσουν έναν τεράστιο γίγαντα, ο οποίος απαιτούσε κρατικά κονδύλια και τη συνεργασία πολλών και διαφορετικών επιστημονικών —και μη— χώρων για να λειτουργήσει. ΔΕΝ μπορούσαν ν’ ανταγωνιστούν έναν μηχανισμό ο οποίος αντλούσε πόρους από το κράτος, τεράστια ποσά από ασφαλιστικές εισφορές εκατομμυρίων εργαζομένων, είχε τη δωρεάν συμβολή των Πανεπιστημίων και συνδεόταν και με τις ανάγκες τής στρατιωτικής άμυνας του κάθε κράτους.
Ο τομέας τής δημόσιας υγείας ήταν ένας πανίσχυρος «ελέφαντας», που δεν χρειαζόταν «φύλαξη» για ν’ αφήνεται ανάμεσα σε μικρόσωμες «αλεπούδες» τού ιδιωτικού τομέα, που, όσο αρπακτικές κι αν ήταν, ΔΕΝ μπορούσαν να τον απειλήσουν. Το γεγονός ότι ο «ελέφαντας» αυτός ήταν «φυτοφάγος», δεν σημαίνει ότι κινδύνευε από τις «αλεπούδες», επειδή αυτές ήταν «σαρκοφάγες» …
Ούτε καν τις υπολόγιζε ο «ελέφαντας» ως απειλή. Όλα αυτά μυστηριωδώς άλλαξαν τις δεκαετίες τού ‘60 και τού ‘70. ΞΑΦΝΙΚΑ, δηλαδή, βρέθηκαν ιδιώτες με χρήματα ικανά να μπουν σε όλους εκείνους τους χώρους, τους οποίους μέχρι τότε μονοπωλούσε το κράτος, γιατί απλούστατα τα μεγέθη ήταν τεράστια. Ένας απ’ αυτούς τους χώρους ήταν το ασφαλιστικό σύστημα.
ΞΑΦΝΙΚΑ εμφανίστηκαν ιδιωτικές εταιρείες με την οικονομική άνεση να έχουν λιγότερες απαιτήσεις από τους πολίτες και να τους προσφέρουν περισσότερα κι απ’ το ίδιο το κράτος. ΞΑΦΝΙΚΑ —από το πουθενά— βρέθηκαν ιδιώτες με χρήματα ικανά ν’ ανταγωνίζονται κρατικά ταμεία, τα οποία διαχειρίζονταν εισφορές δεκάδων εκατομμυρίων εργαζομένων …Ιδιώτες, οι οποίοι να είναι σε θέση να παρέχουν ακριβές υπηρεσίες —και θεωρητικά ως τέτοιοι ν’ αναζητούν και το κέρδος—, τη στιγμή που το κράτος παρείχε μόνον τα βασικά και αυτά μάλιστα με ζημιά!
Πώς εξηγείται αυτό το «μυστήριο»; Ήταν τόσο «έξυπνοι» οι ιδιώτες και τόσο ανόητο το κράτος και τα στελέχη του; Τι έγινε τότε κι άλλαξαν τα πράγματα τόσο πολύ; Γιατί οι δεκαετίες τού ‘60 και τού ‘70 είναι τόσο σημαντικές σε μια πανανθρώπινη ιστορία χιλιάδων χρόνων; Τι άλλαξε τότε και πρακτικές αιώνων άλλαξαν μέσα σε ελάχιστα χρόνια; …Αυτό το οποίο έγινε τότε ήταν ότι η κοινωνία «αρρώστησε»! Παρενέργειες μιας μεγάλης κοινωνικής «αρρώστιας» ήταν οι αλλαγές που είδαμε στην κοινωνική λειτουργία. Όπως μια αρρώστια καθηλώνει στην ακινησία έναν αθλητή, ο οποίος μέχρι εκείνη τη στιγμή έτρεχε, έτσι και η «αρρώστια» τής κοινωνίας αλλοίωσε τη μέχρι τότε λειτουργία της. Δεν ήταν επιλογή τού «αθλητή» η ακινησία, αλλά παρενέργεια της αρρώστιας του!
Αυτό ακριβώς συνέβη σ’ εκείνες τις «σκοτεινές» δεκαετίες. Η «αρρώστια» εμφανίστηκε πρώτα στις ΗΠΑ και στη συνέχεια, σαν μια σύγχρονη «πανδημία», άρχισε να σκορπίζεται στον Πλανήτη. Τι έγινε τότε; …«Πλημμύρισαν» οι ΗΠΑ με ναρκωτικά! Τότε εμφανίστηκαν τα ναρκωτικά και —στο επίπεδο που μας ενδιαφέρει— τα χρήματα των ναρκωτικών …Τα άπειρα χρήματα των ναρκωτικών! …Τα βρώμικα χρήματα των ναρκωτικών …Τα χρήματα, που, όποιος μπορούσε να τα «ξεπλένει», θα μπορούσε να γίνει όχι απλά πλούσιος, αλλά ένα οικονομικό «τέρας». Ποιοι ήταν αυτοί που μπορούσαν να το κάνουν; …Οι τοκογλύφοι των τραπεζών! …
Οι τοκογλύφοι των αμερικανικών τραπεζών, οι οποίοι, λόγω τής πολιτικής δύναμης των ΗΠΑ, ήταν πρακτικά ανεξέλεγκτοι και μπορούσαν να επηρεάζουν την παγκόσμια κοινωνία …Τα «κτήνη» τής Wall Street, τα οποία μέχρι τότε πλούτιζαν ως «παράσιτα» από την «υγεία» μιας παραγωγικής οικονομίας, αλλά από εκείνο το σημείο κι έπειτα άρχισαν να φέρονται σαν «βρικόλακες» και να βολεύονται από τα υπερκέρδη που προσέφερε ο «θάνατος» της κοινωνίας.
Απλή αριθμητική είναι όλα. Όταν το ποσοστό που παρακρατούν τα «πλυντήρια» του «βρώμικου» χρήματος είναι της τάξης τού 70% και τού 80%, αντιλαμβανόμαστε για πόσο τερατώδη οικονομικά μεγέθη μιλάμε. Το «ξέπλυμα» οδηγεί σε νέες ανάγκες «ξεπλύματος» και —το ακόμα πιο σημαντικό— τα υπερκέρδη που αυτό προκαλεί —καθώς δεν συνδέεται με κάποιο είδος υγιούς παραγωγικής δραστηριότητας— συσσωρεύονται σαν άχρηστο «απόστημα» της οικονομίας …και, επειδή τα χρήματα αυτά δεν έχουν τον φυσικό τους χώρο να επανεπενδυθούν, αναζητούν άλλους χώρους. Υποχρεωτικά αυτό το «ξεπλυμένο» και συσσωρευμένο χρήμα πρέπει να βρει κάποιους νέους «χώρους» να επενδυθεί εκ νέου, προκειμένου να εκτονωθεί και να μην «σκάσει» η «φούσκα» που προκαλεί.
Έπρεπε τότε να γίνει ένας πρωτοφανής για την εποχή σχεδιασμός, ώστε τα χρήματα αυτά —και οι κάτοχοί τους— να μπορούν να «κρυφτούν», προκειμένου να «μπαίνουν» στη νόμιμη οικονομία, χωρίς να «διαταράσσεται η υγιής και νόμιμη οικονομική λειτουργία. Έπρεπε οι «υπερφορτωμένοι» με «ξεπλυμένο» χρήμα τραπεζίτες να βρουν χώρο να το «ξεφορτωθούν». Το αποτέλεσμα είναι αυτό το οποίο βλέπουμε ακόμα και σήμερα να δεσπόζει στην οικονομία.
Τότε ξεκίνησε η «μάστιγα» των ιδιωτικοποιήσεων! …Των ιδιωτικοποιήσεων των πάντων, οι οποίες «εκτόνωναν» τις τρομερές πιέσεις που δημιουργούσε η τρομερή κερδοφορία των ναρκωτικών. Αυτοί οι τοκογλύφοι, οι οποίοι «ξέπλεναν» τα χρήματα αυτά, «βαπτίστηκαν» «Ανώνυμα Funds «επενδυτών»» κι αφέθηκαν ανεξέλεγκτοι να σαρώσουν όλους τους χώρους!
Διαφθείροντας το πολιτικό προσωπικό τής χώρας, άλωσαν ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Εξαγόρασαν τις πολεμικές βιομηχανίες και αυτές στη συνέχεια προκαλούσαν πολέμους για να εξασφαλίσουν οι ίδιοι νέα κέρδη από νέους πελάτες. Εξαγόρασαν αυτοκινητοβιομηχανίες και αυτές «σφράγισαν» ολόκληρα δίκτυα «Μετρό», για να πουλάνε οι ίδιοι αυτοκίνητα. Εξαγόρασαν τη γη γύρω από τις πόλεις κι «έσπρωξαν» τους πληθυσμούς στους ξύλινους «καταυλισμούς» των προαστίων, για να τους πουλάνε οι ίδιοι ατελείωτα στεγαστικά δάνεια. Εξαγόρασαν τα εργοστάσια, απλά για να τους βάλουν «λουκέτα», προκειμένου να θησαυρίζουν οι ίδιοι από εισαγωγές φτηνών προϊόντων, τα οποία παράγονταν υπό συνθήκες «δουλείας»!
Ανάμεσα στους «χώρους» που άλωσαν ήταν κι ο χώρος τής Υγείας. Δεν θα άφηναν ανεπηρέαστο από την αρπακτική τους μανία έναν τόσο στρατηγικής σημασίας χώρο, ο οποίος θα έθετε ολόκληρη την κοινωνία στο έλεός τους …Έναν χώρο ο οποίος μπορεί απ’ τον άρρωστο άνθρωπο, επάνω στην αγωνία αυτού να σωθεί, να ζητήσει ό,τι θέλει!
Τότε ήταν που ιδρύθηκαν οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες με τη μορφή που τις γνωρίζουμε σήμερα. Nα φανταστεί κάποιος ότι στις ΗΠΑ μέχρι το 1973 απαγορευόταν η αναζήτηση κέρδους από την ιατρική υπηρεσία! …Απαγορευόταν «δια ροπάλου», εφόσον αποτελούσε έγκλημα κακουργηματικού επιπέδου. Όλα αυτά άλλαξαν μ’ έναν νόμο που πέρασε ο διεφθαρμένος Νίξον, για να εξυπηρετήσει στον φίλο του Edgar Kaiser …Πρόεδρο της Kaiser Permanente. Με τον νόμο «The Health Maintenance Organization Act of 1973» ανατράπηκαν τα πάντα!
Τότε άλλαξε όλη η συμπεριφορά τού συστήματος υγείας των ΗΠΑ και μαζί μ’ αυτήν και η συμπεριφορά των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών. Τότε αφέθηκαν νοσοκομεία, κλινικές, γιατροί κλπ. να κερδοσκοπούν σ’ έναν τομέα, στον οποίο μέχρι τότε η κερδοσκοπία απαγορευόταν δια ροπάλου. Όλοι έστηναν «μαγαζάκια» μέσα στο αμερικανικό σύστημα υγείας, καθιστώντας το «λεία» για τις ασφαλιστικές, οι οποίες πλέον θα επιδοτούνταν κι απ’ το κράτος για το «ξεχαρβάλωμά» του.
Κατά «σύμπτωση» η πρώτη εταιρία που επιδοτήθηκε από τον Νίξον ήταν εκείνη τού χρηματοδότη και «κολλητού» του …Μια εταιρεία η οποία εξακολουθεί όχι μόνον να υφίσταται, αλλά και να ακμάζει ακόμη χάρη στο δημόσιο χρήμα και την εκμετάλλευση του αμερικανικού λαού …Μια εταιρεία με 40 μεγάλα νοσοκομεία, 616 ιατρικά κέντρα και με πάνω από 300.000 προσωπικό, συμπεριλαμβανομένων και 98 χιλιάδων γιατρών και νοσοκόμων …Ένα κερδοσκοπικό τέρας τής «υγείας», του οποίου τα έσοδα για το 2023 ήταν πάνω από 100 δισεκατομμύρια δολάρια.
Αυτό ήταν το πρωτοφανές …και αυτό άλλαξε για πάντα την ιατρική υπηρεσία στις ΗΠΑ υπέρ των ασφαλιστικών εταιριών των τοκογλύφων και εις βάρος τού αμερικανικού λαού! Με μία του υπογραφή ο Νίξον άνοιξε μια τεράστια «πληγή» για την αμερικανική κοινωνία. Μέχρι τότε αυτές οι ασφαλιστικές εταιρίες ήταν απλά «παράλληλες» τραπεζικές υπηρεσίες …Στον χρηματοοικονομικό τομέα περιορίζονταν και δεν έμπαιναν σ’ αυτήν καθ’ αυτήν την ιατρική υπηρεσία …Πλήρωναν το κάτι παραπάνω που μπορεί να ενδιέφερε κάποιους οι οποίοι είχαν μια οικονομική άνεση να το διεκδικήσουν …
Με λίγα χρήματα, ως χρέωση, υπόσχονταν στους πελάτες τους ότι θα μπορούσαν ν’ αντέξουν μια απρόβλεπτη δαπάνη, εξαιτίας ενός έκτακτου περιστατικού υγείας …Χρήματα έπαιρναν και χρήματα έδιναν. Αυτό ήταν ένα επενδυτικό «παιχνίδι» χωρίς κάποιο ρίσκο για τις τράπεζες. Λόγω τής ύπαρξης των μεγάλων κρατικών ασφαλιστικών ταμείων, είχαν στη διάθεσή τους έναν «χάρτη»-οδηγό, για να «προχωρήσουν» σ’ αυτό το «πάρε-δώσε» με τους πελάτες τους. Γνώριζαν από μελέτες των κρατικών ταμείων τούς μέσους όρους που αφορούσαν την υγεία των πληθυσμών και τα αντίστοιχα έξοδά τους.
Γνώριζαν εκ των προτέρων τα ποσοστά των ασφαλισμένων που πληρώνουν εισφορές —και οι οποίοι σπάνια κάνουν χρήση των υπηρεσιών υγείας— σε σχέση μ’ αυτούς που τις χρειάζονται. Δεν πήγαιναν δηλαδή στα «τυφλά». Απλή λογιστική ήταν, η οποία απλά έμπαινε στον χώρο τής υγείας, για να «πουλήσει» το κάτι παραπάνω σ’ αυτούς οι οποίοι είχαν τη δυνατότητα να το αγοράσουν …Ένα μονόκλινο δωμάτιο με καλύτερο κρεβάτι για έναν πλούσιο ή μια επιπλέον «ασφάλεια» για κάποιον εργαζόμενο, ο οποίος αισθανόταν ανασφάλεια στο θέμα τής υγείας του.
Το σύστημα υγείας των ΗΠΑ με τον τρόπο αυτόν παρέμενε υγιές και σφριγηλό και, ως «βιτρίνα» τού καπιταλισμού, το ίδιο το κράτος επέτρεπε στα ιδιωτικά του συμφέροντα να το «γυαλίζουν» με μικροεπεμβάσεις. Ο αμερικανικός λαός πραγματικά ζούσε το «American dream» κι ατένιζε άφοβα προς το μέλλον, έχοντας στο πλευρό του το κράτος και τα μέσα που αυτό διέθετε. Με την αλλαγή που πέτυχαν κάποιοι —εξαιτίας τού διεφθαρμένου Νίξον— τα πάντα άλλαξαν! Ο χώρος τής υγείας έχασε την άμυνά του κι έγινε μια τεράστια «λεία» διαθέσιμη για εκμετάλλευση …Μια «μηχανή» παραγωγής πλούτου «ανοικτή» προς τους ενδιαφερόμενους …Πλούτου ανεξάντλητου, εφόσον η υγεία συνδέεται με μια μόνιμη και ζωτική ανάγκη τής κοινωνίας, που μπορεί να την καταστήσει εκβιάσιμη.
Τότε άρχισε ο τομέας τής υγείας να έλκει τους τοκογλύφους «πλυντηριάδες» των ναρκωτικών. Αυτοί ήταν οι επενδυτές-«πατέρες» των σύγχρονων γιγαντιαίων πολυεθνικών ασφαλιστικών εταιρειών! Αυτοί ήταν που άλωσαν το μέχρι τότε υπάρχον μη-κερδοσκοπικό σύστημα υγείας των ΗΠΑ. Αντιλαμβανόμαστε ότι η «άλωση» αυτού του «τέρατος» δεν θα μπορούσε να γίνει, εάν δεν υπήρχαν τα επίσης «τερατώδη» χρήματα των ναρκωτικών. Με συμβατικά κεφάλαια της παραγωγικής οικονομίας ούτε καν να τα πλησιάσουν αυτά τα «θηρία» δεν θα μπορούσαν οι ιδιώτες επενδυτές …Θα παρέμεναν οι «αλεπούδες» που θα επωφελούνταν από τα «αποφάγια» τού «ελέφαντα» και δεν θα μπορούσαν να τον απειλήσουν. ΜΟΝΟΝ με τα άπειρα «φτηνά» χρήματα των ναρκωτικών έγινε δυνατή η «άλωση» αυτού του χώρου!
Οι τοκογλύφοι ήταν θέμα χρόνου να θέσουν αυτόν τον χώρο ως στόχο, εφόσον αναζητούσαν απεγνωσμένα έναν χώρο, ο οποίος από τη φύση του να «ρουφάει» τεράστια χρηματικά ποσά για να λειτουργήσει …Έναν χώρο στον οποίο η ίδια η λειτουργία του βελτιώνεται σε απευθείας αναλογία με αυτά τα ποσά. Άρα, για τους τοκογλύφους είχε τα τέλεια χαρακτηριστικά για να μπορούν αυτοί να «κρύβουν» τα χρήματά τους και ταυτόχρονα να εμφανίζονται με θετικό «πρόσημο» στη γενικότερη κοινωνική λειτουργία.
Είχαν βρει έναν ιδανικό τρόπο να «επενδύουν» τα «ξεπλυμένα» χρήματα —και να παρουσιάζουν και δήθεν έσοδα—, τα οποία θα τους επέτρεπαν να μετατρέψουν ακόμα και το ίδιο το σύστημα υγείας σε «πλυντήριο» «βρώμικου» χρήματος. Η απόλυτη ιδιωτικοποίηση του συστήματος υγείας ήταν γι’ αυτούς μια ιδανική εξέλιξη, γιατί θα μπορούσαν να στήσουν μια τεράστια κι απολύτως νόμιμη «μηχανή» που θα «ξέπλενε» το χρήμα τους και θα έδινε και στους ίδιους ένα ανάλογο κοινωνικό προφίλ.
Ο νόμος τού Νίξον «έσωσε» τους εμπόρους ναρκωτικών και τους τοκογλύφους τραπεζίτες, εφόσον τούς πρόσφερε στο «πιάτο» ένα νέο «Ελντοράντο». Ως τραπεζίτες θα ξεκινούσαν στην κυριολεξία από τον γνώριμο γι’ αυτούς χρηματοοικονομικό τομέα —και άρα από τις ασφάλειες— και σταδιακά θα πήγαιναν και προς την κατεύθυνση της ίδιας της υπηρεσίας τής υγείας. Εφόσον με τον νόμο-Νίξον επιτρεπόταν στις ασφαλιστικές εταιρείες να κερδοσκοπούν, θα μπορούσαν να «επενδύσουν» στις ιατρικές ασφάλειες. Εφόσον επιτρεπόταν στα νοσοκομεία να κερδοσκοπούν, θα μπορούσαν να «επενδύσουν» σε εξαγορά νοσοκομείων. Εφόσον επιτρεπόταν στους φαρμακοβιομήχανους να κερδοσκοπούν, θα μπορούσαν να «επενδύουν» σε εξαγορά φαρμακοβιομηχανιών.
Το τελικό αποτέλεσμα ήταν και είναι τραγικό! …Μέσα σε λίγα χρόνια —και με την ανεξάντλητη δύναμη των ναρκωδολαρίων— εξαγόρασαν τα πάντα! Ελέγχοντες κι ελεγχόμενοι είναι τα ίδια πρόσωπα! Ελέγχοντες κι ελεγχόμενοι έστησαν έναν παράνομο «κύκλο» εκμετάλλευσης, αποκλείοντας την κοινωνία από τους αμυντικούς της μηχανισμούς κι έθεσαν τους πολίτες στον θανάσιμο εκβιασμό των πολυεθνικών!
ΟΙ ΙΔΙΕΣ εταιρείες, οι οποίες πιέζουν τον κόσμο να πληρώσει τις πανάκριβες ασφάλειές τους, είναι ταυτόχρονα και ιδιοκτήτες των νοσοκομείων που παρέχουν τις ιατρικές υπηρεσίες, αλλά και των φαρμακευτικών που πουλάνε τα φάρμακα για την παροχή αυτών των υπηρεσιών. ΟΙ ΙΔΙΟΙ άνθρωποι, δηλαδή, οι οποίοι ως ασφαλιστές πληρώνουν τα νοσοκομεία για τις υπηρεσίες που προσφέρουν στους πελάτες τους, είναι ΟΙ ΙΔΙΟΙ που, ως ιδιοκτήτες αυτών των νοσοκομείων, κοστολογούν μόνοι τους τις νοσοκομειακές υπηρεσίες και είναι ΟΙ ΙΔΙΟΙ που, ως ιδιοκτήτες των φαρμακευτικών εταιριών, κοστολογούν μόνοι τους τις τιμές των φαρμάκων, τα οποία πάλι με τη σειρά τους επηρεάζουν τις τιμές των υπηρεσιών των νοσοκομείων, για να κλείσει ο κύκλος που θέλει ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ανθρώπους ν’ αποφασίζουν για τα ασφάλιστρα των πολιτών! Όλο το παιχνίδι, δηλαδή, είναι «στημένο» εις βάρος των πολιτών! Όλα γίνονται στα γραφεία των τοκογλύφων και ερήμην των πολιτών, οι οποίοι είναι πρακτικά ανυπεράσπιστοι. Όλα γίνονται σε συνθήκες που καμία εξουσία και κανένας νόμος δεν μπορεί να βοηθήσει τους πολίτες!
Οι ιδιοκτήτες των ασφαλιστικών εταιρειών δέχονται να πληρώνουν πανάκριβες ιατρικές υπηρεσίες, γιατί ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ είναι τα νοσοκομεία! Τα νοσοκομεία δέχονται τις πανάκριβες χρεώσεις των φαρμακοβιομηχανιών, γιατί ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ είναι οι φαρμακοβιομηχανίες! Τέλος, όλο αυτό το πανάκριβο παιχνίδι «χρεώνεται» στους πολίτες, εφόσον αυτοί είναι που θα πληρώσουν το πανάκριβο «ασφάλιστρο» που θα τους επιβάλουν τελικά οι ασφαλιστικές, οι οποίες είναι οι ιδιοκτήτριες όλων των παραπάνω! Οι πάντες γίνονται όμηροί τους, γιατί φοβούνται για την υγεία τους …
Φοβούνται να μείνουν ανασφάλιστοι, παρ’ όλο που γνωρίζουν τη ληστρική πολιτική των ασφαλιστικών εταιρειών, οι οποίες εσκεμμένα έχουν κάνει απρόσιτες όλες τις υπηρεσίες τής υγείας. Πανάκριβα και άρα απρόσιτα τα νοσοκομεία για τους ανασφάλιστους και επίσης πανάκριβα και άρα απρόσιτα και τα φάρμακα, ώστε μόνος του κάποιος να πληρώσει για την αγορά τους. Κάποτε δεν υπήρχαν τα φάρμακα και οι άνθρωποι πέθαιναν αβοήθητοι γιατί η επιστήμη αδυνατούσε να τους σώσει. Σήμερα υπάρχουν τα φάρμακα, αλλά οι άνθρωποι δεν μπορούν να τ’ αγοράσουν και πεθαίνουν και πάλι αβοήθητοι, γιατί είναι ΑΠΑΝΘΡΩΠΕΣ οι απαιτήσεις των ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ που τα πουλάνε!
Όλοι αυτοί οι ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ δεν ελέγχονται από ΚΑΝΕΝΑΝ κι εξαιτίας τής απληστίας τους συνεχώς αυξάνουν τη συμμετοχή των πολιτών γι’ αυτά τα οποία μέχρι τώρα θεωρούνταν δεδομένα. Σταδιακά εξαγόρασαν ΟΛΑ τα νοσοκομεία, αφήνοντας στο κράτος μόνον τη «λάντζα» των επειγόντων περιστατικών για τους άστεγους, τους άφραγκους και τους ταλαίπωρους, οι οποίοι δεν αποφέρουν έσοδα. Εξαγόρασαν ΟΛΕΣ τις φαρμακευτικές εταιρείες, «απαλλοτριώνοντας» στην πραγματικότητα πανανθρώπινη γνώση φαρμακολογίας αιώνων.
Τα πάντα έγιναν ένα ιδιωτικό μονοπώλιο και «σφραγίστηκαν» εις βάρος των λαών! Αυτοί, δηλαδή, οι οποίοι ξεκίνησαν τη δραστηριοποίησή τους στον χώρο τής υγείας —αρπάζοντας πελάτες από τα κρατικά ασφαλιστικά ταμεία, για να τους προσφέρουν ποιοτικότερες υπηρεσίες— φτάνουν τώρα στο σημείο να μην προσφέρουν σχεδόν καθόλου υπηρεσίες —με πολλαπλάσια κόστη για το κράτος και την κοινωνία— και ν’ απαιτούν από τους πολίτες να πληρώνουν πανάκριβα τα πάντα, σαν να μην είναι καν ασφαλισμένοι.
Η εταιρία τού δολοφονηθέντος CEO είναι «πρωταθλήτρια» σ’ αυτού του είδους τις ληστρικές κι απολύτως αντικοινωνικές πολιτικές. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; …Ότι είναι μια εταιρεία η οποία αναζητά το ΑΠΟΛΥΤΟ κέρδος, προσπαθώντας με κάθε τρόπο να μην προσφέρει ΚΑΜΙΑ υπηρεσία στους πελάτες της, προκειμένου να μειώσει τα κόστη της …Για να προσφέρει μεγαλύτερα κέρδη στους μετόχους της …Για να δικαιολογήσουν τα κέρδη αυτά τεράστιους μισθούς στα στελέχη που φέρνουν τα υπερκέρδη —όπως ο νεκρός στην περίπτωσή μας—. Γιατί όμως μιλάμε για ανήθικα υπερκέρδη άπληστων κακοποιών; …
Για να εμπεδώσει ο αναγνώστης τον λόγο που εκδηλώθηκε αυτή η τεράστια οργή των Αμερικανών πολιτών με αφορμή τη δολοφονία τού CEO τής United Healthcare …Για να καταλάβει ποια ήταν η δουλειά που έκανε ο συγκεκριμένος διευθυντής υπέρ τής εταιρείας και εις βάρος τής κοινωνίας …Για να καταλάβει τι θα πήγαινε να πει στη «μάζωξη» των μετόχων την ημέρα τής δολοφονίας του. Θα τους ανακοίνωνε πόσες πολλές και νέες ιδέες είχε για ν’ αφήσει ακόμα πιο πολλούς ασθενείς αβοήθητους στη μάχη για τη ζωή τους, ώστε να μειώσει τα έξοδα της εταιρείας και άρα για ν’ αυξήσουν αυτοί τα κέρδη τους. Θα τους υποσχόταν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη εις βάρος των ασφαλισμένων και αυτό θα δικαιολογούσε κι αύξηση των δικών του αποδοχών.
Αυτή ήταν η δουλειά του και γι’ αυτό δεν τον λυπήθηκε ΚΑΝΕΝΑΣ …Γι’ αυτόν τον λόγο σηκώθηκε από τα χαράματα να πάει στο Χίλτον τού Μανχάταν. Πήγαινε εκεί για να περιγράψει στα άπληστα «αφεντικά» του ακόμα περισσότερες ιδέες για ακόμα μεγαλύτερα κέρδη …Απλή δουλειά άπληστου κακοποιού! …Δουλειά εγκληματία, ο οποίος αφήνει ανθρώπους να πεθάνουν απλά για ν’ αυξήσει τα ήδη τεράστια κέρδη του …Να μπορέσει ν’ αγοράσει ένα ακόμα Λαμποργκίνι για τη συλλογή του κι ακόμα ένα εξοχικό σπίτι σε κάποιον εξωτικό προορισμό.
Ένα απολύτως περιττό έγκλημα κερδοσκοπίας, εφόσον ο τρόπος που αποφασίζει να «υπηρετήσει» τον εαυτό του και τους μετόχους δεν προκύπτει από τις απλές συμβατικές υποχρεώσεις ενός κοινού διευθυντή, προκειμένου να καλύψει τις ζωτικές ανάγκες μιας ασφαλιστικής εταιρείας που προσφέρει υπηρεσίες υγείας. Εάν υποθέσουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ασφαλισμένων δεν θα νοσήσει ποτέ με κάτι σοβαρό —και άρα δεν θα χρειαστεί ΠΟΤΕ κάποια πολυέξοδη θεραπεία—, αυτό από μόνο του σημαίνει πως εκ των δεδομένων είναι εξασφαλισμένη μια λογική κερδοφορία για τις ασφαλιστικές.
Αυτή η συντριπτική πλειοψηφία των ασφαλισμένων —στη χειρότερη των περιπτώσεων για την ασφαλιστική εταιρεία— ίσως χρειαστεί σε κάποια στιγμή κάποια μικροδαπάνη για κάποιο ασήμαντο περιστατικό τραυματισμού ή ασθένειας …Κάποια μικροδαπάνη, την οποία υποτίθεται μπορεί κάποτε ν’ αναγκαστεί να πληρώσει η ασφαλιστική εταιρεία, η οποία παρεμπιπτόντως ΑΝΕΛΛΙΠΩΣ εισπράττει τα ασφάλιστρά τους! Αυτό θα είναι υποτίθεται η μεγαλύτερη δαπάνη γι’ αυτήν την εταιρεία, εξαιτίας ενός υγιούς ασφαλισμένου. Ίσως, κάπου, κάποτε, πρέπει να του πληρώσει κάτι ελάχιστο.
«Μικρό το κακό» —και μέσα στα πλαίσια της λογικής— θα έλεγε κανείς. Όμως, η συγκεκριμένη εταιρεία δεν θέλησε ούτε αυτό να το αφήσει «απρόσβλητο». Αυτή η εταιρεία, η οποία εισπράττει εισφορές υποτίθεται για να τα πληρώνει «ΟΛΑ», φρόντισε αυτό το «ΟΛΑ» στις περισσότερες φορές να είναι ένα τεράστιο «ΤΙΠΟΤΑ».
Πώς γίνεται αυτό; …Με καθαρά αντικοινωνικά και ρατσιστικά τεχνάσματα. Τι κάνουν; …Επινόησαν την «πάγια συμμετοχή» τού ασφαλισμένου στο κόστος τής θεραπείας του! Αυτήν τη συμμετοχή μάλιστα την σχεδίασαν «εμπροσθοβαρή»! …ΠΡΩΤΟΣ δηλαδή πληρώνει ο ασθενής και ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ η ασφαλιστική! …Υποχρεώνουν τον ασφαλισμένο να πληρώνει πρώτος τη δική του συμμετοχή στα έξοδα, ως την αρχική δαπάνη τής θεραπείας του.
Αυτή η δαπάνη, όμως, δεν είναι ένα σταθερό και ισχύον για όλους ποσό τύπου «πάγιου τέλους» ή «fee», όπως το ονομάζουν οι Αμερικανοί. Αυτή η δαπάνη είναι ένα μεταβλητό ποσό, το οποίο προκύπτει μέσα από «αλγόριθμους» διαφόρων ασφαλιστικών προγραμμάτων ανάμεσα στα οποία επιλέγει ο ασφαλισμένος και τα οποία αφορούν τα ασφάλιστρα που θα καταβάλει. Γι’ αυτόν τον λόγο μιλάμε για αντικοινωνική συμπεριφορά. Όσο μικρότερο είναι το ασφάλιστρο που καταβάλει ο ασφαλισμένος, τόσο μεγαλύτερη είναι η αρχική δαπάνη που μπαίνει στο μερίδιο που πρέπει να πληρώσει ο ίδιος για τη θεραπεία του.
Εάν σκεφτεί κάποιος ότι —με βάση τη λογική— οι φτωχοί ασφαλισμένοι αναζητούν το χαμηλότερο ασφάλιστρο, αυτό σημαίνει ότι έχουν μεγαλύτερη αρχική συμμετοχή από τους πλούσιους. Ένας φτωχός, για παράδειγμα, ο οποίος θα πληρώσει ένα σχετικά φτηνό ασφάλιστρο, θα κληθεί να πληρώσει για παράδειγμα τα πρώτα 7.000 δολάρια που θα προκύψουν από τη δαπάνη τής θεραπείας του και τα υπόλοιπα από εκεί και πέρα υποτίθεται θα τα πληρώσει η ασφαλιστική εταιρεία. Εάν είναι ακόμα φτωχότερος —και άρα βρίσκεται σε πρόγραμμα με ακόμα χαμηλότερο ασφάλιστρο—, μπορεί να κληθεί να πληρώσει τα πρώτα 15.000 δολάρια που θα προκύψουν από τη συνολική δαπάνη. Καλούνται δηλαδή φτωχοί ασφαλισμένοι να βρουν και να πληρώσουν χρήματα που δεν έχουν και άρα ΣΤΑΜΑΤΑΝΕ μόνοι τους στα πρώτα κιόλας στάδια κάθε προσπάθεια θεραπείας τους! Αυτοβούλως και οικειοθελώς δεν βάζουν σε «έξοδα» την ασφαλιστική εταιρεία!
Εάν τώρα σκεφτεί κάποιος ότι για τη συντριπτική πλειοψηφία των ασφαλισμένων που δεν θα νοσήσει ποτέ αυτό το αρχικό ποσό είναι κατά μέσο όρο κάποια 7.000 δολάρια, εύκολα αντιλαμβανόμαστε τη «φάμπρικα» …Εύκολα αντιλαμβανόμαστε το πώς οι CEO —σαν τον νεκρό τού Μανχάταν— φέρνουν τα υπερκέρδη στις εταιρείες τους …Πώς το «ΟΛΑ» μ’ έναν «μαγικό» κι αυθαίρετο τρόπο γίνεται ένα «ολοστρόγγυλο» «ΤΙΠΟΤΕ», εφόσον —στατιστικά— οι υπηρεσίες αυτού του επιπέδου σπάνια υπερκαλύπτουν αυτό το ποσό. Προφανώς αυτό το ποσό δεν είναι τυχαίο, παρά βγήκε από τους υπολογιστές των ασφαλιστικών, οι οποίοι κάνουν συνεχείς αναλύσεις στατιστικών.
Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτές οι εταιρείες τη στατιστική μπορούν να την αψηφούν, εφόσον τα νοσοκομεία είναι ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ και άρα πολύ εύκολα τα λογιστήριά τους παίρνουν «γραμμή» από τις ασφαλιστικές εταιρείες να «σταματάνε» με τις χρεώσεις τους —στη συντριπτική πλειοψηφία των μικρών επεμβάσεων— λίγο πιο κάτω από τα όρια που αφορούν τα συμβόλαια των ασφαλιστικών, όπου «τα πληρώνει ΟΛΑ» μόνον ο ασφαλισμένος!
Και, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι «δαιμόνιοι» μάνατζερ —σαν κι αυτόν που βρέθηκε κατάχαμα στο Μανχάταν— σκέφτηκαν το εξής «φοβερό»: …Εάν μια ακριβή θεραπεία είναι ταυτόχρονα και μακροχρόνια, δεν αντιμετωπίζεται με ενιαίο τρόπο, σαν να είναι ένα ενιαίο πρόβλημα …Η συμμετοχή τού ασθενούς δεν είναι άπαξ στο ποσό που αναφέραμε …Κάθε χρόνο πρέπει να καταθέτει αυτό το ποσό, εφόσον κάθε χρόνος τής θεραπείας εκτιμάται —σ’ ό,τι αφορά το κόστος του— ανεξάρτητα. Πρακτικά, δηλαδή, η συντριπτική πλειοψηφία των ασφαλισμένων είναι ανασφάλιστη! …
«Αγοράζει» μόνον την ελπίδα πως, εάν συμβεί το απευχόμενο, θεωρητικά θα έχει τα μέσα να το αντιμετωπίσει, γιατί θα έχει τις «πλάτες» τής ασφαλιστικής. Δυστυχώς όμως ούτε κι αυτό ισχύει, εξαιτίας τής απληστίας των «πετυχημένων» CEO —σαν κι αυτόν που «διακόσμησε» το βρώμικο πεζοδρόμιο του Μανχάταν—. Εάν κάποιος έχει την ατυχία να χρειαστεί ακριβές «θεραπείες», στη συνέχεια θα έχει άλλα προβλήματα ν’ αντιμετωπίσει …Νομικά προβλήματα! …Εκτός από τους ιατρικούς όρους θ’ αρχίσει να μαθαίνει και τους αντίστοιχους νομικούς!
Αυτές οι ασφαλιστικές εταιρείες σ’ αυτές τις περιπτώσεις «αλλάζουν την πλάκα»! …Αγριεύουν! …Γίνονται απειλητικές! Επειδή γνωρίζουν ότι απ’ αυτούς τους ασφαλισμένους μόνο να χάσουν έχουν, δεν διστάζουν να δείχνουν το σκληρό τους πρόσωπό, εφόσον δεν τους ενδιαφέρει να μην τους δυσαρεστήσουν και τους χάσουν. Στα «λίγα» λοιπόν βάζουν τους ασφαλισμένους να τα πληρώσουν μόνοι τους και στα «πολλά» αρνούνται οι ίδιες να πληρώσουν το μερίδιό τους.
Τότε αρχίζει ένας άλλος «Γολγοθάς» για τον ασφαλισμένο, γιατί οι ασφαλιστικές θ’ αρχίζουν τις γνωστές «αλητείες» …Θα εφαρμόσουν τις «πετυχημένες» πολιτικές που εφευρίσκουν οι «πετυχημένοι» CEO τους —αυτά δηλαδή που «έγραφαν» οι «σφαίρες» τού εκτελεστή— …Θα θεωρούν ότι εξαπατήθηκαν με προϋπάρχουσες νόσους τού ασφαλισμένου, για τις οποίες —δολίως— δεν ενημερώθηκαν …Θα αρνούνται να πληρώσουν …Θα καθυστερούν όσο μπορούν, εφόσον αυτές —ως «αθάνατοι» οργανισμοί— έχουν απεριόριστα όρια αντοχής, ενώ οι ασθενείς και οι οικογένειές τους δεν έχουν …
Θα «σέρνουν» τον ασφαλισμένο σε πανάκριβες δικαστικές διαμάχες, εφόσον έχουν τους δικηγόρους και την οικονομική άνεση να το κάνουν απέναντι σ’ έναν άνθρωπο ο οποίος δεδομένα —λόγω ασθενειών— έχει υποστεί οικονομική αιμορραγία. Στο τέλος θα πεθάνει ο ασθενής και θα λυθεί αυτόματα κι ανέξοδα και το πρόβλημα για την ασφαλιστική.
Πρωταθλήτρια στην ΑΡΝΗΣΗ να εκπληρώσει τα καθήκοντά της είναι η εταιρία τού «μακαρίτη» …με σχεδόν διπλάσιο ποσοστό από τον μέσο όρο των υπολοίπων ασφαλιστικών! Ποιο ήταν το αποτέλεσμα όλης αυτής της απληστίας και της κακοήθειας όλων των ασφαλιστικών, που απλά ξέσπασε επάνω στο «πτώμα» τού Τόμσον; …Η «πυροδότηση» της έκρηξης οργής στα social media …Η «πλημμύρα» των μηνυμάτων συμπάθειας και θαυμασμού προς τον δολοφόνο …
Αυτά τα οποία μάθαμε ακόμα κι εμείς που παρακολουθούμε τα πράγματα από κοντά. Τι μάθαμε; …Ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες με την απληστία τους «αρρωσταίνουν» τον κόσμο! …Τον τρελαίνουν! …Τον φέρνουν σε απόγνωση! …Δεν πληρώνουν τα φάρμακα των ασφαλισμένων, οι οποίοι, λόγω αδυναμίας να τα εξασφαλίσουν με δικά τους χρήματα, στην πραγματικότητα πεθαίνουν αβοήθητοι!
Δυστυχώς αυτό είναι το ασφαλιστικό «περιβάλλον» που αυτήν τη στιγμή προσφέρει η «Υπερδύναμη» τους πολίτες της. Αυτοί, οι οποίοι θα έπρεπε να είναι οι πιο προνομιούχοι πολίτες τού κόσμου, είναι παρατημένοι στο έλεος των «υαινών» που λυμαίνονται το αμερικανικό σύστημα υγείας. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς δεν απολαμβάνουν ούτε καν κακές υπηρεσίες υγείας. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς βρίσκονται στο επίπεδο του ΚΑΘΟΛΟΥ υπηρεσίες, γιατί δεν μπορούν καν να «ξεκινήσουν» τη θεραπευτική τους προσπάθεια, αδυνατώντας να πληρώσουν από τις τσέπες τους το αρχικό ποσό που απαιτεί η προσπάθεια αυτή.
Ακόμα κι αυτοί οι οποίοι έχουν αυτήν τη δυνατότητα στο τέλος καταστρέφονται, λόγω των υπερβολικών χρεώσεων των νοσοκομείων. Το 50% των οικογενειών στις ΗΠΑ που έχουν ένα παιδί με καρκίνο χρεοκοπεί! Όλα αυτά ήταν που δεν άφησαν κανένα «περιθώριο» συμπάθειας προς τον νεκρό.
Οι συνήθεις ύποπτοι…
Με βάση τα όσα έχουμε περιγράψει, είναι φανερό ότι έχουμε να κάνουμε με εγκληματίες …Πραγματικούς εγκληματίες μιας πραγματικής μαφίας! …Στην κυριολεξία μαφίας! Γι’ αυτόν τον λόγο αναζητήσαμε τη «γενέθλια» περίοδο αυτού του φαινομένου. Όλα αυτά έγιναν από τη στιγμή που η εβραϊκή μαφία, η οποία εκβίαζε τον τραβεστί Χούβερ και το FBI, «πλημμύρισε» τις ΗΠΑ με ναρκωτικά και την οικονομία τους με «βρώμικο» χρήμα. Από τη στιγμή που με τη δολοφονία τού Κένεντυ μπορούσαν και τοποθετούσαν μόνιμα τον δικό τους άνθρωπο μέσα στον Λευκό Οίκο, ήταν όλα θέμα χρόνου να αλωθούν.
Με τον πόλεμο του Βιετνάμ έστησαν μια τεράστια αγορά ναρκωτικών με ανεξάντλητα έσοδα και από εκεί και πέρα το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να «ξεπλένουν» το χρήμα και να «επενδύουν».
Με τον πλούτο τους εξέλεγαν τον Πρόεδρο της αρεσκείας τους και αυτός ο Πρόεδρος φρόντιζε να τους παρέχει τη δυνατότητα να αρπάζουν ακόμα περισσότερα χρήματα. Μέσα σε λίγα χρόνια οι ΗΠΑ, από ένα σοβαρό κράτος που φρόντιζε τον πολίτη του, είχαν μετατραπεί σε μια «ζούγκλα» ιδιωτικών συμφερόντων, που αντιμετώπιζε τον πολίτη σαν «λεία». Τον «χρήσιμο» για τον πόλεμο Τζόνσον ήταν θέμα χρόνου να τον διαδεχθεί ένας «χρήσιμος» για την ασφαλιστική πολιτική Νίξον. Όλα αυτά ξεκίνησαν από τη στιγμή που οι Εβραίοι μαφιόζοι επέβαλαν την δική τους πολιτική στους «αχυρανθρώπους» τού Λευκού Οίκου.
Αυτοί, οι οποίοι εκβίαζαν τον Χούβερ, είχαν κατορθώσει και τοποθετούσαν στο «οβάλ γραφείο» εξίσου εκβιαζόμενους Προέδρους. Έτσι φτάσαμε σταδιακά να μπαίνουν στον Λευκό Οίκο πραγματικά ανθρώπινα «σκουπίδια», όπως οι Μπους, Κλίντον, Ομπάμα ή Μπάιντεν. Αυτοί οι οποίοι χωρίς καμία αντίρρηση ξεκινούσαν πολέμους ή χρηματοδοτούσαν τις τράπεζες των τοκογλύφων να λεηλατούν τα κράτη μέσα από απάνθρωπα Μνημόνια. Παιδεραστές και ανώμαλοι, τους οποίους οι τοκογλύφοι τούς «εκβίαζαν» κι αυτοί υπέγραφαν ό,τι τους έβαζαν μπροστά τους. Όλα αυτά έχουν τη γενεσιουργό αιτία τους στην ανεξάντλητη κερδοφορία των ναρκωτικών!
Αυτή η τερατώδης κερδοφορία και το ανεξέλεγκτο «ξέπλυμα» των σιωνιστικών τραπεζών των Εβραίων τοκογλύφων τής Wall Street είναι ο παράγοντας που προκάλεσε τη σημερινή αθλιότητα. Έτσι δημιούργηθηκε η σημερινή «συμμορία» των Εβραίων μαφιόζων τού χρήματος …Η «συμμορία» τού Μπάφετ, του Σόρος, του Μπλανκφάιν, του Μπλούμπεργκ, του Έντελμαν, του Φινκ, του Σβάρτσμαν, του Μίλκεν, του Λεβίν και πολλών άλλων ομοίων τους κακοποιών με κουστούμια. «Τι σχέση έχει αυτό το «κύκλωμα» των μεγιστάνων «επενδυτών» με την υπόθεσή μας;» θ’ αναρωτηθεί ο αναγνώστης …Έχει, και μάλιστα μεγάλη!
Το αρχικά «βρώμικο» χρήμα των ναρκωτικών μετά από το «ξέπλυμα» —κι ακολουθώντας έναν «κύκλο» μεγάλων «επενδύσεων»— μορφοποιήθηκε και στο τέλος κατέληξε σε κάποιες μεγάλες εταιρείες. Αυτές οι εταιρείες είναι τώρα που αυτήν την αμερικανική «νόσο» τη μετέτρεψαν σε παγκόσμια «πανδημία»! Αυτές οι εταιρείες διατηρούν τώρα τα ναρκωτικά και τους πολέμους σαν αναπόφευκτα φαινόμενα που ταλαιπωρούν και «ματώνουν» την ανθρωπότητα στο σύνολό της. Πόλεμοι και ναρκωτικά έχουν πλέον επιβληθεί σαν ανθρώπινη εγγενής αδυναμία, ενώ ΔΕΝ είναι τέτοια! …Έχουν επιβληθεί σαν τέτοια, γιατί αυτό βολεύει τους εγκληματίες που λυμαίνονται τον Πλανήτη!
Οι «ναυαρχίδες» τής παγκόσμιας σιωνιστικής μαφίας είναι οι Black Rock, Vanguard, State Street, Berkshire Hathaway και μερικές άλλες μικρότερες. Αυτοί έχουν τη διαχείριση των «πακέτων» κεφαλαίων και υπηρεσιών που κάποτε εξαγοράστηκαν από την εβραϊκή μαφία με το χρήμα των ναρκωτικών …Πραγματική μαφία, εφόσον ΠΟΤΕ στην ανθρώπινη ιστορία δεν βρέθηκαν άνθρωποι συγκεκριμένης εθνικής ταυτότητας να κατέχουν —εις βάρος ΟΛΗΣ της ανθρωπότητας— τόσο τεράστιο πλούτο.
Στην κυριολεξία ιδιωτικοποίησαν τον Πλανήτη! …Μια συμμορία Εβραίων δισεκατομμυριούχων, που, από τα χρήματα των ναρκωτικών που «ξέπλενε», εξαγόρασε ΟΛΕΣ τις παραγωγικές δραστηριότητες παγκοσμίως, ΟΛΑ τα δίκτυα υποδομών παγκοσμίως, ΟΛΕΣ τις γεωργικές εκτάσεις παγκοσμίως, ΟΛΑ τα πολεοδομικά συγκροτήματα παγκοσμίως! Ό,τι έχει αξία επάνω σ’ αυτόν τον Πλανήτη, αφαιρέθηκε από τους λαούς και «σκουπίστηκε» στην κυριολεξία από τους τοκογλύφους με τα «βρώμικα» χρήματα των ναρκωτικών, του τζόγου, της πορνείας, της πορνογραφίας και όπου αλλού διαπρέπουν οι Εβραίοι κακοποιοί! …Όπου αλλού διαπρέπουν τα «αθώα» παιδιά των «μαρτύρων» τού «Ολοκαυτώματος»! …Τα παιδιά αυτών που άφησαν παπούτσια, βαλίτσες και σώβρακα στο Άουσβιτς, για να στήσουν το ΜΟΝΑΔΙΚΟ τους μουσείο τής θλιβερής τους ιστορίας.
Αυτοί καταφέρνουν και βρίσκονται παντού κάτω από τη «μύτη» των ελεγκτικών μηχανισμών και των κοινωνιών τις οποίες λυμαίνονται, γιατί με τη διαφθορά εξασφαλίζουν νόμους που «κόβονται και ράβονται» στα δικά τους «μέτρα» των δικών τους αναγκών. Πληρώνοντας έναν τεράστιο «στρατό» δικηγόρων και νομικών συμβούλων, «αλώνουν» τα πάντα κι απειλούν τους πάντες όταν εκείνοι αντιστέκονται. Μέσα από ένα δαιδαλώδες ιδιοκτησιακό καθεστώς, όπου η μία εταιρεία αποτελεί ιδιοκτησία τής άλλης και τα πάντα διασφαλίζονται μέσα από ένα καθεστώς ανωνυμίας —πράγμα που χαρακτηρίζει τις συμμορίες τού υποκόσμου και όχι τις νόμιμες επιχειρήσεις μιας συντεταγμένης πολιτείας—, κατορθώνουν κι επιβιώνουν χωρίς προβλήματα.
O ένας «κρύβεται» πίσω από τον άλλον και όλοι μαζί έχουν εξαγοράσει τα πάντα. Ο ένας «δανείζεται» στελέχη από τον άλλον, ώστε ν’ ακολουθείται μόνιμα η κοινή πολιτική με την απολυτότητα του «δόγματος» μέσα σε μια ατμόσφαιρα απολύτου «ομερτάς», όπου καμία πληροφορία δεν ξεφεύγει έξω από τα γραφεία τους.
Αυτοί είναι που, μέσω της διαφθοράς των πολιτικών ηγεσιών, βυθίζουν τα κράτη στα χρέη και στα «σφαγεία» των Μνημονίων για να τα λεηλατούν. Οι ίδιοι είναι που δανείζουν χρήματα στην Ουκρανία με «υποθήκη» το ίδιο της το κράτος, για ν’ αγοράζει όπλα από τις δικές τους εταιρείες τύπου Raytheon, General Dynamics, Boeing κλπ.. Αυτό δεν το λέμε εμείς επειδή είμαστε συνωμοσιολόγοι. Αυτό έχει ειπωθεί στην Αμερικανική Βουλή, προκειμένου να πειστούν οι βουλευτές να ψηφίσουν οικονομική «βοήθεια» προς την Ουκρανία, εφόσον στην πραγματικότητα αυτά τα χρήματα θα πάνε κατ’ ευθείαν στις αμερικανικές βιομηχανίες, οι οποίες είναι εβραϊκής ιδιοκτησίας.
Τα χρήματα για την Ουκρανία τού Εβραίου Ζελένσκι, δηλαδή, δεν θα φύγουν καν από τις ΗΠΑ! …Οι «υποθήκες» τού πολέμου θα πάνε στη «μαμά»-Black Rock και οι παραγγελίες για τα πανάκριβα όπλα που αυτός ο πόλεμος θα χρειαστεί θα πάνε στις «κόρες» της …«Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει» …Οι Ουκρανοί «βάζουν» μόνον τα πτώματα.
Το ίδιο, όπως εύκολα μπορούμε να διαπιστώσουμε —ακολουθώντας ένα απλό «μίτο»— γίνεται και στον χώρο τής υγείας. Οι ίδιοι αυτοί «γίγαντες» των ναρκωδολαρίων είναι οι ιδιοκτήτες και της United Healthcare, η οποία ελέγχει τα μεγάλα νοσοκομεία των ΗΠΑ, αλλά και τις φαρμακευτικές των ΗΠΑ. Στο ίδιο «μαγαζί» τής Black Rock ανήκει και η Phizer τού Εβραίου Μπουρλά, ο οποίος «δηλητηρίασε» τον κόσμο! Στο ίδιο «μαγαζί» τής Black Rock ανήκουν και οι υποτιθέμενοι «ανταγωνιστές» τής Phizer, όπως η Astra Zeneca ή η Moderna.
Οι ίδιοι εγκληματίες, δηλαδή, οι οποίοι σήμερα σκοτώνουν τα παιδιά τής Γάζας και τους Ουκρανούς, είναι αυτοί που αφήνουν τους Αμερικανούς να πεθαίνουν αβοήθητοι στα σπίτια τους ή στους δρόμους, επειδή απλά δεν έχουν τα χρήματα να πληρώσουν ιατρική φροντίδα και είναι οι ίδιοι μ’ αυτούς που «από ανιδιοτελή αγάπη» και βέβαια κρατική χρηματοδότηση επέβαλαν τον παγκόσμιο «εμβολιασμό».
Αυτά τα κτήνη τής απληστίας και της κερδοσκοπίας έχουν αρπάξει τα πάντα από τους ανθρώπους. Ακόμα κι αυτά τα οποία λίγες δεκαετίες πριν θα θεωρούνταν αδύνατον ακόμα και να διεκδικηθούν. Η ανθρωπότητα μέσα στον χρόνο έχει σταδιακά απομακρυνθεί ακόμα κι απ’ την επιστημονική «κληρονομιά» των προγόνων της! Ακόμα και οι σπόροι των φυτών τού Πλανήτη έχουν γίνει ιδιοκτησία των εταιρειών αυτής της συμμορίας! Το ίδιο έγινε και με την ιατρική και φαρμακευτική τεχνογνωσία!
Έχει αφαιρεθεί από την ανθρωπότητα το «μερίδιο» από την ιατρική επιστήμη που «καλλιέργησαν» οι πρόγονοί της. Της έχει αφαιρεθεί το «μερίδιο» από την επιστήμη τής φαρμακολογίας, την οποία επίσης ανέπτυξαν οι πρόγονοί της. ΟΛΑ έχουν ιδιωτικοποιηθεί …Έχουν γίνει περιουσίες συγκεκριμένων ιδιωτών.
Ο κόσμος έχει διχαστεί σε «ανώτερους» και «κατώτερους». Η πλειοψηφία των ανθρώπων ζει σ’ έναν κόσμο «κατώτερων», που απλά «βλέπει» τι συμβαίνει με τους «ανώτερους», αλλά —δυστυχώς γι’ αυτούς— δεν μπορούν να συμμετάσχουν σε καμία «μοιρασιά». Οι «ανώτεροι», οι οποίοι είναι οι έχοντες και οι κατέχοντες, απολαμβάνουν ό,τι μπορεί να δώσει η επιστήμη κι ο ανθρώπινος πολιτισμός και οι υπόλοιποι ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ! …
Συνάνθρωποί μας πεθαίνουν στον δρόμο εξαιτίας ασθενειών και προβλημάτων υγείας, που για τους πλούσιους αποτελούν υποθέσεις ρουτίνας. Οι κοινοί άνθρωποι «συμμετέχουν» μόνον σαν «πειραματόζωα» για νέα φάρμακα ή για να καταναλώνουν τα ξεπερασμένα που έχουν στοκαριστεί ή έχουν κριθεί ως επικίνδυνα. 45.000 Αμερικανοί πολίτες πεθαίνουν κατά μέσο όρο κάθε χρόνο, επειδή δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στο σύστημα υγείας τής «υπερδύναμης».
Μιλάμε για εγκλήματα κατά τής ανθρωπότητας. Έχοντας τις «πλάτες» τής εξουσίας —και με εξασφαλισμένη την ατιμωρησία— κάνουν στην κυριολεξία ό,τι θέλουν, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Με τη διαφθορά τού βρώμικου χρήματος και τους εκβιασμούς ανώμαλων ανθρώπων, τους οποίους οι ίδιοι τοποθετούν επί δεκαετίες στις υψηλότερες θέσεις εξουσίας, άρπαξαν τα πάντα …Άρπαξαν τη κοινή πανανθρώπινη επιστημονική γνώση χιλιετιών και την έκαναν ιδιοκτησία τους!
Ένα ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ, όπως είναι το φάρμακο, το μετέτρεψαν σε «προϊόν», το οποίο το χρησιμοποιούν «εκβιαστικά» στην κοινωνία όπου το προσφέρουν, προκειμένου να θησαυρίσουν στον χρόνο που έχουν στη διάθεσή τους μέχρι την αντικατάστασή του από ένα νεότερο και πιο επικερδές. Απαλλοτρίωσαν αυθαίρετα τους «καρπούς» μιας ολόκληρης επιστήμης και μιας πανανθρώπινης προσπάθειας χιλιετιών, για να τη μετατρέψουν σε ΙΔΙΟΚΤΗΤΟ «προϊόν», με την πολυτιμότητα του οποίου μπορούν και εκβιάζουν ολόκληρο το ανθρώπινο είδος!
Από την εποχή των υπέρλαμπρων και λαμπρών επιστημόνων, οι οποίοι «φώτιζαν» τον κόσμο σαν μικροί θεοί κι «ευεργετούσαν» την ανθρωπότητα με τα επιτεύγματά τους, πήγαμε στις σκοτεινές πολυεθνικές, οι οποίες λειτουργούν κυριολεκτικά ως μαφιόζικες συμμορίες! …Συμμορίες, οι οποίες κλέβουν τεχνογνωσία, δολοφονούν επιστήμονες, διαφθείρουν κρατικούς λειτουργούς ελεγκτικών υπηρεσιών —προκειμένου αυτοί ν’ αποκρύπτουν τις αρνητικές παρενέργειες των σκευασμάτων των φαρμακοβιομηχανιών—, διαφθείρουν γιατρούς —προκειμένου αυτοί να προωθούν άχρηστα σκευάσματα ή να δηλητηριάζουν τους πληθυσμούς με την υπερκατανάλωση των συνταγογραφούμενων φαρμάκων—.
Δεν υπάρχει αθλιότητα την οποία να μην την έχουν σκεφτεί οι ακριβοπληρωμένοι CEO σαν τον Μπράιαν Τόμσον …Του «δαιμόνιου» CEO, ο οποίος έβαζε απελπισμένους ασθενείς να μάχονται για το δικαίωμά τους στη ζωή, διαπληκτιζόμενοι με τα ψυχρά κι άψυχα «A.Ι.» των υπολογιστών τής εταιρείας του …Ούτε ψεύτες υπαλλήλους για την υποστήριξη της «γραμμής» της εταιρείας του δεν ήθελε να πληρώνει.
Η ανθρωπότητα ήδη αισθάνεται την ασφυξία τής «ευτυχίας» που της υποσχέθηκε ο Σβαμπ. Ήδη αισθάνεται την αδυναμία τού να μην κατέχει ΤΙΠΟΤΕ και να μην ελέγχει ΤΙΠΟΤΕ. Όμως, «ουδέν κακόν αμιγές καλού»! Μπορεί να τα έχασε ΟΛΑ, αλλά απέκτησε τη δυνατότητα να τα βλέπει ΟΛΑ! Επιτέλους «βλέπει» καθαρά αυτούς που τα άρπαξαν ΟΛΑ! …«Βλέπει» τους συνομιλητές τού Σβαμπ και του Χαράρι …«Βλέπει» τους «μάρτυρες» του «Ολοκαυτώματος», που, «μυξοκλαίγοντας», τα άρπαξαν ΟΛΑ! …
«Βλέπει» τους κολλητούς και ομοεθνείς τού Μπάφετ, του Φινκ και του Μπουρλά να θησαυρίζουν μέσα στις πατρίδες των λαών που τους «φιλοξενούν»! Γι’ αυτόν τον λόγο είδαμε την «έκρηξη» οργής στα social media. O αμερικανικός λαός βρήκε την ευκαιρία ν’ αντιδράσει. «Έδειξε» με τον τρόπο του ότι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ «βλέπει» τι συμβαίνει και ποιοι είναι οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ του εχθροί!
Χιλιάδες πολίτες —και μάλιστα νεαρής ηλικίας— αντιμετωπίζουν τον συγκεκριμένο δολοφόνο ως κοινωνικό ήρωα και δηλώνουν δημοσίως έτοιμοι ακόμα και να τον καλύψουν σε περίπτωση που αυτό χρειαστεί. Κάποιοι μάλιστα απ’ αυτούς άρχισαν και τις «παραγγελιές» …Κάποιοι βγήκαν στο ΤικΤοκ και ζήτησαν από τον δολοφόνο να βάλει στη λίστα των προτεραιοτήτων του και τον Φινκ …Πρωτόγνωρες καταστάσεις, που λίγα χρόνια πριν κανένας δεν θα μπορούσε ούτε καν να φανταστεί! …
«Μυρίζει Επανάσταση», όπως θα έλεγαν και οι αστρολόγοι, οι οποίοι συγκρίνουν την εποχή μας με την εποχή τής Γαλλικής Επανάστασης …Μόνον που τώρα η «Αντουανέττα» κυκλοφορεί με Φερράρι, ενώ οι «Αγιάννηδες» εξακολουθούν ν’ αναζητούν το απλό ψωμί. Οι τρεις λέξεις τής Γαλλικής Επανάστασης θ’ αντικατασταθούν από τρεις νέες λέξεις! …Εύκολα από το «Liberté, Égalité, Fraternité» θα πάμε στο «Deny, Defend, Depose»! Η κοινωνία, όμως, είναι «θεόστεγνη» και η οποιαδήποτε «σπίθα» μπορεί να βάλει «πυρκαγιά», την οποία κανένας δεν θα μπορεί να ελέγξει!
Τώρα μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης τον λόγο που το «βαθύ κράτος» των ΗΠΑ έδωσε και θα δώσει και στο άμεσο μέλλον μάχη για να μην παραδοθούν οι φάκελοι της δολοφονίας τού Κένεντυ στη δημοσιότητα. Είναι πλέον φανερό τι συμβαίνει! …Η δολοφονία τού Κένεντυ είναι το «κλειδί» τής συνωμοσίας που κατέστρεψε το σύστημα υγείας των ΗΠΑ! …Η δολοφονία τού Κένεντυ οδηγεί στο FBI και από εκεί —μέσω των ναρκωτικών— κατ’ ευθείαν στους Εβραίους τοκογλύφους τής Wall Street …
Από το FBI τού τραβεστί Χούβερ, ο οποίος εκβιαζόταν από την εβραϊκή μαφία για να της επιτρέψει να «πνίξει» την Αμερική στα «χρυσοφόρα» ναρκωτικά, πάμε κατ’ ευθείαν στο FBI τού Γκάρλαντ, που εκβιάζει τους πάντες μέσω των λιστών τού Επστάιν και του Puff Daddy! Αυτή η συμμορία «έπεισε» τον Νίξον να της παραδώσει τον χώρο τής υγείας να τον «σκυλέψει». Εκατομμύρια άνθρωποι δυστύχησαν από αυτές τις επιλογές τού «βαθέως κράτους» των Σιωνιστών κακοποιών …Χιλιάδες Αμερικανοί πεθαίνουν κάθε χρόνο, είτε εξαιτίας τής δολοφονίας τού Κένεντυ είτε εξαιτίας μιας συγκεκριμένης «χάρης» που έκανε ο Νίξον στους τοκογλύφους—.
Αυτό το «βαθύ κράτος» έχασε τις πρόσφατες εκλογές στις ΗΠΑ και αγωνιά τώρα για τις πολιτικές που θ’ ακολουθήσει ο Τραμπ. Αυτό το παρακράτος «ΤΡΟΜΑΞΕ» από τις σφαίρες που «έπεσαν» στο Μανχάταν!
Πόσο μας αφορά εμάς τους Έλληνες αυτή η νέα πραγματικότητα; …Μας αφορά, και πολύ μάλιστα! …Όλα μας αφορούν στο «μικρό» παγκόσμιο «χωριό» μας. Όπως οι καταιγίδες ή οι πυρκαγιές δεν «αναγνωρίζουν» σύνορα και δεν σταματάνε μπροστά σε μπάρες τελωνείων, έτσι συμβαίνει και με τις κοινωνικές «εκρήξεις» σε μια κοινωνία η οποία πλέον είναι ενιαία. Άλλωστε δεν πέρασε πολύς καιρός από την εποχή που ο δικός τους Μπάιντεν μάς «μάλωνε» και μας «απειλούσε» αν δεν κλεινόμασταν μέσα στα σπίτια μας …Δεν πέρασε πολύς καιρός που οι δικές τους φαρμακευτικές εταιρείες μάς είχαν καθηλώσει στα σπίτια μας και μας υποχρέωναν να ενημερώνουμε την εξουσία για τις καθημερινές μας μετακινήσεις.
Τα προβλήματα των Αμερικανών δεν διαφέρουν από τα προβλήματα των Ελλήνων …Και στην Ελλάδα λεηλατήθηκαν τα ασφαλιστικά ταμεία, εξαιτίας των «δανειστών», τους οποίους όλοι πλέον γνωρίζουμε ποιοι είναι και πού έβρισκαν τα χρήματα για τον εκβιαστικό κι αναγκαστικό υπερδανεισμό που της είχαν επιβάλει. Με τα ναρκωδολάρια λεηλάτησαν τις ΗΠΑ και με τα ίδια έβαλαν την Ελλάδα στα Μνημόνια. Την ώρα που γράφουμε το κείμενο αυτό ένα «κύμα» ιδιωτικοποιήσεων σαρώνει τα θεμέλια του Εθνικού Συστήματος Υγείας …Ενός συστήματος για τη λειτουργία τού οποίου οι Έλληνες ήταν υπερήφανοι. Σήμερα όλα αυτά έχουν αλλάξει. Πραγματικές υπηρεσίες υγείας προσφέρουν πλέον μόνον τα ιδιωτικά νοσοκομεία και τα δημόσια νοσοκομεία διαρκώς υποβαθμίζονται, εξαιτίας πολιτικών επιλογών που τα υποστελεχώνουν και δεν χρηματοδοτούν τη λειτουργία τους.
Σε αυτό το «αλισβερίσι» ιδιωτικών κερδοσκοπικών νοσοκομείων και πλουσίων ασθενών οι φτωχοί δεν μπορούν να συμμετέχουν και αυτό επιδεινώνεται μέρα με την ημέρα. Οι απλοί πολίτες δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν τις ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας και τα δημόσια νοσοκομεία ακόμα και τις κακές υπηρεσίες τους δεν θέλουν να τις προσφέρουν δωρεάν. Στόχος τους είναι να τις κοστολογήσουν και να τις χρεώνουν στους πολίτες. Οι συμμετοχές των κατά φαντασίαν πλέον «ασφαλισμένων» στα φάρμακα αυξάνονται διαρκώς. Εάν δεν διαθέτει κάποιος τα απαιτούμενα χρήματα, πεθαίνει στην κυριολεξία αβοήθητος! Πέφτει το προσδόκιμο όριο ζωής των Ελλήνων μόνο και μόνο επειδή οι συνταξιούχοι δεν έχουν τη δυνατότητα να «υπερασπιστούν» τη ζωή τους με τη βοήθεια των φαρμάκων.
Η υπηρεσία τής υγείας, που είναι ο «καθρέφτης» τής προόδου και του πολιτισμού μιας κοινωνίας, έχει γίνει προνόμιο μόνον των εχόντων. Οι φτωχοί μοιράζονται μεταξύ τους κουτάκια με Panadol. Τα φθηνά αναλγητικά φάρμακα έχουν γίνει το «χαλί» κάτω από το οποίο «κρύβονται» σοβαρές ασθένειες …Χιλιάδες συμπολίτες μας, εξαιτίας της οικονομικής αδυναμίας τους να θεραπευτούν, απλά «σπρώχνουν» το πρόβλημα όσο πιο «μακριά» μπορούν, γιατί αυτό είναι το μόνο που μπορούν να κάνουν φτηνά …Ζουν την «παράταση» μέχρι όσο πάει. Ο πολίτης πλέον θα πρέπει ν’ αποφασίσει αν τα λιγοστά χρήματα που έχει στην κατοχή του θα τα διαθέσει για να πάρει τροφή ή για να πάρει φάρμακα …Θα πρέπει ν’ αποφασίσει αν θα επιβιώσει άμεσα, «υποθηκεύοντας» τη μακροπρόθεσμη επιβίωση.
Την ίδια ώρα που ο ελληνικός λαός ζει στην απέραντη φτώχεια, κάποιοι ζουν το «όνειρό» τους και δεν προλαβαίνουν να γεμίζουν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. Η κόρη τού Πρωθυπουργού της Ελλάδας —ο οποίος είναι «εκλεκτός» τού WEF και τής Λέσχης Μπίλντερμπεργκ— έχει προσληφθεί, άνευ προσόντων, σε υψηλή θέση πολυεθνικής που «σαρώνει» τον κλάδο υγείας και τροφίμων και η οποία πιέζει για την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων νοσοκομείων …Στην εταιρεία CVC Capital Partners, η οποία είναι μια μικρή Black Rock στην Ελλάδα …Η ίδια Black Rock —αν σκεφτεί κάποιος τις «αλληλοσυνδέσεις» που προκύπτουν από τη σχέση της με την εβραϊκή Citibank, η οποία ανήκει στη Black Rock—
…Μια εταιρεία η οποία εκμεταλλεύτηκε το Μνημόνιο στο οποίο μάς έβαλε η εβραϊκή συμμορία με όρους ηττημένης «Ουκρανίας» και σήμερα πρωτοστατεί στο «πλιάτσικο» …Ένα «πλιάτσικο» που, για να γίνει ακόμα πιο εύκολο, «βόλεψαν» την πανάσχετη κι αμόρφωτη κόρη τού Μητσοτάκη σε υψηλό της πόστο …Πόστο, το οποίο, προφανώς, το μόνο που απαιτεί να γνωρίζει κάποιος είναι το τηλέφωνο του Πρωθυπουργού! …και, ποιος είναι πιο «άξιος» γι’ αυτό από την ίδια την κόρη του;;; …Τόσο μοναδικά «άξια», που δεν πρέπει ποτέ ξανά να τολμήσει κάποιος να μιλήσει για νεποτισμό κι αναξιοκρατία!!!
Αυτός ο «ακριβοδίκαιος» Πρωθυπουργός —ανάμεσα στα άλλα—, λόγω προφανών οικογενειακών υποχρεώσεων, θα έπρεπε να εξυπηρετήσει και τα αφεντικά τής κόρης του κι ευεργέτες τής οικογένειάς τους …Ο Πρωθυπουργός που —κατά «σύμπτωση»— έχει μυστικοσύμβουλό του τον Εβραίο Γκρίνμπεργκ! Γι’ αυτόν τον λόγο τοποθέτησε στη θέση τού Υπουργού Υγείας τον πλέον ακατάλληλο άνθρωπο, εφόσον είναι γνωστό ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός έχει κατηγορηθεί για το σκάνδαλο με τις φαρμακευτικές κι απλά έχει «απαλλαγεί» επειδή η διαπλοκή έθεσε τον «φάκελό» του στο αρχείο.
Ο άνθρωπος αυτός, ο οποίος σήμερα μεθοδεύει την ιδιωτικοποίηση των μεγάλων νοσοκομείων, είναι ο ίδιος που σε παλαιότερη ενασχόλησή του με το δημόσιο σύστημα υγείας επέβαλε στα δημόσια νοσοκομεία υπερτιμημένα φάρμακα συγκεκριμένων πολυεθνικών …Ένας άνθρωπος ο οποίος αποδεδειγμένα διατηρεί τραπεζικούς λογαριασμούς με «αδιευκρίνιστα» ποσά …Ένας άνθρωπος που όλη του η πολιτική καριέρα στηρίζεται στο γεγονός ότι είναι αδίστακτος και γίνεται «λαγός» πολιτικών, που ΟΛΟΙ οι άλλοι πολιτικοί διστάζουν να ξεκινήσουν.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι το παγκόσμιο «χωριό» είναι πράγματι πολύ μικρό! Ο πυροβολισμός στο Μανχάταν είναι βέβαιον ότι «ακούστηκε» μέχρι τα πλούσια προάστια της Αθήνας και πολλοί θα είναι αυτοί που τρόμαξαν. Εάν σκεφτεί κάποιος ότι για χιλιάδες φτωχούς Έλληνες το ΕΣΥ είναι το τελευταίο «καταφύγιό» τους για την επιβίωση, είναι φανερό ότι περιμένουν τη στιγμή που θα εκδηλώσουν κι αυτοί την οργή τους απέναντι σ’ αυτούς που το διαλύουν απλά για να πλουτίσουν. Η βροντερή «στάλα» θανάτου που έπεσε στη Νέα Υόρκη είναι βέβαιο ότι δεν θα είναι η μόνη. Εάν ξεσπάσει «καταιγίδα» στις ΗΠΑ, δεν θ’ αφήσει τίποτε στο πέρασμά της!!!
Πολλοί —και σ’ όλον τον κόσμο— από εδώ και στο εξής θα πρέπει, όταν περπατάνε, να κοιτάζουν πλέον και πίσω από την πλάτη τους. Τα πράγματα αλλάζουν και μάλιστα με μεγάλη ταχύτητα. Εάν μέχρι τη γενιά μας έφτασε, ως σύμβολο αντίστασης στην εξουσία, η «χαμογελαστή» μάσκα τού Guy Fawkes, στο μέλλον μπορεί αυτή ν’ αντικατασταθεί με την κλειστή κουκούλα τού εκτελεστή τής Νέας Υόρκης. Οι πρώτες «σταγόνες» έπεσαν με κρότο στο «στεγνό έδαφος» και προμηνύεται μια καταιγίδα, που όμοιά της δεν έχει ξαναϋπάρξει στην ανθρώπινη ιστορία! …Τα «καλύτερα» έρχονται!
Παναγιώτης Τραϊανού
