Η Τουρκία, αξιοποιώντας την εγχώρια ναυπηγική της βιομηχανία και την ικανότητά της στην κατασκευή οπλικών και ηλεκτρονικών συστημάτων, προχωρά σε μια στρατηγική που στοχεύει στην απόλυτη ναυτική κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένου του Αιγαίου. Αυτή η στρατηγική περιλαμβάνει μια σειρά από πρωτοβουλίες που ενισχύουν τη ναυτική της δύναμη.
Η Τουρκία έχει αναπτύξει σχέδια για την κατασκευή νέων πλοίων και υποβρυχίων, καθώς και για την παραγωγή βλημάτων και αισθητήρων μέσω της μεθόδου του «reverse engineering». Αυτή η προσέγγιση επιτρέπει στη χώρα να εκμεταλλευτεί υπάρχουσες τεχνολογίες και να τις προσαρμόσει στις δικές της ανάγκες. Ο στόχος είναι η σημαντική αύξηση των Κύριων Μονάδων Κρούσης, οι οποίες είναι κρίσιμες για τη διατήρηση της θαλάσσιας ισχύος.
Με τους τρέχοντες ρυθμούς ανάπτυξης, φαίνεται ότι η Τουρκία μπορεί να πετύχει τον στόχο της για την κατασκευή τουλάχιστον 20 νέων πλοίων αποκλειστικά τουρκικής ναυπήγησης. Ανάμεσα σε αυτά τα πλοία περιλαμβάνονται τα αντιτορπιλικά TF-2000, τα οποία θα ενισχύσουν περαιτέρω τη στρατηγική παρουσία της Τουρκίας στη θάλασσα.
Στις εξαγγελίες για ναυπήγηση ακόμα και αεροπλανοφόρου μήκους 285 μέτρων και εκτοπίσματος 60.000 τόνων, έρχεται να προστεθεί η είδηση από την Τουρκία για την έναρξη κατασκευής 8 αντιτορπιλικών TF-2000 με εκτόπισμα 8.300 τόνους, 8 φρεγατών ISTIF εκτοπίσματος 3.000 τόνων, αλλά και 4 κορβετών MILGEM των 2.000 τόνων.
Όλες οι καινούργιες Μονάδες θα έρθουν να προστεθούν στο οπλοστάσιο του τουρκικού Ναυτικού το οποίο σταδιακά θα αρχίσει να αποσύρει τα παλαιότερης τεχνολογίας πλοία με πρώτες τις φρεγάτες PERRY.
Χαρακτηριστικό είναι ότι το σύνολο του οπλισμού – εξοπλισμού των καινούργιων τουρκικών πολεμικών πλοίων θα προέρχεται από την εγχώρια αμυντική βιομηχανία ώστε να επέλθει πλήρης απεξάρτηση από οπλικά συστήματα και αισθητήρες που κατασκευάζονται από δυτικές χώρες.
Η αυτάρκεια τόσο σε πλατφόρμες όσο και σε όπλα – συστήματα αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία θα στηρίζεται το εξοπλιστικό πρόγραμμα της γείτονος.
Ενδεικτικό είναι ότι για τα υπό κατασκευή αντιτορπιλικά TF-2000 προορίζεται το Long Range ραντάρ CAFRAD με τεχνολογία ηλεκτρονικής σάρωσης AESA της εταιρείας ASELSAN, το οποίο σύμφωνα με τον κατασκευαστή έχει δυνατότητα εντοπισμού άνω των 2.000 στόχων σε απόσταση έως και 450 χιλιόμετρα.
Τον περασμένο Μάρτιο δοκιμάστηκε ο επίσης τουρκικής κατασκευής κάθετος εκτοξευτής MILDAS, ενώ η Τουρκία προορίζει με τα εγχώριας κατασκευής βλήματα επιφανείας – αέρος HISAR αλλά και με τους ακτοπλοϊκούς πυραύλους ATMACA να εξοπλίσει όλες τις καινούργιες Μονάδες Επιφανείας του στόλου της.
Την ίδια ώρα βρίσκεται σε διαδικασία κατασκευής των πυραύλων GEZGIN με χαρακτηριστικά – όπως υποστηρίζουν οι γείτονες – ανάλογα των EXOCET Block 3 αλλά και του αντιπυραυλικού συστήματος εγγύς προστασίας GOKDENIZ.
O σχεδιασμός της Τουρκίας περιλαμβάνει επίσης και την έναρξη ναυπήγησης των υποβρυχίων τουρκικής κατασκευής MILDEN. Τα εθνικά υποβρύχια των γειτόνων θα έχουν εκτόπισμα 2.000 τόνους και θα είναι αναερόβιας πρόωσης όπως τα «214». Πρόκειται να ενσωματώσουν εγχώριας κατασκευής συστήματα και θα χρησιμοποιούν τορπίλες βαρέως τύπου εγχώριας κατασκευής ΑΚΥΑ.
Ήδη ο τουρκικός στόλος έχει παραλάβει το πρώτο από τα έξι καινούργια υποβρύχια «214», το «PIRI REIS», με τα υπόλοιπα πέντε να εντάσσονται τα επόμενα χρόνια σταδιακά στο οπλοστάσιο του.
Με αυτά τα δεδομένα ακόμα και εάν τα προγράμματα ναυπήγησης των γειτόνων καθυστερήσουν έως τα τέλη της δεκαετίας, διαφαίνεται ότι η ισορροπία ναυτικών δυνάμεων με την Τουρκία μεταβάλλεται ραγδαία. Και μόνο η αριθμητική υπεροχή σε Κύριες Μονάδες Επιφανείας αλλά και σε υποβρύχια δίνει σαφές πλεονέκτημα στον τουρκικό στόλο.
Με μοναδικά καινούργια σύγχρονα πλοία τις τέσσερις φρεγάτες BELHARRA, τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ, των υποβρυχίων «214» και των πυραυλακάτων SUPER VITA να καθυστερεί, ο ελληνικός Στόλος κινδυνεύει να περιοριστεί σε παθητικό ρόλο. Σημειωτέον ότι τα προγράμματα των κορβετών αλλά και των φρεγατών CONSTELLATION βρίσκονται ακόμα σε αρχικό στάδιο με άγνωστο χρονοδιάγραμμα.
onalert.gr
