Τουρκία κράτος – δολοφόνος: Ιδού οι αποδείξεις, αποφυλάκισε τους στυγνούς δολοφόνους της Χιζμπουλάχ

Επειδή η Τουρκία έχει το θράσος να εκτοξεύει κατηγορίες εναντίον της Ελλάδας για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταφράσαμε το άρθρο του Μεχμέτ Αλτάν που αφορά την αποφυλάκιση μελών της ισλαμιστικής παρακρατικής-παραστρατιωτικής οργάνωσης Χιζμπουλάχ, η οποία ιδρύθηκε από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες και εκπαιδεύτηκε, εξοπλίστηκε και καθοδηγήθηκε στο εγκληματικό της έργο από την JITEM.

Σημειώνεται ότι η JITEM (Υπηρεσία Πληροφοριών και Καταπολέμησης της Τρομοκρατίας, της Στρατοχωροφυλακής) αν και έδρασε επί σειρά ετών και μεθόδευσε τις δολοφονίες χιλιάδων Κούρδων πατριωτών, σύμφωνα με το τουρκικό κράτος «δεν υπήρξε ποτέ».

Η Χιζμπουλάχ στελεχώθηκε κυρίως με Κούρδους ισλαμιστές. Ιδρύθηκε και έδρασε κυρίως στη νοτιοανατολική Τουρκία –μία περιοχή που στην κυριολεξία αποτελεί το τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν–, ως ένας μηχανισμός τρομοκράτησης των πολιτών και απομάκρυνσής τους από τις τάξεις του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος. Επίσης ανέπτυξε δράση και σε μεγαλουπόλεις, κυρίως στην Κωνσταντινούπολη όπου κατοικούν εκατομμύρια Κούρδοι.

Ακολουθεί το άρθρο με τον τίτλο «Χιζμπουλάχ», το οποίο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα Τ24 και αφορά τις σιωπηρές αποφυλακίσεις στυγνών και επικίνδυνων δολοφόνων από τη «δικαιοσύνη» του Ερντογάν, πιθανόν για να αναλάβουν προεκλογικά… δράση, μιας και φαίνεται ότι τα πράγματα έχουν τεθεί εκτός ελέγχου του «σουλτάνου».

Οι δολοφόνοι της Χιζμπουλάχ που σκόρπισαν φόβο στη ΝΑ Τουρκία με βίαιες μεθόδους και με ανεξιχνίαστους φόνους τη δεκαετία του 1990 είχαν απασχολήσει την Τουρκία για πολύ καιρό.

Ο «γουρουνόδεσμος» είναι ένα βασανιστήριο που ανακαλύφθηκε από τους Σέρβους: Το άτομο τοποθετείται μπρούμυτα, τα πόδια λυγίζουν από τις επιγονατίδες και ανασηκώνονται, το ένα άκρο του σχοινιού δένεται στα πόδια και το άλλο στο λαιμό. Το άτομο αφήνεται να ασφυκτιά αργά.

Ο ορισμός της Χιζμπουλάχ στη μηχανή αναζήτησης είναι ο εξής: «Πρόκειται για μια κουρδική, σουνιτική ισλαμιστική και μιλιταριστική οργάνωση που ασκεί τις περισσότερες από τις δραστηριότητές της στην Τουρκία. Έχοντας πραγματοποιήσει βίαιες ενέργειες στο παρελθόν, η οργάνωση επικεντρώθηκε σε μη βίαιες δραστηριότητες από τη δεκαετία του 2000 και μετά.

»Η οργάνωση, η οποία φέρεται να συγκέντρωνε χρήματα από επιχειρηματίες και πολίτες με τα ονόματα zakat και fitra, αποτελούσε άμεση απειλή για το ήδη ανερχόμενο κουρδικό αυτονομιστικό κίνημα στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

»Αν και αρχικά στοχοποιούσε με πράξεις βίας και δολοφονίες άτομα φιλικά προσκείμενα στο PKK, αργότερα στόχευσε και όσους θεωρούνταν ανήθικοι με βάση τις αρχές του ισλάμ (αυτούς που έπιναν αλκοόλ, εκείνες που φορούσαν μίνι φούστες, κλπ)».

Οι λέξεις «μιλιταριστική οργάνωση» είναι πολύ εντυπωσιακές. Αυτός ο ορισμός θυμίζει παλιούς ισχυρισμούς. Για παράδειγμα, σε έκθεση του 1993 της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ερευνών αναφέρεται ότι η Χιζμπουλάχ έλαβε πολιτική και στρατιωτική εκπαίδευση αλλά και υποστήριξη από τις δυνάμεις ασφαλείας στην επαρχία Μπατμάν.

«Ο απόστρατος συνταγματάρχης Αρίφ Ντογάν, ο οποίος ισχυρίζεται ότι είναι ο ιδρυτής της JITEM, κατέθεσε στις 17 Ιανουαρίου 2011 στο δικαστήριο, στο πλαίσιο της υπόθεσης Εργκένεκον. Στην κατάθεσή του λέει ότι ο ίδιος είχε δημιουργήσει μια οργάνωση που ονομάζεται Hizbul-Kontr για να πολεμήσει αυτούς που έκαναν φιλοκουρδική προπαγάνδα στα τζαμιά», τονίζεται.

Ο βουλευτής του CHP Φικρί Σαγλάρ σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Siyah-Beyaz είπε ότι ο στρατός όχι μόνο χρησιμοποίησε  τη Χιζμπουλάχ, αλλά την ίδρυσε και την υποστήριξε με κάθε τρόπο. «Αυτή η απόφαση ελήφθη το 1985», σημείωσε.

Το 1992 ο Χαλίτ Γιουνγέν, ανταποκριτής του περιοδικού 2000’e Doğru στο Ντιγιάρμπακιρ, δολοφονήθηκε από τη Χιζμπουλάχ. Δύο μέρες νωρίτερα το περιοδικό είχε κυκλοφορήσει με ένα εντυπωσιακό εξώφυλλο που έγραφε: «Η Χιζμπουλάχ εκπαιδεύεται στο Κέντρο Άμεσης Επέμβασης της Αστυνομίας».

Επίσης, στις 20 Νοεμβρίου 1992 πυροβολήθηκε θανάσιμα καθώς πήγαινε στη δουλειά του ο ανταποκριτής του περιοδικού Gerçek στο Ντιγιαρμπακίρ, ο Ναμίκ Ταρανσί, επειδή στο προηγούμενο τεύχος είχε γράψει άρθρο για τις σχέσεις της Χισμπουλάχ με το κράτος.

Μία από τις πιο συγκλονιστικές δολοφονίες της Χιζμπουλάχ ήταν αυτή της Κοντά Κουρίς, η οποία απήχθη στις 16 Ιουλίου 1998. Είχε γίνει στόχος λόγω της κριτικής που ασκούσε στη δογματική ερμηνεία του Κορανίου. Βασανίστηκε για 35 ημέρες και το μαρτύριό της καταγράφηκε. Θάφτηκε στο υπόγειο του σπιτιού όπου κρατούνταν. Η τουρκική Χιζμπουλάχ ανέλαβε την ευθύνη.

Με την είσοδο στον 21^ο αιώνα το κύριο θέμα των ΜΜΕ ήταν η Χιζμπουλάχ. Μετά την απαγωγή πολλών επιχειρηματιών στην Κωνσταντινούπολη έγινε επιδρομή σε γιάφκα της οργάνωσης στη συνοικία Μπεϊκόζ και ακολούθησαν έρευνες σε όλη τη χώρα.

Στις 17 Ιανουαρίου 2000 ο ηγέτης της οργάνωσης Χουσεΐν Βελίογλου σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια επιχείρησης στο Μπεϊκόζ, ενώ οι συνεργάτες του Εντίπ Γκιουμούς και Τζεμάλ Τουτάρ τέθηκαν υπό κράτηση.

Λόγω των εγγράφων που βρέθηκαν και κατασχέθηκαν η Τουρκία γνώρισε τη βαρβαρότητα και τις φρικτές δολοφονίες της Χιζμπουλάχ.

Ενώ υποστηρίχθηκε ότι ο Τζεμάλ Τουτάρ ήταν επικεφαλής της στρατιωτικής πτέρυγας, ειπώθηκε ακόμα ότι ο Εντίπ Γκιουμούς ήταν ένα από τα κορυφαία στελέχη της οργάνωσης.

Το σώμα της Κοντά Κουρίς βρέθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2000 στο πλαίσιο αστυνομικής επιχείρησης σε σπίτια-γιάφκες.

Το διάστημα που ακολούθησε πολλά φερόμενα μέλη της Χιζμπουλάχ οδηγήθηκαν ενώπιον της Δικαιοσύνης. Η δίκη ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 2009.

Η ετυμηγορία ήταν πολυετείς ποινές φυλάκισης. Σε ισόβια κάθειρξη καταδικάστηκαν 16 άτομα, μεταξύ των οποίων ο Τζεμάλ Τουτάρ και ο Εντπ Γκιουμούς.

Τι έγινε όμως μετά; Το 2019 αφέθηκαν ελεύθεροι:

• ο Μεχμέτ Σαλί Κολτζέ, ο οποίος θεωρήθηκε υπεύθυνος για τρομοκρατικές επιθέσεις στις οποίες σκοτώθηκαν 91 και τραυματίστηκαν 66 άνθρωποι,
• οι Μιτχάτ Σοϊσάλ και Μεχμέτ Σαλί Σιμσέκ που συμμετείχαν στην εκτέλεση 32 ατόμων με μία σφαίρα στο λαιμό στο Μπατμάν και στα Άδανα, και
• οι Αμπντουλακάμπαρ Κιρτάι, Κασίμ Αζαρκάν και Μιζμπάχ Σαϊάν που ήταν υπεύθυνοι για επίθεση κατά την οποία σκοτώθηκαν 9 και τραυματίστηκαν 3 άτομα.

Οι αποφυλακίσεις δεν περιορίστηκαν στους παραπάνω, καθώς εικάζεται ότι σε όλη την Τουρκία απελευθερώθηκαν πάνω από 400 μέλη της Χιζμπουλάχ – κανείς δεν ξέρει τον ακριβή αριθμό.

Ωστόσο, υπάρχει ένα πράγμα που είναι σίγουρο. Οι περισσότεροι από τους αποφυλακισθέντες έχουν αναμιχθεί σε δολοφονίες.

Ανάμεσά τους υπάρχουν άτομα που σκότωσαν και αστυνομικούς, που έκαναν απαγωγές και που χρησιμοποίησαν το βασανιστήριο του γουρουνόδεσμου. Υπάρχουν και κάποιοι που έκαιγαν πρόσωπα χρησιμοποιώντας οξύ, και εκείνοι που πυροβολούσαν ανθρώπους στο λαιμό. Αυτοί που βασάνισαν ιμάμη τζαμιού και όσοι συμμετείχαν στη δολοφονία του Γκαφάρ Οκκάν.

Και μία ακόμα σίγουρη πληροφορία είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους εξαφανίστηκαν αμέσως μόλις αποφυλακίστηκαν.

Ναι, πριν από 22 χρόνια η Χιζμπουλάχ και οι θηριωδίες της ήταν το πιο σοβαρό θέμα στην ατζέντα των μέσων ενημέρωσης στην Τουρκία.

Η σιωπηρή απελευθέρωση των δραστών σήμερα έχει μείνει στο σκοτάδι, παρά τις προσπάθειες έντιμων δημοσιογράφων.

Η Τουρκία είναι μια παράξενη, επικίνδυνη και τρομακτική χώρα. Η ανίχνευση της ιστορίας του Τύπου, όπως πολλά πράγματα, θα μας θυμίζουν πάντα αυτή τη μόνιμη κατάσταση.