Του Αντιναυάρχου εα Βασίλη Μαρτζούκου
Η Ελλάς αποτελεί από καιρού κράτος μειωμένης εθνικής κυριαρχίας. Σε αντίθεση με την υπόλοιπη διεθνή κοινότητα δεν τολμά να καθορίσει τις θαλάσσιες ζώνες της (χωρικά ύδατα, υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ) επ’ απειλή πολέμου.
Το κράτος αποθαρρύνει τους πολίτες του από τυχόν μετάβασή τους σε «γκρίζες» ελληνικές νήσους καθώς και από την ανάρτηση εθνικών συμβόλων επ’ αυτών. Έλληνες αλιείς παρενοχλούνται και παρεμποδίζονται ακόμη και εντός εθνικών χωρικών υδάτων. Τουρκικά αεροσκάφη υπερίπτανται στον εθνικό εναέριο χώρο ακόμη και άνωθεν κατοικημένων νήσων.
Εντός των υδάτων Κυπριακής δικαιοδοσίας εκτελούνται τουρκικές γεωτρήσεις υπό την συνοδεία πολεμικών πλοίων και ιπταμένων μέσων (αρωγός και το Πακιστάν), δημιουργούνται νέες στρατιωτικές βάσεις στα κατεχόμενα και παραβιάζονται συμφωνίες για την Αμμόχωστο, ενώ η Ελλάς ως εγγυήτρια δύναμη λάμπει δια της απουσίας της. Η Τουρκία προειδοποιεί επισήμως ότι οι επόμενες γεωτρήσεις θα πραγματοποιηθούν στην περιοχή του Καστελλόριζου και ανατολικά της Κρήτης (με συνεργάτη την Λιβύη).
Μετά την αδιανόητη συμφωνία Τουρκίας και Λιβύης απελαύνεται ο Λίβυος Πρέσβης αλλά όχι ο πρωταίτιος αντίστοιχος Τούρκος. Εκατοντάδες παράνομοι μετανάστες από 80 και πλέον χώρες (στην πλειοψηφία τους Μουσουλμάνοι) αποβιβάζονται καθημερινά στις νήσους του Ανατολικού Αιγαίου και η κρατική αντίδραση περιορίζεται ουσιαστικά στην υποδοχή και την προώθησή τους στο εσωτερικό της χώρας προκειμένου να δεχθεί τους επόμενους. Με μέριμνα των «εταίρων» μας και ειδικότερα της FRONTEX, τα βόρεια γειτονικά κράτη εγκλωβίζουν το μεταναστευτικό ρεύμα από Ασία και Αφρική στην ελληνική επικράτεια και μας επιστρέφουν όσους κατάφεραν να περάσουν (ελέω συνθήκης Δουβλίνου).
Υπό τις ανωτέρω συνθήκες οι ελληνοτουρκικές συναντήσεις και συνομιλίες συνεχίζονται και μέσω αυτών ο «Σουλτάνος» μας περιπαίζει με τα ΜΟΕ και μας σπρώχνει σε μία «καζάν καζάν» συμφωνία διαμοιρασμού της εθνικής μας περιουσίας. Από την Τουρκία ο Πρόεδρος Ερντογάν προειδοποιεί για τα «σύνορα της καρδιάς του» και την «γαλάζια πατρίδα». Από ελληνικού εδάφους ο «προστάτης των Μουσουλμάνων» απευθύνεται στους «Τούρκους ομογενείς» της Θράκης και μας επιπλήττει διότι τα έργα ανεγέρσεως τζαμιών καθυστερούν.
Στα ελληνοτουρκικά και την μεταναστευτική αθρόα εισβολή, θα πρέπει να προστεθεί το οξύτατο δημογραφικό εθνικό ζήτημα και το «brain drain» εκατοντάδων χιλιάδων νέων μας στο εξωτερικό.
Στο αλφαβητάριο των διεθνών σχέσεων είναι γνωστό από την εποχή του Θουκυδίδου ότι η ανισορροπία ισχύος επιταχύνει μία ανεπιθύμητη στρατιωτική αναμέτρηση και ότι ικανή και αναγκαία συνθήκη για ειρήνη, ανάπτυξη και ευημερία είναι η αποτροπή των εθνικών απειλών και προκλήσεων. Στο πρώτο σκέλος της αποτροπής, την διπλωματία και την εξωτερική εξισορρόπηση, η Κυβέρνηση δραστηριοποιείται εσχάτως (αν και ακολουθεί ανακλαστικά την τουρκική πρωτοβουλία) με σειρά θετικών αποτελεσμάτων τα οποία έχουν την αξία τους αλλά δεν θα πρέπει να υπερτιμώνται. Τα ημέτερα διαβήματα και η φραστική στήριξη και αλληλεγγύη συμμάχων, δίχως μέτρα και απτές δεσμεύσεις, δεν πρόκειται να εκδιώξουν τα τουρκικά πολεμικά πλοία και γεωτρύπανα. Ανά τον πλανήτη βρίθουν οι περιπτώσεις παραβιάσεως του Διεθνούς Δικαίου δίχως σημαντικές επιπτώσεις για τους ισχυρούς (π.χ. Τουρκία και Κυπριακό, Κίνα και νότια Σινική θάλασσα, Ρωσία και Κριμαία κ.λπ.).
Στο δεύτερο και σημαντικότερο σκέλος της αποτροπής, τα έθνη θέτουν ως υψίστη προτεραιότητα την εθνική αποτροπή η οποία συνίσταται κυρίως στην πολιτική βούληση για εθνική αντίσταση, με κάθε μέσον, για την προάσπιση ζωτικών εθνικών συμφερόντων αλλά και την απόκτηση πειστικής στρατιωτικής αποτρεπτικής ισχύος προς τον σκοπό αυτό (ένοπλες δυνάμεις, ισχυρή αμυντική βιομηχανία και ναυπηγοεπισκευαστική δυνατότητα).
Δυστυχώς οι ελληνικές κυβερνήσεις αποτυγχάνουν πλήρως (εκ του αποτελέσματος) να πείσουν την Τουρκία ως προς το δεύτερο σκέλος της αποτροπής (στρατιωτική ισχύς και πολιτική βούληση για χρήση αυτής όταν απαιτηθεί). Οι δηλώσεις περί «μοναχοφάηδων», περί «μεγάλης τουρκικής ακτογραμμής», περί του αν το Καστελλόριζο ανήκει ή μη στο Αιγαίο, τους υδρογονάνθρακες ως παράγοντος «συνεργασίας» ή «συνέργειας» Ελλάδος και Τουρκίας, την «αφέλεια και ανοησία στρατιωτικοποίησεως» των τουρκικών διεκδικήσεων, το Δόγμα ότι «τον 21ο αιώνα η διπλωματία των κανονιοφόρων είναι νεκρή, αφού πρυτανεύει το Διεθνές Δίκαιο», την πιθανότητα «μίας επώδυνης Συμφωνίας για να αποφευχθούν τα χειρότερα» κ.λπ., δεν πείθουν ως προς την πολιτική βούληση για αντίσταση. Γενικόλογες προειδοποιήσεις περί «προασπίσεως των εθνικών συμφερόντων» ουδένα πείθουν εάν δεν μετατραπούν σε συγκεκριμένες «κόκκινες γραμμές». Επιπλέον η κατάσταση της αμυντικής βιομηχανίας μας και κυρίως οι δαπάνες για τις ΕΔ, η πρακτική απαξίωσή τους (το τελευταίο σημαντικό εξοπλιστικό πρόγραμμα χρονολογείται στην δεκαετία του 1990) και η υπερβολική εμμονή στο κοινωνικό τους έργο (π.χ. δομές και σίτιση χιλιάδων μεταναστών) προφανώς δεν πείθουν τον αντίπαλο για την διαθεσιμότητα και την ετοιμότητά τους.
Έχει άραγε αντιληφθεί η πολιτική ηγεσία την φύση και το μέγεθος της τουρκικής απειλής, καθ’ όσον το επίπεδο των στρατηγικών επιλογών, των προτεραιοτήτων, των αντιδράσεων και ενεργειών της ουδόλως συνάδει με το εθνικό διακύβευμα. Οδηγούμεθα προς τον μονόδρομο των διαπραγματεύσεων τύπου «καζάν – καζάν» από θέσεως αδυναμίας και αναζητούνται επιχειρήματα εφησυχασμού και εξοικειώσεως της ελληνικής κοινής γνώμης με την εν λόγω εκδοχή; Υπάρχει κάποιος από «μηχανής Θεός» που δεν γνωρίζουμε; Υπάρχει εν τέλει η βούληση και το σθένος της ζώσας γενεάς Ελλήνων να μην στερήσει, με ντροπιαστικό τρόπο, από τους αγέννητους Έλληνες την εθνική κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα που αποκτήθηκαν με απελευθερωτικούς αγώνες και αίμα προηγουμένων γενεών Ελλήνων;
Λύσεις, συγκεκριμένες και εφικτές, υπάρχουν έστω και τώρα αλλά απαιτείται όραμα, θέληση και άμεση αναθεώρηση προτεραιοτήτων.
Πέραν των απαραιτήτων διπλωματικών ενεργειών στο πλαίσιο των συμμαχιών και των Διεθνών Οργανισμών, το πειστικότερο και απτό πολιτικό μήνυμα προς την Τουρκία, ενδεικτικό της προθέσεως αντιστάσεως στην πίεση, θα ήταν η ταχεία υιοθέτηση μέτρων όπως τα ακόλουθα:
1. Άμεση διάθεση 2 δις € για την πλήρη διαθεσιμότητα αλλά και αναβάθμιση των υφισταμένων μονάδων, μέσων, συστημάτων και υλικού των ΕΔ.
2. Κινητοποίηση του ανά την Γη ελληνισμού καθώς και των εγχωρίων επιχειρηματιών για εξεύρεση 1.5 δις € για την άμεση απόκτηση δυνατοτήτων ασυμμέτρου καταστρεπτικού αποτελέσματος.
3. Προσωρινή παράκαμψη δαιδαλώδους και χρονοβόρου συστήματος προμηθειών, για λόγους εθνικής ασφαλείας, προκειμένου τα ανωτέρω να αποκτηθούν το ταχύτερον (με σχετικές προβλέψεις διασφαλίσεως διαφάνειας).
4. Άμεση αναθεώρηση Δομής Δυνάμεων, Δομής Διοικήσεως καθώς και θεσμών θητείας και εφεδρείας των ΕΔ και Σωμάτων Ασφαλείας με αποκλειστικά επιχειρησιακά κριτήρια.
5. Εκπόνηση διακομματικού 15ετούς σχεδίου συνολικής αναβαθμίσεως των ΕΔ.
6. Σειρά αμέσων και εφικτών επενδύσεων στην υψηλή αμυντική τεχνολογία και ναυπηγοεπισκευαστική ικανότητα τόσο για την αξιοπιστία και επάρκεια της στρατιωτικής ισχύος, όσο και ως μοχλού εθνικής αναπτύξεως.
7. Ανάληψη σειράς αναλόγων ενεργειών στην Κύπρο μετά από σχετική συνεννόηση των πολιτικών ηγεσιών.
8. Βελτίωση του εθνικού συστήματος χειρισμού κρίσεων και σχετική εξοικείωση, ενημέρωση και εκπαίδευση εμπλεκομένων πολιτικών φορέων.
9. Άνοδος επιπέδου της εθνικής «αποτρεπτικής φήμης» με ενέργειες οι οποίες μετατοπίζουν τις εθνικές μας προθέσεις, στις εκτιμήσεις του αντιπάλου, από τον χαρακτηρισμό του «απόλυτα προβλέψιμου», προς τον χαρακτηρισμό του «απρόβλεπτου».
10. Ρεαλιστική ενημέρωση και ανύψωση του φρονήματος της ελληνικής κοινής γνώμης δίχως κινδυνολογίες αλλά και δίχως εξωραϊσμούς.
Το Διεθνές Δίκαιο ενισχύει την διεθνή νομιμοποίηση της χώρας και συμβάλλει στην συμμαχική στήριξη αυτής. Εν τούτοις η εθνική αποτροπή και ιδιαίτερα η στρατιωτική ισχύς, καθώς και η σχετική πολιτική βούληση να την χρησιμοποιήσει όταν απαιτηθεί, είναι καθοριστικά τόσο για την αναχαίτηση της επεκτατικής Τουρκίας, όσο και για την μετατροπή της Ελλάδος από επαίτη διεθνούς αρωγής σε ισότιμο συμμαχικό εταίρο. Είναι γνωστό ότι τα ανωτέρω προτεινόμενα μέτρα θα συναντήσουν πολιτικό σκεπτικισμό και αναστολές διεθνιστικής, νεοφιλελεύθερης, δήθεν πασιφιστικής, πολυπολιτισμικής και κοσμοπολίτικης προελεύσεως. Η γενική παραίνεση εν τούτοις προς υπέρβαση των πάσης μορφής εμποδίων και ιδεοληψιών συνοψίζεται στα «Κυβερνάν εστί προβλέπειν» και «Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης».
- Ο Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος Π.Ν είναι Επίτιμος Διοικητής Σχολής Ναυτικών Δοκίμων και Πρόεδρος Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛΙΣΜΕ)
