Στις άνυδρες ερημιές της ανατολικής Υεμένης βρίσκεται ένα συναρπαστικό φυσικό θαύμα που ονομάζεται Πηγάδι του Barhout.
Βρίσκεται στην ομώνυμη κοιλάδα, το πηγάδι Barhout έχει πλάτος 30 μέτρα και πιστεύεται ότι το βάθος του κυμαίνεται μεταξύ 100 και 250 μέτρων. Το βάθος είναι απλώς καθαρή εκτίμηση, καθώς κανείς δεν έχει κατέβει στον πυθμένα του, και λαμβάνοντας υπόψη τους ανατριχιαστικούς θρύλους και τις ιστορίες που το περιβάλλουν δύσκολα κάποιος θα το επιχειρήσει στο άμεσο μέλλον.
Ορισμένοι, μάλιστα, από τους επιστήμονες και ερευνητές της Υεμένης που το επιχείρησαν αναγκάστηκαν γρήγορα να ανέβουν καθώς το χαμηλό οξυγόνο και οι παράξενες οσμές που αναδύονται από το πηγάδι δεν αντέχονται.
«Είναι πολύ βαθιά και με ελάχιστο οξυγόνο»
«Είναι πολύ βαθιά – δεν έχουμε φτάσει ποτέ στον πυθμένα αυτού του πηγαδιού, καθώς υπάρχει ελάχιστο οξυγόνο και δεν υπάρχει εξαερισμός», δήλωσε στο AFP ο Salah Babhair, Γενικός Διευθυντής της Αρχής Γεωλογικής Έρευνας και ορυκτών πόρων της περιοχής Mahra. «Πήγαμε να επισκεφθούμε την περιοχή και μπήκαμε στο πηγάδι, φτάνοντας σε βάθος πάνω από 50-60 μέτρα μέσα σε αυτό. Παρατηρήσαμε παράξενα πράγματα στο εσωτερικό του. Μυρίσαμε επίσης κάτι παράξενο… Είναι μια μυστηριώδης κατάσταση», προσθέτει.
Κάποιες ιστορίες λένε ότι το λεγόμενο και «πηγάδι της κόλασης» δημιουργήθηκε ως φυλακή για τους δαίμονες, άλλες ότι είναι μια καταραμένη πύλη από την οποία οι δαίμονες θα βγουν μια μέρα και θα φέρουν το τέλος του κόσμου. Κάποιοι αναφέρονται σε ιστορίες με βασιλιάδες της αρχαιότητας. Όλα αυτά είναι μύθοι. Πρόκειται απλώς για μια καταβόθρα, που όμοιά της έχουμε ξαναδεί.
Αλλά μετά υπάρχει και η μυρωδιά… Όσοι ήταν αρκετά γενναίοι για να πλησιάσουν ή να κατέβουν στο πηγάδι του Barhout ανέφεραν μια σχεδόν αφόρητη μυρωδιά, η οποία τροφοδοτεί τις υπερφυσικές ιστορίες που συνδέονται με αυτό το μέρος. Ένας Υεμενίτης με το όνομα Ammar Hashem Mohammed Osman έγραψε ότι έκανε την υποχρεωτική στρατιωτική του θητεία σε ένα στρατόπεδο κοντά στο «Πηγάδι της Κόλασης» και ισχυρίζεται ότι η μυρωδιά που βίωσε ήταν η χειρότερη που μπορεί να φανταστεί κανείς.
«Υπήρχε ένα συνηθισμένο πηγάδι που είχε σκαφτεί για να τροφοδοτεί τον στρατιωτικό χώρο με νερό. Αλλά όταν η αντλία άρχισε να λειτουργεί για πρώτη φορά για να αντλήσει το νερό, ένα μαύρο υγρό βγήκε από το πηγάδι σαν πίσσα… Η μυρωδιά ήταν αφόρητη… Κακή μυρωδιά σαν σάπια αυγά… Ένιωσα ναυτία από τη σφοδρότητα της μυρωδιάς», έγραψε ο Osman.
Ο Osman είναι βέβαιος ότι το πηγάδι ήταν συνδεδεμένο με την ίδια πηγή που τροφοδοτεί το πηγάδι του Barhout, αλλά μέχρι να γίνουν περισσότερες έρευνες στον μυστηριώδη κρατήρα δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε με βεβαιότητα. Αλλά με την Υεμένη κολλημένη σε έναν καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο και τους ντόπιους να φοβούνται να μιλήσουν καν για αυτό το μέρος, πόσο μάλλον να το εξερευνήσουν, το Πηγάδι της Κόλασης θα διατηρήσει σίγουρα τη μυστικιστική του αύρα για λίγο ακόμα.
