Aν ρίξεις μια ματιά στη λίστα με τα καλύτερα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, βλέπεις ένα κάρο αγγλικά ονόματα.
Χάπια, σιρόπια, κατεβατά ολόκληρα με ουσίες που υποτίθεται ότι σου ανεβάζουν τη διάθεση. Σου φτιάχνουν το κέφι.
Και σκέφτεσαι:
Δεν βρέθηκε ένας (1) γιατρός της προκοπής (ή έστω ένας φαρμακοποιός με το κύρος και τη μουστάκα του κυρίου Χρήστου από το «Ρετιρέ») να προσθέσει στον συγκεκριμένο κατάλογο τον «Ροζ Γάτο»;;;
Ανεξαρτήτως της ψυχολογικής σου κατάστασης, του πού βρίσκεσαι, το πόσες φορές το έχεις παρακολουθήσει στο παρελθόν, αυτό το έπος του cult ελληνικού κινηματογράφου ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να μην το (ξανα)δεις όταν το πετύχεις…
ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να μην ξεκαρδιστείς σαν χαζοχαρούμενος ή σαν τουρίστας που χάθηκε σε χωράφια στα Ζωνιανά με τις εκατοντάδες ατάκες που το πλημμυρίζουν…
ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να μη δακρύσεις ή να μη σου φύγει σταγόνα τσισάκι από τα γέλια με το ρεσιτάλ του τιτάνα Σωτήρη Μουστάκα…
Γιατί η ελληνική εκδοχή του «Δόκτωρ Τζέκιλ και μίστερ Χάιντ» σου προσφέρει εκατοντάδες λόγους να τη λατρέψεις.
Όπως, για παράδειγμα, οι εξής:
-Η άνεση που ο Μουστάκας παίζει τρεις διαφορετικούς ρόλους. Τους δυο εαυτούς του και την (παρτόλα) αδερφή του, Ευτέρπη.
-Το τετραγωνιζέ μουστάκι του Αρχιμήδη.
-Οι συστάσεις «Γάτας-Ποντίκας» από τους μπράβους και η απορία του Αρχιμήδη «και δεν τον έχεις φάει ακόμα»;
-Η φυσική ομορφιά της Έφης Πίκουλα.
-Το βυζί της Βάνας Μπάρμπα για πρώτη φορά σε δημόσια θέα.
-Η ιστορική ντίσκο «Dorian Gray».
-Η διευκρίνιση της Ευτέρπης κατά την απαγωγή της «καλέ όχι βία, εγώ είμαι εύκολη».
-Η διάψευση της Ευτέρπης στη μάνα της ότι βγαίνει με τον πρώτο τυχόντα: «Δεν είναι ο πρώτος τυχών, ο δέκατος είναι».
-Ο Πυλούρης που εξελίχθηκε στον λατρεμένο «Χλαπάτσα».
-Η πάσα τροφαντής παρτενέρ στον Πυλούρη όταν πήγε να χορέψει με τη Γεωργοπούλου με την παραίνεση «αυτή είναι για σένα».
-Ο Πυλούρης που εξελίχθηκε στον λατρεμένο «Χλαπάτσα».
-Η πάσα τροφαντής παρτενέρ στον Πυλούρη όταν πήγε να χορέψει με τη Γεωργοπούλου με την παραίνεση «αυτή είναι για σένα».
-Η παραγγελία του Αρχιμήδη στον μπάρμαν «από τα μπερδεμένα».
-Το θρυλικό «κουφόβραση, λιοπύρι, καύσων», με το οποίο πήγε να καμακώσει ο Αρχιμήδης στην παραλία.
-Ο σωματικός έλεγχος του αρχι-μαφιόζου στην Ευτέρπη και η απάντηση «με ερέθισες».
-Τα βαφτίσια των κεφτέδων σε φασόλια από τον παπά.
-Η απόδραση του υπνοβάτη Αρχιμήδη με εκτόξευση από την κουνιστή πολυθρόνα.
-Το ξέσπασμα του Αρχιμήδη στον παπά μετά το νυχτερινό τους τρακάρισμα «βάλε ένα ράσο εμπριμέ να φαίνεσαι».
-Ο τσαμπουκάς με τον λυκειάρχη, το παράπονο της φακλανιζέ συζύγου «είμαστε πολύ κουρασμένες» και η απάντηση του Αρχιμήδη «φυσικό με τέτοιους κώλους που κουβαλάτε».
-Η αντίδραση του Αρχιμήδη όταν είδε το όπλο του αρχι-μαφιόζου «αφήστε το σκυλί να κατουρήσει. Και να χέσει αν θέλει».
-Η χρησιμοποίηση ονομάτων από τη θρυλική ΑΕΛ της δεκαετίας του ’80 για τους μαθητές (Μητσιμπόνας, Βουτυρίτσα) και το χουνέρι «ήθελες και τα ρέστα».
-Η απεγνωσμένη αντίδραση του Αρχιμήδη όταν τον σημάδευαν με όπλο στο σχολείο: «Tάξη είναι αυτή ή χαράκωμα»;
-Το «Cheri Cheri Lady», το «Lost in Tokyo» και άλλα θρυλικά τραγούδια της ντίσκο.
-Η εναλλαγή προσωπικοτήτων του Αρχιμήδη με τα χαστούκια και τις τσοκαριές και η κορύφωση: «Αυτούς τους ξέρω, φίλε, εσένα δεν ξέρω».
-Το ξέσπασμα του αρχι-μαφιόζου στους μπράβους αφού τους έπιασε με την Ευτέρπη: «Εγώ σας είπα να την κλειδώσετε, όχι να την πηδήξετε».
