Στις 21 Οκτωβρίου 1972 ένα αεροπλάνο της Ολυμπιακής τύπου NAMC YS-11 προσθαλασσώθηκε στην παραλία της Βούλας, με τραγικό απολογισμό 37 νεκρούς.
Το βράδυ του Σαββάτου 21 Οκτωβρίου 1972 αεροσκάφος της «Ολυμπιακής Αεροπορίας», κατέπεσε σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων από το αεροδρόμιο Ελληνικού στη θαλάσσια περιοχή της Βούλας, κοντά στο θεραπευτήριο του ΠΙΚΠΑ.
Ο Πύργος Ελέγχου τού αεροδρομίου, ένα λεπτό πριν την πτώση τού αεροσκάφους, επικοινωνούσε κανονικώς με τον κυβερνήτη και του έδινε οδηγίες για την προσγείωση. Του ανέφερε ότι μπροστά από το αεροσκάφος βρισκόταν σύννεφο, εντός του οποίου φαίνεται ότι τελικώς εισήλθε το αεροπλάνο. Έκτοτε δεν έγινε καμία επαφή.
Εικάζεται ότι το αεροσκάφος απώλεσε απότομα και για άγνωστους λόγους ύψος, δεδομένου ότι ήδη βρισκόταν σε χαμηλό ύψος, καθώς ήταν έτοιμο να προσγειωθεί, κατέπεσε στη θάλασσα, χωρίς οι πιλότοι να καταφέρουν να αντιδράσουν.
Σε 37 ανέρχονται τα θύματα του τραγικού αεροπορικού δυστυχήματος, ενώ οι διασωθέντες σε 16. Όταν ανασύρθηκε βρέθηκε το τελευταίο πτώμα σφηνωμένο στο κάθισμά του, ενώ αγνοείτο η τύχη ενός νηπίου, το όποιο φαίνεται παρασύρθηκε από τα κύματα.
Από τη νεκροψία διαπιστώθηκε ότι όλοι πνίγηκαν ζώντες. Τα πτώματα έφεραν ελαφρές κακώσεις στο μέτωπο και τη ράχη της μύτης, και στη μέση (από τη ζώνη ασφαλείας). Από την απότομη προσθαλάσσωση του σκάφους όλοι κτύπησαν στα μπροστινά καθίσματα, κανείς όμως δεν σκοτώθηκε από τα κτυπήματα αυτά, γιατί τόσο ο στόμαχος όσο και το ημιθωράκιο και οι πνεύμονες περιείχαν ποσότητα νερού. Γεγονός το οποίο αποδεικνύει ότι ουδείς επιβάτης σκοτώθηκε κατά την πτώση, αλλά όσοι δεν κατόρθωσαν να εξέλθουν εγκαίρως πνίγηκαν, αφού προηγουμένως προσπάθησαν να βρουν διέξοδο μέσα από το εσωτερικό του αεροσκάφους, το οποίο είχε κατακλυσθεί από νερά.
Το δικινητήριο «τουρμποελικοφόρο» ιαπωνικής κατασκευής NAMC YS-11 της «Ολυμπιακής» απογειώθηκε από την Κέρκυρα στις 7.55 μ.μ. με προορισμό την Αθήνα, με 49 επιβάτες και 4μελές πλήρωμα. «H πτήση μας προς την Αθήνα θα γίνη σε ύψος 3.000 μέτρων και υπολογίζουμε να προσγειωθούμε στο Ελληνικό στις 9.06 λεπτά», αναγγέλλει από τα μεγάφωνα του αεροπλάνου η αεροσυνοδός.
Μετά την απογείωση, το αεροπλάνο βγήκε πάνω από τα σύννεφα και με «σχετικές» αναταράξεις κατά τη διαδρομή έφθασε μέχρι την Κόρινθο. Το ραντάρ του Ελληνικού είχε στην οθόνη του το αεροσκάφος που αντιμετώπιζε δυσκολίες, Ο ελεγκτής εναερίου κυκλοφορίας το έχανε πολλές φορές από την οθόνη του. Οι πυρήνες των καταιγίδων φαίνονται και αυτές σαν στίγματα μέσα στο ραντάρ, τον έκαναν πολλές φορές να αμφιβάλει αν το μικρό φωτεινό στίγμα στην οθόνη ήταν το αεροπλάνο ή ο πυρήνας κάποιας καταιγίδας.
Και τότε ο ελεγκτής εναερίου κυκλοφορίας αποφασίζει να αλλάξει το ύψος πτήσεως του αεροπλάνου στον ασύρματο του οποίου φθάνει η εντολή:
ΠΥΡΓΟΣ: Ολυμπιακή 506. Αλλάξατε επίπεδο πτήσεως. Πετάξτε στα 15.000 πόδια διότι oι καταιγίδες καθιστούν δυσχερή την αναγνώρισή σας.
(Με την εντολή αυτή συμμορφώνεται αμέσως ο πιλότος. Ο καιρός, όμως και σ’ αυτό το ύψος δεν είναι καλός. Ο ελεγκτής του ραντάρ δίνει νέες οδηγίες στον πιλότο να πετάξει προς νότο. Μ’ αυτήν του την εντολή βγάζει προς στιγμή το αεροπλάνο από την κανονική του πορεία, αλλά παράλληλα το βοηθάει να αποφύγει τις καταιγίδες και τους κινδύνους που περικλείουν. Σε λίγο, πάντα με τη βοήθεια του ραντάρ το αεροπλάνο προσεγγίζει προς το αεροδρόμιο.)
ΠΥΡΓΟΣ: Θα προσγειωθείς αμέσως ή θα φύγεις και θα επιστρέψεις αργότερα;
ΠΙΛΟΤΟΣ: Τώρα αμέσως, αν είναι ελεύθερος ο διάδρομος.
ΠΥΡΓΟΣ: Θα βρεις ένα σύννεφο μπροστά σου. Αν μπεις μέσα θα βρεθείς σε δύσκολη θέση, απομακρύνσου αμέσως και κατευθύνσου προς την Κόρινθον. Πρόσεξε, υπάρχει καταιγίδα…
ΠΙΛΟΤΟΣ: ΟΚ, ευχαριστώ… (προς Πύργο Ελέγχου): Έρχομαι για προσγείωση. Βρίσκομαι σε απόσταση τριών μιλίων…
ΠΥΡΓΟΣ: ΟΚ… Τώρα προσγειώνεται ένα Μπόινγκ της Ολυμπιακής, θα ρωτήσω από τον κυβερνήτη του στοιχεία και θα σε ενημερώσω.
ΠΙΛΟΤΟΣ: Ευχαριστώ…
ΠΥΡΓΟΣ: Η ορατότης είναι 500 πόδια, έχει κραδασμούς, αλλά τα φρένα του λειτούργησαν κανονικά… Μπορείς να προσγειωθείς…
Ώρα 9.31 μ.μ. του Σαββάτου.
ΠΙΛΟΤΟΣ: ΟΚ, προχωρώ… (ώρα 9.31). Αυτή τη στιγμή μπαίνω στο σύννεφο. Μόλις βγω προσγειώνομαι αμέσως…
ΠΥΡΓΟΣ: Να βρίσκεσαι σε διαρκή επαφή. Είναι επικίνδυνα… ΟΚ;
(Αυτή ήταν η τελευταία φράση του κυβερνήτη προς τον Πύργο Ελέγχου. Ένα λεπτό αργότερα θα έπρεπε να είχε προσγειωθεί… Ο Πύργος Ελέγχου κάλεσε αρκετές φορές το μοιραίο αεροπλάνο, αλλά δεν πήρε απάντηση. Ξαφνικά το φωτεινό στιγματάκι που απεικονίζει το αεροπλάνο στην οθόνη εξαφανίζεται.)
ΠΥΡΓΟΣ: Ολυμπιακή 506, πού είσαι, δεν σε βλέπω.
ΣΙΓΗ ……..
ΠΥΡΓΟΣ: «506», με ακούς;….
Και τότε σήμανε συναγερμό. Ήταν, όμως, πολύ αργά… Κανείς δεν ήξερε πως είχε πέσει το αεροπλάνο. Ακόμα και ο Πύργος, που σήμανε συναγερμό διατηρούσε την ελπίδα πως ίσως την τελευταία στιγμή το αεροσκάφος θα είχε απομακρυνθεί λόγω καταιγίδας.
“Ακούστηκε ένας τρομερός κρότος”
Ένας από τους διασωθέντες, ο Μιχ. Κανταρτζόπουλος, περιέγραψε ως ακολούθως το δυστύχημα: «Κατά τις 9.20 ο πιλότος μας ανήγγειλε ότι η προσγείωση θα καθυστέρηση για 15 λεπτά, επειδή οι διάδρομοι του αεροδρομίου δεν ήταν ελεύθεροι. Μετά τέσσαρα λεπτά βλέποντας από το παράθυρο είδα τα φώτα της Βούλας ψηλότερα από το αεροπλάνο. Αυτό μ’ έκαμε να ανησυχήσω. Την ίδια περίπου στιγμή ακούστηκε ένας τρομερός κρότος και αμέσως έσβησαν τα φώτα.
Έλυσα τότε τη ζώνη ασφαλείας και προχώρησα προς τα εμπρός. Καθόμουν στην 14η σειρά. Τότε αντιλήφθηκα μια μεγάλη τρύπα στην άτρακτο όπου έμπαινε νερό.
Αμέσως γύρισα πίσω προς την αριστερή πόρτα της ουράς, όπου αρκετοί επιβάτες και μία αεροσυνοδός έβγαιναν. Σε λίγο βρέθηκα στη θάλασσα. Ήταν καμμιά δεκαριά εκεί γύρω. Αρχίσαμε να κολυμπούμε, τα κύματα ήταν μεγάλα, έβρεχε, η κηροζίνη είχε χυθή στη θάλασσα. Όλα τούτα έκαναν πολύ δύσκολο το κολύμπι. Δεν μπορούσαμε ν’ αναπνεύσουμε»…
Πηγή: averoph.wordpress.com
