Στις 23 Ιουλίου 1996, η Αλίκη Βουγιουκλάκη αφήνει την τελευταία της πνοή, νικημένη από τον καρκίνο, βυθίζοντας στη θλίψη όλους τους Έλληνες. Ο χαρακτηρισμός της «εθνικής μας σταρ» που της αποδόθηκε, μόνο άστοχος δεν είναι αφού η Αλίκη, ως η πραγματικά μοναδική Ελληνίδα σταρ, λατρεύτηκε και λατρεύεται όσο κανένας άλλος καλλιτέχνης της χώρας μας. Ωστόσο, μετά το θάνατο της πολλά είναι αυτά που βλέπουν το φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά.

Η Αλίκη «έφυγε» από τη ζωή τρεις μέρες μετά τα γενέθλιά της (20 Ιουλίου) και μέσα σε δύο μόλις μήνες από την ημέρα που πληροφορήθηκε ότι πάσχει από καρκίνο στο συκώτι. Η ίδια αντιμετώπισε τη σοβαρή ασθένειά της με θάρρος και δύναμη, παλεύοντας σκληρά μέχρι το τέλος.

Γυρνώντας από το εξωτερικό και ενώ έχει μάθει ότι δεν της απομένει πολύς χρόνος ζωής, η Αλίκη μιλά στην κάμερα εμφανώς φορτισμένη αλλά με ειλικρίνεια. Σε μια στιγμή που ξαναβρίσκει το χιούμορ της αναφέρει: «μου είπαν ότι έχω και κάτι σοβαρό στο πάγκρεας. Οπότε έχετε γεια βρυσούλες». «Προσευχηθείτε κι εσείς για εμένα», ζητάει η Αλίκη από τους χιλιάδες θαυμαστές της.

Η τελευταία υπόκλιση που έκανε η Αλίκη στη ζωή της ήταν στην παράσταση «Η Μελωδία της Ευτυχίας», την οποία και αναγκάστηκε να διακόψει για να κάνει εξετάσεις και να ξεκινήσει τη θεραπεία της.

Η Αλίκη πέθανε στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, περιτριγυρισμένη από τους δικούς της ανθρώπους. Η σορός της τέθηκε σε διήμερο λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών. Η νεκρώσιμη ακολουθία εψάλη στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών και η ταφή της πραγματοποιήθηκε από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών δημοσία δαπάνη, παρουσία πολλών συναδέλφων της και πλήθους κόσμου. Ο θάνατος της θεωρήθηκε εθνικό πένθος.

Η ηθοποιός λίγο πριν το θάνατό της είχε δώσει μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην οποία αναφέρθηκε και στο θέμα του θανάτου. Όταν λοιπόν ρωτήθηκε για το θάνατο και τον καρκίνο, η απάντηση που έδωσε στο δημοσιογράφο “τάραξε” τους πάντες. Χαρακτηριστικά η Αλίκη είπε: Το δίκαιο είναι να πεθάνω νέα και όρθια, σαν Βουγιουκλάκη.