Ένα νησί που ιδρύθηκε το 1800 έχει ένα πολύ σκοτεινό παρελθόν.
Το νησί Hashima είναι μόλις 16 στρέμματα και βρίσκεται ακριβώς έξω από τις ακτές της ιαπωνικής πόλης Ναγκασάκι.
Το νησί – που μερικές φορές αναφέρεται ως νησί των πολεμικών πλοίων – είναι γνωστό για τα υποθαλάσσια ανθρακωρυχεία του, τα οποία λειτουργούσαν σε μεγάλο βαθμό κατά τη διάρκεια της εκβιομηχάνισης της Ιαπωνίας.
Στο αποκορύφωμά του, το 1959, πιστεύεται ότι πάνω από 5.200 άνθρωποι ζούσαν στο μικροσκοπικό νησί – πολλοί από τους οποίους ήταν στρατολογημένοι Κορεάτες πολίτες και Κινέζοι αιχμάλωτοι πολέμου.
Το 1930 μέχρι το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι αιχμάλωτοι αυτοί, σύμφωνα με πληροφορίες, αναγκάζονταν να εργάζονται κάτω από εξαιρετικά σκληρές συνθήκες και δεν πληρώνονταν για την εργασία τους.
Ο όμιλος Mitsubishi Group αγόρασε τα ανθρακωρυχεία το 1890 για να παρέχει καύσιμα για την αναπτυσσόμενη ναυπηγική βιομηχανία της χώρας και συνέχισε να κατασκευάζει διαμερίσματα, ένα σχολείο, ένα νοσοκομείο, ένα θέατρο και άλλες εγκαταστάσεις για τους ανθρακωρύχους και τις οικογένειές τους.
Αλλά αυτό δεν άλλαξε το γεγονός ότι οι ανθρακωρύχοι αναγκάστηκαν να ταξιδεύουν 3.000 μέτρα κάτω από το επίπεδο της θάλασσας σε θερμοκρασίες άνω των 37°C κάθε μέρα, όπως αναφέρει το Business Insider.
Με δεδομένες τις εξαντλητικές συνθήκες εργασίας, λέγεται ότι 1.300 εργάτες βρήκαν τραγικό θάνατο από πείνα, εξάντληση και υποσιτισμό.
Οι σοβαρές αναπνευστικές νόσοι ήταν επίσης ένας κοινός θάνατος στο νησί, ως αποτέλεσμα του θαλασσινού αέρα που αναμιγνύεται με τους καπνούς που προέρχονταν από τα ορυχεία.
Τελικά ο άνθρακας στο νησί Χασίμα εξαντλήθηκε, προκαλώντας το κλείσιμό του το 1974.
50 χρόνια μετά, το νησί βρίσκεται ακατοίκητο και γεμάτο με εγκαταλελειμμένα κτίρια μόλις 10 μίλια από τις ακτές του Ναγκασάκι.
Όσοι επέζησαν από την εργασία τους στο Hashima συχνά το αποκαλούν «νησί της κόλασης».
Ο Tomoji Kobata εργάστηκε στο νησί για ένα χρόνο όταν ήταν 24 ετών και έκτοτε μιλάει για τη «σπαρακτική δουλειά» που έπρεπε να κάνουν αυτός και οι συνάδελφοί του.
Περιγράφοντας τον ρόλο του ως «ένας από τους τυφλοπόντικες», ο Tomoji δήλωσε στην εφημερίδα Guardian το 2015: «Εξορύσσω άνθρακα και στη συνέχεια βοηθώ να τον σπάσουν ώστε να μπορέσει να μεταφερθεί από το νησί. Ήταν εξοντωτική δουλειά, οπότε περνούσα όλο τον ελεύθερο χρόνο μου κοιμώμενος».
Ενώ ο Tomoji πήγε εθελοντικά στο νησί, ο Choi Jang-seop ήταν ένας από τους Κορεάτες ανθρακωρύχους που αντιμετώπισαν καταναγκαστική εργασία. Ο ίδιος συνέκρινε το χρόνο του στη Χασίμα σαν να ήταν σαν φυλακή.
«Έζησα ουσιαστικά μια ζωή στη φυλακή της Χασίμα», δήλωσε προηγουμένως στο πρακτορείο ειδήσεων Yonhap.
«Αισθάνομαι φρικτά κάθε φορά που θυμάμαι την εποχή που δούλευα στον πάτο των ανθρακωρυχείων φορώντας μόνο το εσώρουχό μου».
Το νησί άνοιξε ξανά για το κοινό το 2009 και έχει γίνει παγκοσμίως γνωστό αξιοθέατο.
Αρκετές εταιρείες προσφέρουν πλέον ξεναγήσεις γύρω από το Χασίμα, όπου γυρίστηκαν σκηνές από την ταινία του Τζέιμς Μποντ Skyfall.
