Η παραλαβή του πραγματοποιήθηκε πριν από περίπου 109 χρόνια. Συγκεκριμένα, στις 15 Μαΐου του 1911 πέρασε στα χέρια της Ελλάδας, το Θωρηκτό. Ήταν το πλοίο που κυβέρνησε ο Παύλος Κουντουριώτης. Ένα πλοίο με σημαντική συμμετοχή σε ναυμαχίες του Αιγαίου ενάντια στον στόλο της Τουρκίας. Το προαναφερθέν πλοίο είχε κοστίσει στο Ελληνικό κράτος, είκοσι πέντε εκατομμύρια δραχμές. Από το συγκεκριμένο ποσό, ένα σημαντικό μερίδιο είχε πληρώσει ο Γεώργιος Αβέρωφ. Μάλιστα, προς τιμήν του, το πλοίο φέρει το όνομά του.
Η κατασκευή του και το προσωνύμιο
Είχε κατασκευασθεί στο Λιβόρνο της Ιταλίας. Αρχικά, προορίζονταν για το ιταλικό ναυτικό. Ωστόσο, τελικά οι Ιταλοί ακύρωσαν την παραγγελία και το αγόρασε η Ελλάδα. Το πλοίο έχει συνδεθεί με ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν τη χώρα τον περασμένο αιώνα. Μετά τη νίκη της Ανταντ στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε αγκυροβολήσει. Είχε υψώσει την ελληνική σημαία στην Κωνσταντινούπολη. Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είχε μεταφέρει την κυβέρνηση της Απελευθέρωσης του Γεωργίου Παπανδρέου στην Ελλάδα.
Το αποκάλεσαν τυχερό πλοίο και είχε πάρει μέρος στη ναυμαχία της Έλλης που σημειώθηκε στη χερσόνησο της Καλλίπολης και είχε λήξει νικηφόρα για την Ελλάδα.
Η στρατηγική του Κουντουριώτη
Ο ελληνικός στόλος κατάφερε να νικήσει χάρη στη ναυαρχίδα του στόλου, το θωρηκτό Αβέρωφ και τους ελιγμούς του Κουντουριώτη ο οποίος εκμεταλλεύτηκε την ταχύτητα του πλοίου και έδρασε ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα πλοία του στόλου. Το θωρηκτό Αβέρωφ όρμησε εναντίον του εχθρού, με αποτέλεσμα να διασπάσει την αντίπαλη γραμμή και να αναγκάσει τα τουρκικά πλοία σε υποχώρηση.
Ο Κουντουριώτης εκμεταλλεύτηκε την υπεροχή του Αβέρωφ και στη ναυμαχία της Λήμνου, όπου το θωρηκτό καταδίωξε τον εχθρό και κατάφερε ισχυρό πλήγμα στο πλοίο «Τοργκούτ-Ρεΐς» , με αποτέλεσμα τα τουρκικά πλοία να επιστρέψουν στο στενό των Δαρδανελίων και να μην επιχειρήσουν ξανά έξοδο στο Αιγαίο.
Στη Μικρασιατική καταστροφή το θωρηκτό μετέφερε τα στρατεύματα πίσω στην Ελλάδα στα χρόνια της κατοχής είχε καταπλεύσει στην Αλεξάνδρεια και συμμετείχε σε νηοπομπές στον Ινδικό Ωκεανό. Τα επόμενα χρόνια παρέμεινε στον Πόρο εγκαταλελειμμένο, ώσπου το πολεμικό ναυτικό το μετέφερε στο Φάληρο και ξεκίνησε εργασίες αποκατάστασης με τη χρηματοδότηση ιδιωτών και από τότε είναι επισκέψιμο στο κοινό.
