Για του περισσότερους από εμάς, οι δημόσιες τουαλέτες είναι συνώνυμες με τα μικρόβια. Τι κάνουμε όμως όταν η ανάγκη μας σπρώχνει να χρησιμοποιήσουμε μια κοινόχρηστη τουαλέτα;
Αρχικά βάζουμε τη βιολογική μας ανάγκη πάνω από τη φοβία μας για τα μικρόβια και επίσης προσέχουμε να μην κάνουμε το παρακάτω συχνότατο λάθος.
Για να αποφύγουμε την άμεση επαφή με τη λεκάνη, συχνά σκύβουμε επάνω από αυτή και προσπαθούμε να ισορροπήσουμε. Η πρακτική αυτή στην πραγματικότητα αυξάνει τον κίνδυνο ουρολοίμωξης.
Όταν κάνουμε βαθύ κάθισμα, συσπώνται οι μύες της λεκάνης και σφίγγουν γύρω από την ουρήθρα. Έτσι, είναι πιο δύσκολο να αδειάσει εντελώς η κύστη.
Όταν οι μύες της λεκάνης είναι χαλαροί, η ροή των ούρων είναι μεγαλύτερη και μαζί με τα ούρα απομακρύνονται αποτελεσματικότερα και τα βακτήρια που προκαλούν την ουρολοίμωξη.
Εάν –ιδανικά– στην τουαλέτα υπάρχει το ειδικό χάρτινο κάλυμμα, χρησιμοποιήστε το για να αποφύγετε την άμεση επαφή με τη λεκάνη, αλλιώς απλώστε μια γενναία δόση χαρτί τουαλέτας επάνω στη λεκάνη.
Τι είναι η ουρολοίμωξη;
Η ουρολοίμωξη είναι ένας γενικός όρος που αναφέρεται σε μολύνσεις/λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος από μικροοργανισμούς, όπως τα βακτήρια, οι ιοί και οι μύκητες. Τα βακτήρια είναι η πιο κοινή αιτία της ουρολοίμωξης. Κανονικά, τα βακτήρια που εισέρχονται από την ουρήθρα στο ουροποιητικό σύστημα απομακρύνονται γρήγορα με την ούρηση, πριν εγκατασταθούν και προκαλέσουν συμπτώματα. Ωστόσο, μερικές φορές τα βακτήρια ξεπερνούν τη φυσική άμυνα του οργανισμού και προκαλούν λοίμωξη. Η λοίμωξη στην ουρήθρα ονομάζεται ουρηθρίτιδα, ενώ στην ουροδόχο κύστη ονομάζεται κυστίτιδα. Τα βακτήρια μπορούν να «ταξιδέψουν» μέσω των ουρητήρων προς τα πάνω και να μολύνουν τα νεφρά. Η λοίμωξη του νεφρού ονομάζεται πυελονεφρίτιδα.
Τι προκαλεί τις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος;
Οι περισσότερες λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος προκαλούνται από βακτήρια που ζουν φυσιολογικά στο έντερο. Το βακτήριο Escherichia coli (E. coli) προκαλεί τη συντριπτική πλειοψηφία των ουρολοιμώξεων. Τα μικρόβια που ονομάζονται χλαμύδια και μυκόπλασμα είναι συχνά αίτια των λοιμώξεων της ουρήθρας, του προστάτη και σπανιότερα της κύστης. Μεταδίδονται συνήθως σεξουαλικά και απαιτούν παράλληλη θεραπεία και των δύο σεξουαλικών συντρόφων.
Το ουροποιητικό σύστημα έχει διάφορους μηχανισμούς για την πρόληψη των λοιμώξεων:
Στο σημείο, όπου ενώνονται οι ουρητήρες με την ουροδόχο κύστη, υπάρχουν βαλβίδες (κυστεοουρητηρική συμβολή) που κανονικά επιτρέπουν τη ροή των ούρων μόνο από το νεφρό προς την κύστη.
Με την ούρηση, «ξεπλένονται» και απομακρύνονται τα μικρόβια που προσπαθούν να εισχωρήσουν στο ουροποιητικό σύστημα.
Στους άντρες, ο προστάτης παράγει εκκρίσεις που επιβραδύνουν την ανάπτυξη των βακτηρίων.
Και στα δύο φύλα, η άμυνα του ανοσοποιητικού μπορεί επίσης να αποτρέψει τη λοίμωξη.
Όμως, παρά τους μηχανισμούς αυτούς, εξακολουθούν να εμφανίζονται λοιμώξεις. Ορισμένα βακτηρίδια έχουν μία ισχυρή ικανότητα να προσκολλώνται στα τοιχώματα του ουροποιητικού συστήματος, και έτσι πολλαπλασιάζονται, προκαλώντας ουρολοιμώξεις.
