Πριν από κάνα δυο χρόνια ο Μητσοτάκης πληροφόρησε με αυτό το ιδιαίτερα «θερμό» χαμόγελό του, στο οποίο λάμπει η… αδιαφορία, το πανελλήνιο ότι αναχωρεί για τις ΗΠΑ για να εγκαταστήσει εκεί τη μικρή του κόρη, η οποία μετέβη για σπουδές στο κολέγιο (η μεγάλη θυγατέρα του, ως γνωστόν, προτίμησε «να κόψει δρόμο». Τη βόλεψε ο μπαμπάς στο πανίσχυρο αμερικανικό fund CvC, που έχει αγοράσει σχεδόν τα πάντα στον τομέα των ασφαλειών και της ιδιωτικής νοσηλείας στην Ελλάδα, και ετοιμάζεται συν τω χρόνω για την πρώτη ιδιωτική ιατρική σχολή στη χώρα).
Στην κανονική Ελλάδα, όπου «τραβάμε κουπί» οι υπόλοιποι, οι γονείς, αντί να χαρούν που τα βλαστάρια τους πέρασαν στο πανεπιστήμιο, παίρνουν χαρτί και μολύβι και αρχίζουν να λογαριάζουν τα έξοδα. Καμία κυβέρνηση εδώ και δεκαετίες δεν φρόντισε να καταρτίσει ένα σχέδιο για δωρεάν φοιτητική στέγη.
Το πολύπαθο φοιτηταριό είναι μια καλή πηγή εισοδήματος για την έρημη περιφέρεια, όπου πολλοί ιδιοκτήτες «σπάζουν» τριάρια διαμερίσματα με φθηνά διαχωριστικά σε μικρότερα και τα νοικιάζουν για γκαρσονιέρες. Ο «ενοικιαστής», για όσους από μας ζούμε την περιπέτεια αυτή από πρώτο χέρι, στην Ελλάδα είναι επικηρυγμένο είδος. Η χρυσή βίζα, από την οποία άλλοι σπεύδουν να απομακρυνθούν, και οι βραχυχρόνιες μισθώσεις έχουν μετατραπεί σε βραχνά. Τρέμει κανείς μήπως χτυπήσει το τηλέφωνο και είναι στην άλλη άκρη ο ιδιοκτήτης…
Πολιτικοί, όπως ο Σημίτης, και φυσικά τώρα και ο Μητσοτάκης έστρεψαν το ενδιαφέρον των ευρωπαϊκών μηχανισμών στη χώρα μας, καταγγέλλοντας χαιρέκακα το υψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης των Ελλήνων. Το αποτέλεσμα δεν άργησε να έρθει. Κατόπιν πιέσεων ισχυρών συμφερόντων, τις οποίες στη συνέχεια στήριζε η συμμορία της τρόικας, όλες οι νομοθετικές πρωτοβουλίες που σχετίζονται με τη χρήση της γης στα μνημονιακά χρόνια προώθησαν συστηματικά τη μαζική εκχώρηση δημόσιας και μικρομεσαίας ιδιωτικής περιουσίας σε ξένα συμφέροντα.
Όπως διαβάζουμε σε σχετική μελέτη των χωροτακτών Δημήτρη Γκάρτζου και Μόνικας Θέμου, καθώς και της εκπαιδευτικού Τόνιας Παντελαίου: «Η επέλαση των μνημονιακών ρυθμίσεων στη χώρα μας είχε βασικό αποτέλεσμα τη δημιουργία των συνθηκών που επιτρέπουν τη μαζική διείσδυση ξένων κεφαλαίων στον τομέα της κυριότητας της γης, τόσο της ιδιωτικής όσο και της δημόσιας».
Πρόκειται, όπως συνοψίζουν, «για μια τεράστια, ιστορικής σημασίας αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της χώρας, που είναι πολύ λιγότερο γνωστό απ’ ό,τι οι επιπτώσεις των μνημονιακών πολιτικών στο εισόδημα, στην εργασία και στο δημόσιο χρέος, αλλά που θα έχει βαθύτατες και βαρύτατες επιπτώσεις στην κοινωνικοπολιτική σύσταση της χώρας».
Μην πάτε μακριά. Τα σχέδια για το Ελληνικό και την Καλαμαριά, όπως επισημαίνεται, είναι μόνο δύο εμβληματικές περιπτώσεις της γενικότερης τάσης που επικρατεί την τελευταία δεκαετία, για εξασφάλιση πολυτελούς στέγης για λίγους, με παράλληλη μεταβίβαση δημόσιας γης σε ιδιωτικά συμφέροντα. Αν δεν πιστεύετε, ρωτήστε και τον Σημίτη…
