Το 2015 ένας Κροάτης δημοσιογράφος και επιχειρηματίας ίδρυσε το TasteAtlas, έναν βιωματικό ταξιδιωτικό διαδικτυακό οδηγό που απευθύνεται σε όσους ασχολούνται με τη μαγειρική και το παραδοσιακό φαγητό. Με πολύ έρευνα και ανάπτυξη τρία χρόνια αργότερα το 2018 είχαν συμπεριληφθεί σχεδόν 5.000 πιάτα στο TasteAtlas.
Το μεράκι και ο κόπος του Κροάτη, ονόματι Ματίγια Μπάμπιτς, δεν πήγαν χαμένα, αφού σταδιακά η ιστοσελίδα απέκτησε αξιοπρόσεκτη δημοφιλία. Αυτοχαρακτηριζόμενο ως «παγκόσμιος άτλαντας παραδοσιακών πιάτων, τοπικών συστατικών/υλικών και αυθεντικών εστιατορίων», το TasteAtlas συγκεντρώνει συνταγές, κριτικές και ερευνητικά άρθρα.
Το TasteAtlas διαθέτει έναν διαδραστικό παγκόσμιο χάρτη φαγητού με σχετικά εικονίδια πιάτων που εμφανίζονται στις αντίστοιχες περιοχές τους. Αναπτύχθηκε πολύ, ώσπου έφτασε στο σημείο να περιλαμβάνει περίπου 10.000 πιάτα, ποτά και υλικά, όπως επίσης 9.000 εστιατόρια.
Συνίσταται ως πόρος προγράμματος σπουδών σε πολλά εκπαιδευτικά συστήματα, όπως σε εκείνο της Ιρλανδίας και του Κάνσας.
Προκειμένου να εκπληρώσει την αποστολή του, δηλαδή να παραμείνουν ζωντανές οι παραδοσιακές συνταγές και να προωθηθούν τα αυθεντικά εστιατόρια και πρώτες ύλες, το TasteAtlas διαθέτει μια ομάδα 30 συγγραφέων που διενεργεί αυστηρή έρευνα.
Η βάση δεδομένων περιλαμβάνει διάσημα φαγητά (τσίζμπεργκερ, σάντουιτς, τάκο, ιρλανδικό πρωινό, σεβίτσε), αλλά και λιγότερο γνωστά, όπως το καρέ-καρέ από τις Φιλιππίνες, η αστουριανική φασολάδα (fabada asturiana) και το γεωργιανό χατσαπούρι.
Το παραδοσιακό ελληνικό φαγητό στη λίστα με τα χειρότερα πιάτα
Το TasteAtlas έφτιαξε μία λίστα με τα 100 χειρότερα πιάτα. Και στη 10η θέση υπάρχει η σαλάτα με αγκινάρες (αναφέρεται ως aginares salata).
Η ιστοσελίδα γράφει τα εξής για το… αδικημένο φαγητό: «Πρόκειται για μια παραδοσιακή ελληνική σαλάτα με ρίζες στην Κρήτη. Αν και υπάρχουν παραλλαγές, γίνεται συνήθως με μιξ τρυφερών αγκινάρων, λεμονιού, χυμού λεμονιού, ελαιόλαδου, μουστάρδας, σκόρδου, άνηθου, αλατιού και πιπεριού.
Οι αγκινάρες κόβονται και βράζονται σε μείγμα νερού και χυμού λεμονιού. Στη συνέχεια κόβονται, αρωματίζονται εκ νέου με λεμόνι και τοποθετούνται σε μια πιατέλα.
Ένα ντρέσινγκ που αποτελείται από χυμό λεμονιού, ελαιόλαδο, μουστάρδα και σκόρδο περιχύνεται πάνω στις αγκινάρες. Η σαλάτα πασπαλίζεται με ψιλοκομμένο άνηθο, αλατοπιπερώνεται και σερβίρεται αμέσως».
Αν και δεν είναι παστίτσιο, μουσακάς ή σουβλάκι, είναι άδικο να μπαίνει στην ίδια δεκάδα με το ισλανδικό χάκαρλ (ζυμωμένος καρχαρίας), το ισπανικό μποκαντίγιο ντε σαρντίνας (σάντουιτς με σαρδέλες) ή τον αγγλικό ζελέ από χέλια.
Η διατροφική αξία της αγκινάρας
Οι αγκινάρες μπορούν να μαγειρευτούν με αρκετούς τρόπους, καλύπτοντας όλα τα γούστα. Μια πρόχειρη αναζήτηση στο διαδίκτυο, θα πείσει και τους πιο δύστροπους. Χώρια τα οφέλη που χαρίζουν στον οργανισμό.
Βελτιώνουν την πέψη, μειώνουν τη χοληστερίνη και την αρτηριακή πίεση, προσφέρουν καλύτερη ηπατική λειτουργία, αποτελούν πολύτιμη πηγή πρωτεΐνης και άλλα πολλά.
