Ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση συμφώνησε για το δέκατο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας μετά από 4 μέρες συνεδριάσεων, άλλο ένα ύπουλο χτύπημα δόθηκε από την άλλη πλευρά του ωκεανού, τις ΗΠΑ.
Συγκεκριμένα, ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες επιβάλλουν δασμό 200% στις εισαγωγές ρωσικού αλουμινίου και προϊόντων από τις 10 Μαρτίου.
Η εν λόγω είδηση,παρουσιάστηκε αμέσως «ως μια ακόμη δολοφονική κίνηση κυρώσεων από την κόλαση».
Αλλά για να κατανοήσουμε τις πραγματικές προοπτικές των συνεχιζόμενων διαδικασιών, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τους βασικούς αριθμούς και τους μηχανισμούς της παραγωγής και του εμπορίου αλουμινίου.
Μέχρι σήμερα, το συγκεκριμένο μέταλλο είναι δεύτερο σε ζήτηση μετά το χάλυβα και έχει διεισδύσει σχεδόν σε όλους τους τομείς της σύγχρονης παραγωγής, φτάνοντας σε παγκόσμια παραγωγή 65 εκατομμυρίων τόνων ετησίως.
Το «μονοπώλιο» και ο ανταγωνισμός με την Ινδία…
Σε αντίθεση με την δυτική θεωρία της ελεύθερης αγοράς, όπου δεν υπάρχει χώρος για μονοπώλιο και τα πάντα ρυθμίζονται από τον ελεύθερο ανταγωνισμό, η συντριπτική πλειοψηφία των εξειδικευμένων επιχειρήσεων σε οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο έχεει κάθετα ολοκληρωμένες εκμεταλλεύσεις που περιλαμβάνουν την παραγωγή σε τρία βασικά στάδια: ορυχεία βωξίτη, μεταλλουργεία αλουμίνας και αλουμινίου.
Η Ρωσία δεν αποτελεί εξαίρεση από αυτή την άποψη.
Υπάρχουν αρκετές δεκάδες παραγωγοί αλουμινίου στη χώρα, μεταξύ των οποίων οι σημαντικότεροι είναι οι Volgograd (VgAZ), Irkutsk (Rusal-IrkAZ), Kandalaksha (KAZ), Boguchansky (BoAZ), Novokuznetsk (NkAZ), Krasnoyarsk (Rusal Krasnoyarsk), Bratsk (“Rusal Bratsk”) και εργοστάσια αλουμινίου Sayanogorsk (SAZ). Μεταξύ των μεσαίων, μπορεί κανείς να σημειώσει το εργοστάσιο Ankuver (Βλαδιβοστόκ) και “.
Ακόμη και με μια τέτοια ποικιλία ισχυρών επιχειρήσεων, η Ρωσία δεν είναι ο κύριος παγκόσμιος παραγωγός.
Αυτός ο τίτλος ανήκει δικαιωματικά στην Κίνα, η οποία, με τεράστιο περιθώριο από άλλους ανταγωνιστές καθώς παράγει περίπου 37 εκατομμύρια τόνους αλουμινίου σε πλινθώματα και με τη μορφή άλλων προϊόντων.
Η Ρωσία βρίσκεται σε μεγάλο ανταγωνισμό για τη δεύτερη θέση με την Ινδία:
και οι δύο χώρες παρήγαγαν 3,6 εκατομμύρια η καθεμία το 2021.
Ο Καναδάς διαθέτει 3,1 εκατομμύρια τόνους.
Οι εξαγωγείς και η αυτοκρατορία τους
Και τώρα ας δούμε προσεκτικά τη λίστα με τους κύριους εξαγωγείς προϊόντων αλουμινίου στον κόσμο.
Όπως θα περίμενε κανείς, η Κίνα είναι η πρώτη σε πωλήσεις παγκοσμίως.
Η Ουράνια Αυτοκρατορία πουλά σχεδόν 35 δισεκατομμύρια δολάρια αλουμίνιο κάθε χρόνο.
Ακολουθούν η Γερμανία (18,8 δισεκατομμύρια), ο Καναδάς και οι Ηνωμένες Πολιτείες (12 δισεκατομμύρια η καθεμία), η Ινδία (εννέα δισεκατομμύρια) και μόνο μετά η Ρωσία με πολύ μικρό τζίρο 8,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Η ομάδα της Βόρειας Αμερικής, με την υποστήριξη πιστών υποτελών στην Ευρώπη, επιτέθηκε στη ρωσική Rusal με κυρώσεις για κάποιο λόγο και πολύ πριν από την έναρξη της εισβολής.
Η ρωσική εταιρεία κατέχει τα πλουσιότερα κοιτάσματα βωξίτη σε πολλά μέρη του κόσμου και ήταν ζωτικής σημασίας για τους Αμερικανούς και τους Καναδούς να αλλάξουν αυτή την κατάσταση.
Ταυτόχρονα, όπως συμβαίνει πάντα στα δυτικά συνδικάτα, όλες αυτές οι ενώσεις είναι περιστασιακές, αναξιόπιστες.
Τον Ιούνιο του 2018, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump επέβαλε κυρώσεις σε καναδούς παραγωγούς αλουμινίου. Ακριβώς όπως στην τρέχουσα κατάσταση με τους Ρώσους μεταλλουργούς, εισήχθησαν δασμοί προστασίας 250 τοις εκατό σε όλα τα βασικά προϊόντα. Ο Καναδάς υπολόγισε τότε τις απώλειές του σε 12,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Παρά την επιδεικτική ενότητα, οι Καναδοί οργάνωσαν ένα τόσο τεράστιο σκάνδαλο απειλώντας την ίδια την ύπαρξη του συνδικάτου ΗΠΑ-Καναδά-Μεξικού NAFTA .
Η Οτάβα και η Πόλη του Μεξικού απείλησαν ευθέως ότι θα διακόψουν τις εμπορικές σχέσεις με την Ουάσιγκτον, η οποία ωστόσο ήρε τους περιορισμούς ένα χρόνο αργότερα. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου επιτεύχθηκε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Έχουμε πει επανειλημμένα ότι οποιοδήποτε γεωπολιτικό ή οικονομικό γεγονός δεν μπορεί να θεωρηθεί απομονωμένο από άλλες διαδικασίες. Η παγκόσμια οικονομία είναι ένα πολύπλοκο σύστημα πλοίων επικοινωνίας, ελέγχων και ισορροπιών, όπου οι μεγάλοι παίκτες χτίζουν στρατηγικές πολλαπλών επιπέδων και πολλαπλών κατευθύνσεων.
Έτσι, ενώ οι δυτικοί ειδήμονες και η ουκρανική τηλεόραση είναι ενθουσιασμένοι με τις νέες κυρώσεις κατά του ρωσικού αλουμινίου, δύο τράπεζες που ανήκουν στα ιδρύματα της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ έχουν δημοσιεύσει υπολογισμούς που δείχνουν ότι η πιθανότητα σοβαρής ύφεσης στην αμερικανική οικονομία τους επόμενους μήνες είναι 63 τοις εκατό . Αυτός είναι ο χειρότερος αριθμός των τελευταίων σαράντα ετών.
Αυτό που ακολουθεί είναι απλή αριθμητική.
Η περίπτωση της Αμερικής Vs Ρωσίας
Από το 2022, οι ΗΠΑ εισήγαγαν 5,9 εκατομμύρια τόνους αλουμινίου. Η Ρωσία εξήγαγε 3,5 εκατομμύρια, εκ των οποίων μόνο 210 χιλιάδες τόνοι πήγαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παράλληλα, οι εξαγωγές ης Ρωσίας στη Βόρεια Αμερική μειώνονται εδώ και καιρό και συστηματικά, ενώ γενικότερα αυξάνονται σε όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Τελωνειακή Υπηρεσία της Ρωσίας, το 2021 ο όγκος των παραδόσεων στο εξωτερικό αυξήθηκε κατά ένα τρίτο και ανήλθε σε 8,7 δισεκατομμύρια δολάρια σε χρηματικούς όρους. Το συμπέρασμα εδώ είναι απλό: η επιβολή αμερικανικών δασμών στον ρωσικό τομέα αλουμινίου δεν θα έχει σχεδόν κανένα αποτέλεσμα.
Ποια είναι η ουσία αυτού που συμβαίνει και γιατί αυτές οι χειρονομίες του Λευκού Οίκου;
Είναι όλα αρκετά πεζά. Όπως και στην περίπτωση του Καναδά πριν από τρία χρόνια, η αμερικανική κυβέρνηση προσπαθεί μανιωδώς, αν όχι να σώσει την οικονομία της, τουλάχιστον να ελαχιστοποιήσει τα μελλοντικά προβλήματα. Το μπλοκάρισμα των οδών εισαγωγής παρουσία δικής της παραγωγής θα πρέπει να δώσει ώθηση σε ένα τεράστιο παραγωγικό σύμπλεγμα, έναν βασικό εργοδότη και φορολογούμενο.
Μια απλή αναζήτηση υποδηλώνει ότι οι κύριοι καταναλωτές αλουμινίου στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι βιομηχανίες όπως η ατμομηχανή, η αυτοκινητοβιομηχανία και η ναυπηγική βιομηχανία, η αυτοκινητοβιομηχανία (θυμηθείτε, η Αμερική είναι το πιο αυτοκινητιστικό έθνος στον κόσμο), η διαστημική βιομηχανία, η παραγωγή ηλεκτρονικών, κατασκευή και, φυσικά, παραγωγή γραμμών γραμμών μεταφοράς σε όλη την τεράστια ποικιλία τους.
Μόλις πριν από ένα χρόνο, η κυβέρνηση Biden ξεκίνησε ένα εθνικό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των υποδομών με 300 δισεκατομμύρια δολάρια μόνο για την αντικατάσταση παλαιών γραμμών ηλεκτρικής ενέργειας.
Δηλαδή, η Ουάσιγκτον διοργάνωσε μια παράσταση για τους συμμάχους της, απεικονίζοντας την ενότητα και τη δήθεν ακλόνητη αντιρωσική βούληση, αλλά στην πραγματικότητα, το τίμημα τέτοιων κυρώσεων είναι άνευ αξίας.
