Ψυχολογικά προβλήματα, αυτοάμυνα, βρασμός ψυχικής ορμής… Όλα αυτά αποτελούν λίγο πολύ συνηθισμένες δικαιολογίες που μπορεί να επικαλεστεί κάποιος όταν βρίσκεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου επειδή αφαίρεσε μια ανθρώπινη ζωή. Τι συμβαίνει όμως αν κάποιος πιστεύει ότι, παρόλο που ήταν το δικό του χέρι που έκανε το έγκλημα, ο πραγματικός ένοχος πίσω από την απεχθή πράξη είναι ο… διάβολος;
Η νέα ταινία του πετυχημένου franchise ταινιών τρόμου «Conjuring» με τίτλο «Το Κάλεσμα 3: Ο Διάβολος με έβαλε να το κάνω» επαναφέρει στο προσκήνιο μια αλλόκοτη υπόθεση που είχε προκαλέσει σάλο στις ΗΠΑ. Κι αυτό δεν ήταν καθόλου παράξενο αφού, σύμφωνα με τη New York Post, ήταν η πρώτη φορά που ένας Αμερικανός ισχυρίστηκε ότι ήταν αθώος για ένα έγκλημα, επικαλούμενος κατάληψη του σώματός του από ένα δαιμονικό πνεύμα!
!
Ο 19χρονος Άρνι Σεγιέν Τζόνσον βρέθηκε αντιμέτωπος το 1981 με την κατηγορία της εν ψυχρώ δολοφονίας του σπιτονοικοκύρη του, Άλαν Μπόνο, κατά τη διάρκεια μιας αντιπαράθεσής του για την κοπέλα του πρώτου, την 26χρονη Ντέμπι Γκλάτζελ. Ωστόσο ο δικηγόρος του νεαρού άνδρα ισχυρίστηκε ότι δεν ήταν ο εντολέας του εκείνος που σκότωσε τον 40χρονο φίλο του, αλλά ένα δαιμονικό πνεύμα που ανάγκασε τον Τζόνσον να μαχαιρώσει μέχρι θανάτου τον Μπόνο με έναν σουγιά.
Η φρικτή ιστορία δολοφονίας εντάσσεται στο φιλμικό σύμπαν του Conjuring επειδή οι αμφιλεγόμενοι ερευνητές παραφυσικών φαινομένων Εντ και Λορέιν Γουόρεν – τους οποίους υποδύονται στη σειρά ταινιών ο Πάτρικ Γουίλσον και η Βέρα Φερμίγκα – είχαν αναμιχθεί σε τεράστιο βαθμό στην πασίγνωστη υπόθεση της δεκατίας του ’80.
Όλα ξεκίνησαν στο Μπρούκφιλντ του Κονέκτικατ, όταν ο 12χρονος Ντέιβιντ Γκλάτζελ, ο μικρός αδελφός της Ντέμπι, άρχισε να βιώνει απίστευτα τρομακτικές παραισθήσεις. Το αγόρι έβλεπε τακτικά έναν «άνδρα με μεγάλα μαύρα μάτια, λεπτό πρόσωπο με ζωικά χαρακτηριστικά και πριονωτά δόντια, μυτερά αφτιά, οπλές και κέρατα», όπως είχε δηλώσει στο περιοδικό People η μητέρα του, Τζούντι, λίγο πριν ξεκινήσει η δίκη του Τζόνσον. Όπως εξήγησε, το πλάσμα αυτό έλεγε στο αγόρι «να είναι σε επιφυλακή».
Καθως η κατάσταση του χειροτέρευε, ο 12χρονος εμφάνιζε όλο και πιο παράξενη συμπεριφορά: Μούγκριζε, έκανε ήχους σαν του φιδιού, «παρέθετε στίχους από τον “Απολεσθέντα Παράδεισο” του Μίλτον» (σύμφωνα με μαρτυρίες) και μιλούσε συχνά για θανάτους και μαχαιρώματα. Τρομαγμένοι, οι γονείς του απευθύνθηκαν στο ζεύγος Γουόρεν, διάσημους «κυνηγούς φαντασμάτων» που εμφανίζονταν στην τηλεόραση, για να ζητήσουν βοήθεια. Οι Γουόρεν δέχτηκαν και έφεραν στο σπίτι των Γκλάτζελ τρεις διαφορετικούς ιερείς για να εκτελέσουν μια σειρά εξορκισμών. Σε μερικούς από αυτούς ήταν παρών και ο Άρνι Σεγιέν Τζονσον, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να δείξει τη συμπαράστασή του στην κοπέλα του, την αδελφή του βασανισμένου αγοριού.
Η Λορέιν Γουόρεν, που δήλωνε επίσης και μέντιουμ, είχε πει στην Hartford Courant ότι, κατά τη διάρκεια μίας από τις τελετές, ο 19χρονος έκανε κάτι που θα μπορούσε να θεωηθεί σαν θυσία του εαυτού του για να σώσει το αγόρι. «Πήδηξε πάνω και φώναξε στον δαίμονα “Έλα σ’ εμένα! Θα σε πολεμήσω εγώ! Έλα σ’ εμένα!”» είπε στην εφημερίδα η Γουόρεν περιγράφοντας τη σκηνή. Τόσο η ίδια όσο και ο σύζυγός της ήταν πεπεισμένοι ότι το αίτημα του Τζόνσον εισακούστηκε και το πνεύμα κατέλαβε την ψυχή του.
Μέχρι σήμερα, ο αδελφός της Ντέμπι και του Ντέιβιντ Γκλάτζελ, ο Καρλ, επιμένει ότι οι ισχυρισμοί των Γουόρεν ήταν εντελώς ψευδείς, μία ακόμα απάτη που θα μπορούσε να ενισχύσει τη φήμη του ζευγαριού αποφέροντάς τους περισσότερα κέρδη. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο αδελφός του έπασχε από μία ψυχική ασθένεια όταν ήταν μικρός. Ο Καρλ Γκλάτζελ μήνυσε τη Λορέιν Γουόρεν και τον συγγραφέα Γκέραλντ Μπριτλ το 2007, όταν επανεκδόθηκε το βιβλίο του τελευταίου με τίτλο «Ο Διάβολος στο Κονέκτικατ», επαναφέροντας στο προσκήνιο την τραυματική για τον ίδιο εμπειρία. Η υπόθεση απορρίφθηκε από το δικαστήριο.
«Γι’ αυτό αποφάσισα να φύγω από το Κονέκτικατ. Δεν πίστεψα ποτέ αυτές τις μ@@@κίες», είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του στην Courant ο 55χρονος σήμερα Καρλ.
Σύμφωνα όμως με την αδελφή του, Ντέμπι, λίγο καιρό μετά το «αίτημά του» στον δαίμονα ο Τζόνσον ξεκίνησε να φέρεται περίεργα και να βλέπει και ο ίδιος παράξενα οράματα. «Βυθιζόταν σε μια κατάσταση σαν να ήταν υπνωτισμένος. Μούγκριζε και έλεγε ότι έβλεπε το κτήνος. Αργότερα δεν είχα καμία ανάμνηση για αυτά τα περιστατικά. Ήταν σαν εκείνο που βίωνε ο Ντέιβιντ», είχε πει η κοπέλα στο περιοδικό People.
Στις 16 Φεβρουαρίου του 1981 η προβληματική συμπεριφορά του Τζόνσον έφτασε στο αποκορύφωμά της. Ο 19χρονος, η 15χρονη αδελφή του Γουάντα, η Ντέμπι, η 9χρονη ξαδελφούλα της και ο Μπόνο κάθονταν όλοι μαζί και συζητούσαν όταν ξαφνικά ο Μπόνο έγινε επιθετικός, έχοντας καταναλώσει προηγουμένος αρκετή ποσότητα αλκοόλ. Η Γουάντα είπε στην Washington Post ότι γράπωσε τον καρπό της 9χρονης ξαδέλφης της Ντέμπι και αρνιόταν να την αφήσει. Τότε ο Τζόνσον μαχαίρωσε τον Μπόνο, σκοτώνοντάς τον, μια πράξη που αργότερα επιχείρησε να… «φορτώσει» στον διάβολο, λέγοντας ότι εκείνος εξανάγκασε το χέρι του.
Ήταν ο πρώτος φόνος στο Μπρούκφιλντ εδώ και πολλές δεκαετίες. Ο 19χρονος συνελήφθη μια μέρα αργότερα.
Η δίκη προκάλεσε σάλο και αιχμαλώτισε το ενδιαφέρον των ΜΜΕ της εποχής, παρόλο που ο δικαστής απέρριψε τελικά το αίτημα του δικηγόρου του Τζόνσον, Μάρτιν Μινέλα, να επικαλεστεί τον δαιμονισμό ως αιτιολογία για να δηλώσει αθώος ο πελάτης του. Ο Τζόνσον τελικά καταδικάστηκε να εκτίσει ποινή φυλάκισης 10-20 ετών, όμως αφέθηκε τελικά ελεύθερος μετά από 5 χρόνια λόγω καλής συμπεριφοράς.
Ενώ βρισκόταν στη φυλακή, παντρεύτηκε τελικά την Ντέμπι, τη γυναίκα που στάθηκε στο πλευρό του από την πρώτη στιγμή, στηρίζοντας τους ισχυρισμούς του, και πίστευε ακράδαντα ότι ο αδελφός της και το αγόρι της έπεσαν θύματα δαιμονισμού.
Οι Γουόρεν, που πλέον έχουν φύγει από τη ζωή, είχαν δηλώσει ότι ο Τζόνσον, μετά την αποφυλάκισή του, κατάφερε μόνος να νικήσει τον δαίμονά του.
«Η δαιμονοληψία δεν διαρκεί 24 ώρες τη μέρα. Έρχεται γρήγορα και φεύγει γρήγορα. Ο Άρνι κατανοεί τι του συνέβη. Τώρα ξέρει πώς να προστατευτεί αν συμβεί κάτι και δεν θα είναι τόσο ανόητος ώστε να προκαλέσει ξανά τον διάβολο» είχε πει ο Εντ Γουόρεν στο AP, όταν ο Τζόνσον βγήκε από τη φυλακή.
