Τα Τριζόνια, είναι ένας ανεξερεύνητος παράδεισος, από τα συνολικά τέσσερα νησάκια του Κορινθιακού και το μοναδικό κατοικημένο του συμπλέγματος, σε κοντινή απόσταση από το νομό Φωκίδας.
Η πρόσβαση σε αυτά πραγματοποιείται μόνο από θαλάσσης, με βαρκούλες που αναχωρούν από τα γειτονικά χωριά, ενώ η ύπαρξη αυτοκινήτων απαγορεύεται.
Το μικρό, πολύχρωμο και ήσυχο νησάκι, η έκτασή του φτάνει μόλις τα 2,5 τ.χλμ. με μέγιστο μήκος τα 3 χλμ. αποτελεί έναν πραγματικό επίγειο παράδεισο.
Οι μόνιμοι κάτοικοί του δεν ξεπερνούν τους 60-70 κατά την διάρκεια του χειμώνα, ένας αριθμός που δεκαπλασιάζεται κατά την καλοκαιρινή σεζόν.
Μόλις βρεθεί κανείς εδώ μαγεύεται από την απόλυτη και χαρακτηριστική ησυχία και γαλήνη του νησιού, με μόνη «φασαρία» τον παφλασμό των κυμάτων, το κελάηδισμα των τζιτζικιών και τους ήχους των σκαφών και ιστιοπλοϊκών που καταφτάνουν στο νησί.
Και φυσικά τις κουβέντες και τα γέλια των επισκεπτών του, οι οποίοι απολαμβάνουν στο έπακρο αυτό που τους προσφέρει απλόχερα το νησί και για το οποίο, άλλωστε, το επιλέξανε για τις διακοπές τους.
Ο μοναδικός οικισμός των Τριζονίων αποτελείται από περίπου 50 σπίτια, ενώ είναι χτισμένος στο πιο στενό σημείο του νησιού, στο μυχό ενός ορμίσκου που «βλέπει» στην ακτή της Στερεάς Ελλάδας.
Το «δυναμικό» του θα έλεγε κανείς ότι ανταποκρίνεται πλήρως και στο μέγεθος του νησιού, καθώς ο επισκέπτης εδώ θα συναντήσει το μικρό γραφικό λιμανάκι, μια μαρίνα, μια εκκλησία, λιγοστές ταβέρνες και τέσσερις παραλίες όλες κι όλες.
Οι παραλίες στα Τριζόνια είναι όνειρο
Τα Τριζόνια, όπως είπαμε, διαθέτουν μόλις τέσσερις παραλίες οι οποίες αποτελούνται από την ακτή μπροστά στο λιμανάκι, την Πούντα με την κοκκινωπή αμμουδιά που συναντάται σε απόσταση 2 χλμ. νοτιοανατολικά από το λιμάνι και πρόκειται για την μεγαλύτερη του νησιού, και ακόμη δύο με θέα στις ακτές της Πελοποννήσου, τις Άσπρα Χαλίκια και Καψάλες.
