Πενήντα χρόνια από το μακελειό στο αεροδρόμιο Λοντ. Μια ομάδα Ιαπώνων σκότωσε 26 άτομα και τραυμάτισε 79 στα πλαίσια μια συμφωνίας
Τρεις Ιάπωνες με κοστούμι και θήκες βιολιών στα χέρια ήταν μια περίεργη αλλά όχι ύποπτη εικόνα για το αεροδρόμιο Λοντ (πλέον Μπεν Γκουριόν) του Τελ Αβίβ. Έφτασαν το βράδυ τις 30στής Μαΐου 1972 στο αεροδρόμιο με πτήση της Air France από τη Ρώμη. Η ασφάλεια δεν τους έδωσε καμία σημασία ούτε υποπτεύθηκε κάτι. Κανείς δεν φανταζόταν ότι τρεις Ασιάτες θα δημιουργούσαν προβλήματα. Είχαν επικεντρώσει την προσοχή τους σε άτομα με αραβικά χαρακτηριστικά καθώς ήταν μια περίοδος που οργίαζε η τρομοκρατία μέσω αεροπειρατειών.
Οι τρεις Ιάπωνες κατευθύνθηκαν στον χώρο παραλαβής των αποσκευών. Έβαλαν στο πάτωμα τις θήκες και τις άνοιξαν. Από μέσα όμως δεν έβγαλαν βιολιά αλλά τσέχικα πολυβόλα «vz. 58» με κομμένα τα κοντάκια και χειροβομβίδες. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα η σφαγή του Λοντ είχε ξεκινήσει.
Μακελειό…
Πυροβολούσαν χωρίς διάκριση. Όποιος βρισκόταν στην αίθουσα έπρεπε να πεθάνει. Μια ομάδα προσκυνητών από το Πουέρτο Ρίκο περίμενε εκείνη τη στιγμή τις αποσκευές. Τους γάζωσαν και τους έριξαν χειροβομβίδες. Δεκαεπτά άτομα έπεσαν νεκρά. Οι τρομοκράτες προχώρησαν και στη δίπλα αίθουσα. Πυροβόλησαν υπάλληλους του αεροδρομίου και ταξιδιώτες. «Οι άνθρωποι άρχισαν να πέφτουν και υπήρχε παντού αίμα. Άρχισα να τρέχω και κάποια στιγμή ένιωσα το αίμα να τρέχει στα πόδια μου. Με είχαν πυροβολήσει» θα πει η Ρος Σλόμποντα η οποία τραυματίστηκε αλλά επέζησε.
Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα η ασφάλεια αντέδρασε και ανταπέδωσε τα πυρά. Ο Γιασουγιούκι Γιασούντα ήταν ο πρώτος τρομοκράτης που έπεσε νεκρός. Πιθανότητα τον πυροβόλησαν κατά λάθος οι σύντροφοι του μέσα στο χάος της ανταλλαγής πυρών. Οι άλλοι δύο πήραν διαφορετικές κατευθύνσεις. Ο Τσουγιόσι Οκουντάιρα βγήκε στον διάδρομο προσγείωσης και άρχισε να πυροβολεί τον κόσμο που κατέβαινε από ένα αεροσκάφος της El Al. Σκοτώθηκε ενώ προσπαθούσε να πυροδοτήσει μια χειροβομβίδα. Είναι άγνωστο αν αυτοκτόνησε ή για κάποιο λόγο έσκασε στα χέρια του.
Ο τρίτος τρομοκράτης ήταν ο Κόζο Οκαμότο. Επιχείρησε να διαφύγει αλλά δέχθηκε μια σφαίρα από άτομο του προσωπικού ασφαλείας του αεροδρομίου. Έπεσε στο πάτωμα και ένας υπάλληλος της El Al τον ακινητοποίησε. Η επίθεση έληξε αφήνοντας πίσω συνολικά 28 νεκρούς (26 θύματα και δύο τρομοκράτες) και 79 τραυματίες κάποιοι εκ των οποίων θα έμεναν παράλυτοι ή θα αντιμετώπιζαν προβλήματα για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Το μυστήριο
Η επίθεση στο Λοντ δεν έβγαζε νόημα για τις αρχές του Ισραήλ. Για ποιο λόγο μια ομάδα Ιαπώνων να επιτεθεί στη χώρα τους. Ήταν τόσο περίεργο που αρχικά η ιαπωνική κυβέρνηση δεν αποδεχόταν ότι πρόκειται για πολίτες της χώρας της. Έστειλε μάλιστα υπάλληλο της πρεσβείας στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ο Οκαμότο για να μιλήσει μαζί του και να επιβεβαιώσει τις πληροφορίες.
Ο τρομοκράτης που έμεινε ζωντανός ήταν και αυτός που έλυσε το μυστήριο. Η τριμελής ομάδα ανήκε στην οργάνωση «Ιαπωνικός Κόκκινος Στρατός» (JRA) την οποία είχε ιδρύσει το 1971 η Φουσάκου Σιγκενόμπου. Μια κομμουνιστική παραστρατιωτική οργάνωση για την οποία η επίθεση στο Λοντ ήταν ουσιαστικά η πρώτη της επιχείρηση. Το μεγάλο ερώτημα ήταν βέβαια γιατί μια ιαπωνική οργάνωση να χτυπήσει το Ισραήλ;
Όπως αποκάλυψε ο Οκαμότο έγινε μια συμφωνία μεταξύ της ηγεσίας του «Ιαπωνικού Κόκκινου Στρατού» και το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLFP). Οι υπεράνω υποψίας Ιάπωνες θα έκαναν την επίθεση στο αεροδρόμιο και ως αντάλλαγμα Παλαιστίνιοι θα χτυπούσαν στόχο στην Ιαπωνία. Με αυτό τον τρόπο η PLFP έλυνε το πρόβλημα των πολύ αυστηρών μέτρων ασφαλείας καθώς υπολόγισε σωστά ότι κανείς δεν θα υποπτευόταν Ιάπωνες.
Τη συμφωνία είχε κάνει η ίδια η Φουσάκου Σιγκενόμπου με τον Ουαντί Χαντάντ (γνωστό ως Αμπού Χανί) επικεφαλής των εξωτερικό επιχειρήσεων του PLFP.
Αυτός ήταν που οργάνωσε και χρηματοδότησε την επιχείρηση. Οι τρεις Ιάπωνες ταξίδεψαν στον Λίβανο και εκπαιδεύτηκαν σε στρατόπεδο κοντά στο Μπααλμπέκ. Το PLFP τους προμήθευσε με τα όπλα και αεροπορικά εισιτήρια. Ήταν ουσιαστικά μια τρομοκρατική ενέργεια δια αντιπροσώπου.
Η απολογία
Αφού ανάρρωσε ο Οκαμότο (αριστερά στη φωτό, δεξιά η Σιγκενόμπου) πέρασε από δική. Εκεί υποστήριξε ότι δεν είχε κάτι προσωπικό με τον λαό του Ισραήλ αλλά όπως τόνισε «ήταν το καθήκον μου ως στρατιώτης της επανάστασης, με συγκίνησε το πάθος της συμμετοχής σε ένα παγκόσμιο μέτωπο». Ο Οκαμότο δήλωσε ένοχος και απέφυγε έτσι τη θανατική ποινή. Ο δικηγόρος του ζήτησε ψυχιατρική αξιολόγηση αλλά δεν την δέχθηκε ο ίδιος ο Ιάπωνας. Τελικά καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη.
Στις 23 Ιουλίου 1973 μέλη του PFLP και του JRA έκαναν αεροπειρατεία σε αεροσκάφους της Japan Air Lines απαιτώντας την απελευθέρωση του Οκαμότο. Το Ισραήλ αρνήθηκε.
Τελικά όμως ο Ιάπωνας θα ελευθερωνόταν μετά από 13 χρόνια στη φυλακή καθώς ήταν μέσα στη λίστα με τα ονόματα της συμφωνίας «Τζιμπρίλ» για την ανταλλαγή κρατουμένων με αιχμαλώτους Ισραηλινούς στρατιώτες.
Ο Οκαμότο έζησε για λίγο στη Λιβύη, τη Συρία και τελικά εγκαταστάθηκε στον Λίβανο. Το 1997 καταδικάστηκε, μαζί με άλλη μέλη του JRA, για πλαστό διαβατήριο και φυλακίστηκε. Όταν ολοκλήρωσε την ποινή του η κυβέρνηση του Λιβάνου του έδωσε άσυλο. Στην Ιαπωνία εκκρεμούν ακόμα κατηγορίες εναντίον του. Το 2017 έδωσε μια συνέντευξη στην οποία τόνισε ότι θα ήθελε κάποια στιγμή να επιστρέψει στην πατρίδα του.
Στις 28 Μαΐου 2022 η ηγέτιδα του JRA, Φουσάκο Σιγκενόμπου αποφυλακίστηκε. Μετά από 22 περίπου χρόνια στη φυλακή και δύο μέρες πριν κλείσουν 50 χρόνια από το μακελειό στο Λοντ η Σιγκενόμπου δήλωσε: «Έβλαψα αθώους ανθρώπους που δεν γνώριζα δίνοντας προτεραιότητα στον αγώνα μας. Παρότι τότε ήταν διαφορετικές εποχές θα ήθελα θα εκμεταλλευτώ αυτή την ευκαιρία και να απολογηθώ».
