Η οικοδόμηση της εμπιστοσύνης απαιτεί τη συμμετοχή και των δύο συντρόφων. Απαιτείται δέσμευση και προσπάθεια και από τους δύο. Αν κανένας από τους δύο δεν είναι πρόθυμος να εργαστεί για αυτό, οι πιθανότητες επιτυχίας της σχέσης είναι πολύ περιορισμένες. Ένα χαρακτηριστικό της εμπιστοσύνης είναι ότι είναι αμοιβαία.
1. Η αξία της συνέπειας
Δεν είναι δυνατόν να απαιτεί κανείς την εμπιστοσύνη, καθώς πρέπει και ο ίδιος να ενεργεί με αξιοπιστία και να είναι αξιόπιστος. Είναι αυταπάτη να περιμένουμε από τον σύντροφό μας να μας εμπιστευτεί, όταν εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να δεσμευτούμε σε μια σταθερή συμπεριφορά.
Είναι σημαντικό να κατανοούμε τα προσωπικά μας όρια και τις δυνατότητές μας. Πολλοί άνθρωποι εισέρχονται σε γάμους ή σχέσεις, θυσιάζοντας τις βαθύτερες ανάγκες τους. Ωστόσο, αυτή η ισορροπία μπορεί να αποδειχθεί μη βιώσιμη καθώς η σχέση εξελίσσεται. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι απαραίτητο να υιοθετήσουμε μια ειλικρινή στάση και να ανοίξουμε έναν ανοιχτό διάλογο με τον/ την σύντροφό μας. Είναι αδύνατο να διατηρήσουμε μια υγιή σχέση εμπιστοσύνης αν δεν γνωρίζουμε ή αν παραβλέπουμε τις δικές μας «κόκκινες γραμμές».
2. Ο δρόμος είναι εκτενής
Η διαδικασία επούλωσης ενός συναισθηματικού τραύματος δεν ολοκληρώνεται σε λίγες ημέρες. Είναι ουσιώδες και για τους δύο συντρόφους να κατανοήσουν ότι απαιτούνται χρόνος και προσπάθεια. Χρειάζεται χρόνος για να αποκατασταθούν οι συναισθηματικοί κόμποι που εμποδίζουν την αυθεντική έκφραση των συναισθημάτων. Οι άνθρωποι είναι επιφυλακτικοί στο να ρισκάρουν ξανά τον πόνο, γι’ αυτό το λόγο η διαδικασία προσέγγισης απαιτεί υπομονή.
3. Η αναγνώριση του συναισθήματος
Για να μπορέσει να αναγεννηθεί η εμπιστοσύνη, είναι απαραίτητο ο σύντροφος που έχει προκαλέσει τον πόνο να αναγνωρίσει και να αποδεχθεί τα συναισθήματα του άλλου. Η άρνηση της οπτικής και των συναισθημάτων του άλλου, καθώς και η υποτίμηση της επίδρασης της συμπεριφοράς του, υπονομεύει οποιαδήποτε προσπάθεια προσέγγισης. Είναι σημαντικό να νιώθουμε ασφαλείς συναισθηματικά δίπλα στον σύντροφό μας.
Ο σύντροφος που νιώθει προδομένος πρέπει να αναγνωρίσει ότι πίσω από τον θυμό και την οργή του κρύβεται ένας βαθύς πόνος και φόβος. Αυτή η συνειδητοποίηση αποτελεί το πρώτο βήμα για να ξεκινήσει τη διαδικασία και να επανασυνδεθεί με τον άλλον.
4. Η σχέση δεν μπορεί να παραμείνει η ίδια
Η διαδικασία επούλωσης των πληγών δεν υποδηλώνει ότι η σχέση θα επιστρέψει στην προηγούμενη κατάσταση. Οι δύο σύντροφοι πρέπει να επανεξετάσουν τη λειτουργία τους μέσα στη σχέση, να αναγνωρίσουν από κοινού τι δεν λειτουργεί πια σύμφωνα με την αρχική τους «συμφωνία» και να δεσμευτούν εκ νέου για τον νέο τρόπο που θα προχωρήσουν μαζί.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να «ξεχάσουν», ούτε να επαναφέρουν συνεχώς την ίδια πληγή. Αντίθετα, αφορά κυρίως την αναγνώριση των συναισθημάτων τους, την παροχή χρόνου και την επιλογή, αφού περάσουν από τα διάφορα στάδια της επούλωσης, αν επιθυμούν να είναι ξανά μαζί.
5. Η θεραπεία έχει τη δυνατότητα να προσφέρει βοήθεια
Ο πόνος και η απόσταση ανάμεσα στους συντρόφους μπορεί να είναι τόσο έντονα που να καθιστούν αδύνατη την αυτοδύναμη πορεία προς την επούλωση. Η θεραπεία ζεύγους μπορεί να προσφέρει σημαντική βοήθεια, ιδιαίτερα όταν η ένταση και οι ρήξεις στη σχέση είναι μεγάλες. Αυτή η διαδικασία μπορεί να δημιουργήσει ένα ασφαλές περιβάλλον, όπου οι δύο σύντροφοι θα μπορέσουν να αποκαλύψουν τις πιο βαθιές τους πληγές και να προσπαθήσουν για μια νέα προσέγγιση.
