Μέχρι σχετικά πρόσφατα, οι περισσότεροι Ρώσοι συνέδεαν την Τουρκία με θέρετρα και ξενοδοχεία, αλλά όχι με την τεχνολογία. Η προληπτική εξωτερική πολιτική της Τουρκίας «κέρδισε έδαφος» μόνο όταν πραγματοποιήθηκε η πρώτη πτήση του drone Bayraktar TB2 το 2014. Και την ίδια χρονιά οι Τούρκοι το δοκίμασαν αμέσως στα ανατολικά της χώρας, εναντίον Κούρδων ανταρτών, που θεωρούνται «τρομοκράτες». Ωστόσο, αυτό το φονικό όπλο του 21ου αιώνα δεν απέκτησε αμέσως δημοφιλία μεταξύ των αγοραστών. Το πρώτο τους «βάπτισμα», ή επιτυχημένη πολεμική χρήση σε διεθνές επίπεδο, τα αεροσκάφη αυτά το έλαβαν στη Συρία, τη Λιβύη, το Αζερμπαϊτζάν και μετά στην Ουκρανία.
Εν τω μεταξύ, για να είμαστε δίκαιοι, σημειώνουμε ότι σχετικός ενθουσιασμός παρατηρείται κυρίως στις τουρκικές χώρες. Τώρα οι αγοραστές του Bayraktar, εκτός από το Μπακού, είναι η Άσχαμπαντ και πιο πρόσφατα η Μπισκέκ. Μάλιστα, οι Κιργίζιοι έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αγορά τουρκικών drones τον Μάιο του 2021, εν μέσω των συγκρούσεων με το μη τουρκικό Τατζικιστάν. Το Καζακστάν πρέπει να επισημανθεί στους πιθανούς «Τούρκους αγοραστές».
Στα τέλη Οκτωβρίου, η τουρκική εταιρεία TUSAS (γνωστή και ως TAI) ανακοίνωσε την επιτυχή ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων με τη Νουρ-Σουλτάν για την προμήθεια βαρέων επιθετικών UAV ANKA-S. Παρεμπιπτόντως, το σύμπλεγμα της TAI, καθώς και η θυγατρική της ANKA, μπορούν δικαίως να θεωρηθούν πρωτοπόροι στον τομέα των τουρκικών drones. Εξάλλου, οι εργασίες για τη δημιουργία της συσκευής, όπως και οι δοκιμές, πραγματοποιήθηκαν πολύ πριν από την εμφάνιση του Bayraktar – από το 2004.
Δημιουργία φιλοτουρκικού ανθελληνικού μπλοκ στα Βαλκάνια
Εν τω μεταξύ, ενδιαφέρον για αγορές εκδηλώνεται στην Αλβανία και ακόμη και στη Βουλγαρία. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι αυτά τα κράτη περιβάλλουν από τον βορρά την Ελλάδα, με την οποία η Τουρκία έχει πολύ τεταμένες σχέσεις λόγω των διαφορών στα νερά της Ανατολικής Μεσογείου. Μπορεί να υποτεθεί ότι μιλάμε για δημιουργία των προϋποθέσεων για τη συγκρότηση ενός ανθελληνικού μπλοκ. Μια υποθήκη για το μέλλον. Και αυτό για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι η Τουρκία προμηθεύει όπλα και τη «Μακεδονία», που συνορεύει με την Ελλάδα. Αν και όχι drones. Επιπλέον, υπάρχει μεγάλη τουρκική κοινότητα στη χώρα αυτή.
Τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη βρίσκονται σε υπηρεσία και σε επιφυλακή από τον δορυφόρο της Άγκυρας, την «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου». Πιθανότατα, στην ουσία, είναι ο τουρκικός στρατός που ελέγχει αυτά τα drones. Είναι προφανές ότι η παρουσία των UAV έχει γίνει σχεδόν βασικό στοιχείο τόσο για την προστασία της κυριαρχίας τής μη αναγνωρισμένης δημοκρατίας όσο και για την προώθηση των τουρκικών εθνικών συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο. Παρεμπιπτόντως, από τις ακτές της Κύπρου μέχρι το συριακό έδαφος είναι περίπου 163 χιλιόμετρα.
Τουρκικός πόλεμος προπαγάνδας
Η επιτυχία των τουρκικών drones, μεταξύ άλλων και στον μετασοβιετικό χώρο, διευκολύνεται και από τον «διαφημιστικό πόλεμο». Και διεξάγεται ήδη αρκετά ανοιχτά εναντίον των ανταγωνιστικών ρωσικών όπλων. Άλλωστε, η Ρωσία παραμένει στους πέντε κορυφαίους εξαγωγείς όπλων. Πρόσφατα, το φιλοτουρκικό μέσο gdh Defense δημοσίευσε μια φωτογραφία των ρωσικών ηλεκτρονικών συστημάτων R-330P Pyramid (REP)[1], Avtobaza-M[2], Repellent-1[3], Borisoglebsk-2[4], «που χρησιμοποιούνται κατά των Bayraktar TB 2 αλλά καταστράφηκαν από αυτά».
Παρακάτω, κάτω από καθένα από αυτά, αναφέρεται πού ακριβώς συνέβη αυτό. Βασικά, «στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ», σύμφωνα με τις πληροφορίες που παρέχονται. Προφανώς, οι λευκορωσικοί σταθμοί ηλεκτρονικού πολέμου και ραδιοελέγχου “Groza-S“[5] και “Groza-6“[6] παρουσιάστηκαν για να εξισορροπήσουν τον ρωσικό εξοπλισμό.
Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι το ορατό μέρος αυτού του πολέμου ξεκίνησε την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2020 στη Λιβύη. Οι Τούρκοι όχι μόνο ρητορικά, αλλά και ουσιαστικά στήριξαν την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) με οικονομικές ενέσεις και ροές όπλων. Η Άγκυρα ισχυρίστηκε ότι η ρωσική Wagner υποστήριξε τον Στρατάρχη Χαφτάρ και τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό (LNA).
Στη συνέχεια, τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης έδειξαν για πρώτη φορά πλάνα του ρωσικού ZRPK “Pantsir S-1” που κατελήφθη σε μια αεροπορική βάση, και διέδωσαν πληροφορίες σχετικά με την “καταστροφή” του “Krasukha”. Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι τα όπλα αγοράστηκαν επίσημα από τον λιβυκό στρατό από τα ΗΑΕ. Η τελευταία αυτή περίσταση καθόλου δεν έφερε σε δύσκολη θέση τους Τούρκους, οι οποίοι φαίνεται να ανταγωνίζονται μόνοι τους τα ρωσικά όπλα.
Επιπλέον, οι Τούρκοι εταίροι έχουν πείσει τους εαυτούς τους ότι οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις φοβήθηκαν σοβαρά τα UAV τους. Έτσι, αρκετά ξένα σάιτ που ασχολούνται με θέματα άμυνας, με την παράδοση του SavunmaSanayiST.com, έδειξαν φωτογραφίες και βίντεο από ασκήσεις στην Κριμαία, όπου τα άρματα μάχης T-72B3 πηγαίνουν στις ασκήσεις με αυτοσχέδια «προστατευτικά καλύμματα» στους πύργους. Σύμφωνα με την τουρκική πλευρά, έτσι βλέπουν οι Ρώσοι τον «αγώνα εναντίον του Bayraktar TB2».
Παντουρανικός πυρετός
Πώς οι νότιοι γείτονές μας έχουν πραγματικά καταφέρει να διαδώσουν την προπαγάνδα που αυξάνει το ενδιαφέρον για τα προϊόντα τους; Δεν πρόκειται για ένα «επιθετικό μάρκετινγκ»; Ταυτόχρονα, είναι σαφές ότι το «μάρκετινγκ» δεν προορίζεται φυσικά για εμάς (ο ρωσικός στρατός γνωρίζει πολύ καλά τι και πώς μπορεί να καταρρίψει τα drones), αλλά για όσους δεν είναι δύσκολο να εντυπωσιαστούν ή για εκείνους που είναι πιο αδύναμοι από τη Ρωσία στρατιωτικά. Τον Μάιο του 2021, η Πολωνία ανακοίνωσε μια συμφωνία με την Τουρκία για την προμήθεια αυτών των όπλων ακριβείας. Το πολωνικό υπουργείο Άμυνας διευκρίνισε ότι πρόκειται για 24 Bayraktar.
Στην πορεία σημειώνουμε πάντως ότι μέχρι στιγμής οι ΗΠΑ καταλαμβάνουν την πρώτη θέση στη λίστα των εταίρων στην αγορά τουρκικών όπλων. Το αμερικανικό μερίδιο αντιπροσωπεύει το 52% (339 εκατομμύρια δολάρια) όλων των όπλων που εξάγονται από τους Τούρκους. Το Αζερμπαϊτζάν βρίσκεται στη δεύτερη θέση – 11,7% (76 εκατομμύρια δολάρια). Η τρίτη θέση στην πώληση τουρκικών όπλων πηγαίνει στην Ουκρανία – 2,51% (16,4 εκατομμύρια δολάρια).
Παρόλα αυτά, καθώς και το γεγονός ότι οι Τούρκοι δεν έχουν δική τους στρατιωτική αεροπορία και αεράμυνα, δηλώνοντας την πρόθεσή τους να αγοράσουν τη δεύτερη συστοιχία του συστήματος αεράμυνας S-400 Triumph και να συνεργαστούν μαζί μας για τη δημιουργία του τουρκικού μαχητικού TF -Χ, η ρωσική πλευρά έχει δυνατότητα να δει καθαρά την κατάσταση.
Η εξαγωγή τουρκικών UAV σε τουρκικές χώρες θα παίξει ρόλο στην ανάπτυξη της στρατιωτικής-γεωπολιτικής συνεργασίας στην περιοχή της Κεντρικής Ασίας. Φυσικά, η Άγκυρα αντιλαμβάνεται ότι εν μία νυκτί οι χώρες του μετασοβιετικού χώρου δεν θα κάνουν επιλογή υπέρ των τουρκικών όπλων, συνδεδεμένες την ίδια ώρα με ανάλογη συνεργασία με τη Ρωσία. Ταυτόχρονα όμως, η πώληση drones στο Καζακστάν, το Τουρκμενιστάν και το Αζερμπαϊτζάν θα αποτελέσει σοβαρό απόθεμα για το μέλλον.
Υπάρχει ήδη το προπαγανδιστικό δημοσίευμα στην ιστοσελίδα του «Τουρκικού Φόρουμ». Είναι δύσκολο να διαφωνήσεις με αυτή τη διαπίστωση. Στον σύγχρονο κόσμο, τα αεροσκάφη έχουν γίνει όχι τόσο φορείς βομβών όσο φορείς ιδεολογίας. Και σε έναν τέτοιο πόλεμο, ο παίκτης που ξέρει πώς να μετατρέπει έγκαιρα σημεία πολέμου σε πολιτικά είναι πιο πιθανό να κερδίσει.
Έτσι, στις 12 Νοεμβρίου, το Συμβούλιο Συνεργασίας Τουρκόφωνων Κρατών (διεθνής οργανισμός που ενώνει τουρκικά κράτη υπό την αιγίδα της Τουρκίας) μετονομάστηκε σε Οργανισμό Τουρκικών Κρατών με πρωτοβουλία της τουρκικής πλευράς. Η Άγκυρα έχει επανειλημμένα τονίσει ότι η απόφαση οφείλεται στο γεγονός ότι το Αζερμπαϊτζάν, το Καζακστάν, το Κιργιστάν, η Τουρκία και το Ουζμπεκιστάν φτάνουν σε ένα ποιοτικά νέο επίπεδο αλληλεπίδρασης. Επιπλέον, στην Κοινή Δήλωση των ηγετών των χωρών του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών της 12ης Νοεμβρίου 2021, αναφέρθηκε επίσημα για πρώτη φορά η λέξη Turan – η μυθική χώρα των Τούρκων. Τη θυμούνται συχνά οι Τούρκοι εθνικιστές που υποστηρίζουν τον Ερντογάν.
Η πώληση μη επανδρωμένων αεροσκαφών της Τουρκίας σε τουρκικές χώρες θα είναι ένα σοβαρό «πλεονέκτημα». Τα UAV μετατρέπονται σε «zeitgeist» (το πνεύμα του έθνους), σύμφωνα με μια τουρκική πηγή προπαγάνδας που μεταδίδεται σε μετασοβιετικές χώρες. Τέτοιες αναφορές δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι τα drones χρησιμοποιούνται σκόπιμα από τους Τούρκους για να εδραιώσουν τις θέσεις τους στα τουρκικά κράτη που συνορεύουν με τη Ρωσία στο νότο. Αν και τα τουρκικά σχέδια είναι ευρύτερα. Η Τουρκία έχει πουλήσει δεκάδες μη επανδρωμένα αεροσκάφη της στην Ουκρανία από το 2019, σύμφωνα με το Bloomberg.
Την ίδια στιγμή, το σουηδικό Nordic Monitor ανέφερε ένα μυστικό σημείωμα προς τον αρχηγό του τουρκικού Γενικού Επιτελείου Χουλουσί Ακάρ από το 2016, σύμφωνα με το οποίο οι τουρκικές ειδικές δυνάμεις είχαν διορίσει συμβούλους για να συνεργαστούν με τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας. Το φθινόπωρο του 2021, η ομάδα χάκερ Beregini κυκλοφόρησε ένα άλλο έγγραφο, υπογεγραμμένο από τον ουκρανικό στρατό, το οποίο ανέφερε για κοινές ασκήσεις στην Τουρκία.
Ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, απαντώντας στις κατηγορίες για υποστήριξη της ουκρανικής πλευράς στη σύγκρουση στο Ντονμπάς, τόνισε ότι για τους Τούρκους η προμήθεια drones στην Ουκρανία είναι αποκλειστικά εμπορική υπόθεση. Υψηλόβαθμοι Τούρκοι εταίροι υπενθυμίζουν περιοδικά στη Ρωσία ότι προμηθεύει επίσης όπλα σε αυτούς με τους οποίους η Άγκυρα ανταγωνίζεται. Την ίδια ώρα, στις αρχές Δεκεμβρίου, σε διεθνές επίπεδο, η Τουρκία αντιτάχθηκε στην επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας για την Ουκρανία. Σύμφωνα με τον Τσαβούσογλου, οι περιορισμοί δεν βοήθησαν ποτέ στην επίλυση προβλημάτων και η τουρκική πλευρά είναι έτοιμη να ενεργήσει ως μεσολαβητής μεταξύ Μόσχας και Κιέβου.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τα drones για την Τουρκία είναι μόνο ένα από τα όργανα της διεθνούς πολιτικής. Θα συνεχίσει να συνδυάζει την ήπια δύναμη με τη σκληρή. Ένα μέλος του Συμβουλίου των αξακάλ (γερόντων) του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών, έμπιστος του Ερντογάν, ο Γιλντιρίμ, δήλωσε λίγο μετά τη σύνοδο του Τουρκικού Συμβουλίου, ότι η Άγκυρα θεωρεί τη Μόσχα, μαζί με το Πεκίνο, «φυσικά μέλη» της οργάνωσης.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] Το R-330 είναι μια οικογένεια σοβιετικών, ουκρανικών και ρωσικών αυτοματοποιημένων ηλεκτρονικών συστημάτων καταστολής (REP).
[2] Το συγκρότημα Avtobaza-M προορίζεται για αναγνώριση παλμικών και συνεχών σημάτων ραντάρ αέρα και θάλασσας, σημάτων συστημάτων αναγνώρισης “φίλου ή εχθρού” και “TASAN”, προσδιορισμό παραμέτρων σήματος και τύπων ραντάρ.
[3] Το συγκρότημα “Repellent” προορίζεται για ηλεκτρονική αναγνώριση UAV βάσει σημάτων από ραδιοηλεκτρονικά μέσα και καταστολή των συστημάτων ελέγχου τους. Μπορεί να είναι τόσο σε φορητή όσο και σε σταθερή έκδοση.
[4] Το Borisoglebsk 2 είναι ένα ρωσικό, MT-LB επίγειο όχημα, πολυλειτουργικό οπλικό σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου (EW). Αναπτύχθηκε από τη Sozvezdie για μια περίοδο έξι ετών, από το 2004 έως το 2010. Ωστόσο, το σύστημα δεν παραγγέλθηκε ή για άλλους λόγους δεν κατασκευάστηκε ή παραδόθηκε αμέσως στον ρωσικό στρατό. Ξεκινώντας τον Φεβρουάριο του 2015, έχει κατασκευαστεί και παραδοθεί από την UIMC στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις. Έχει σχεδιαστεί για να διακόπτει τις επικοινωνίες και τα συστήματα GPS
[5] Το Groza-S (Navalnitsa-S) είναι ένας αυτοκινούμενος σταθμός ραδιοηλεκτρονικού πολέμου της Λευκορωσίας που έχει σχεδιαστεί για τον εντοπισμό, την παρακολούθηση, την καταστολή καναλιών ελέγχου και συστημάτων πλοήγησης μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων. Αναπτύχθηκε από το “KB Radar” ως μέρος μιας ειδικής σειράς συστημάτων για την αντιμετώπιση drones “Groza” και παρουσιάστηκε στις 28 Οκτωβρίου 2016
[6] Το Groza-6 (Navalnitsa-6) είναι ένας λευκορωσικός σταθμός παρεμβολών και έλεγχος ραδιοεπικοινωνίας, που αναπτύχθηκε από την JSC “KB Radar”.
Πηγή: defence-point.gr
