Καταιγιστικές οι πολιτικές εξελίξεις
Οι πολιτικές εξελίξεις τρέχουν με καταιγιστικό ρυθμό. Αυτή τη στιγμή κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με σιγουριά τι θα πράξει εν τέλει ο Πάνο Καμμένος και πόσος χρόνος απομένει στην κυβέρνηση Τσίπρα. Ακόμα και ανώτεροι κυβερνητικοί αξιωματούχοι εμφανίζονται αβέβαιοι για την έκβαση των γεγονότων. Αυτή η αβεβαιότητα δίνει εύλογα λαβή σε σενάρια και υποθέσεις. Ανάμεσα στα σενάρια που κυκλοφορούν είναι και αυτό του «άγνωστου Χ» που μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο για την επιβίωση της κυβέρνησης.
Η βεβαιότητα Τσίπρα
Στη συνέντευξή του στην Έλλη Στάη στο Open ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίστηκε απολύτως βέβαιος ότι έχει την απόλυτη πλειοψηφία των 151 βουλευτών τόσο για τη Συμφωνά των Πρεσπών όσο και για την ψήφο εμπιστοσύνης –αν βέβαια χρειαστεί. «Θα πάρουμε ψήφο εμπιστοσύνης» δήλωσε κατηγορηματικά ο πρωθυπουργός.
Η βεβαιότητα Τσίπρα δεν φαίνεται όμως να βρίσκει ακριβή αντιστοιχία στους αριθμούς. Συγκεκριμένα, ο κ. Τσίπρας μπορεί να είναι σίγουρος για τις 145 ψήφους της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, αυτήν της κ. Παπακώστα, του κ. Δανέλλη από το Ποτάμι, καθώς και των κκ Κουντουρά, Παπαχριστόπουλου και Ζουράρι. Ο προερχόμενος από την Ένωση Κεντρώων Γιάννης Σαρίδης δήλωσε ότι δεν θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης πριν την ψηφοφορία για τις «Πρέσπες», μολονότι είχε υπερψηφίσει τον προϋπολογισμό –η ψηφοφορία για την προϋπολογισμό ενέχει χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης.
Το άθροισμα των σίγουρων «Ναι» είναι 150 αυτή τη στιγμή. Πώς λοιπόν εξηγείται η απόλυτη βεβαιότητα του πρωθυπουργού για το 151; Μια εκδοχή είναι ότι ο κ. Τσίπρας μπλοφάρει για να πιέσει τον κ. Καμμένο. Μια δεύτερη εκδοχή είναι ότι εκτιμά πως με βέβαιους τους 150, θα βρεθεί οπωσδήποτε ο εκατοστός πεντηκοστός πρώτος. Ωστόσο, ορισμένοι ανέτρεξαν στο μακρινό 1993 και τη περίπτωση του βουλευτή Γιώργου Συμπιλίδη.
Αυτός που δεν περίμενε κανείς
Ήταν Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 1993 όταν ο Αντώνης Σαμαράς, αρχηγός τη Πολιτικής Άνοιξης, διέβη τον Ρουβίκωνα, καλώντας τους πολιτικούς φίλους του που ανήκαν ακόμα στην ΚΟ της Νέας Δημοκρατίας, να ρίξουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη. «Η διακοπή ανοχής προς τη σημερινή κυβέρνηση μπορεί να αποτρέψει επερχόμενα δραματικά γεγονότα που θα εξωθούσαν μοιραία σε ακρότητες την κοινωνική ισορροπία του τόπου», είχε δηλώσει ο μετέπειτα αρχηγός της ΝΔ και πρωθυπουργός.
Στο κάλεσμα Σαμαρά ανταποκρίνεται την επομένη ο βουλευτής Στέφανος Στεφανόπουλος ο οποίος ανεξαρτητοποιείται. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη μένει με 151 βουλευτές. Ο μηχανισμός της Νέας Δημοκρατίας ασκεί φοβερές πιέσεις (σε ορισμένες περιπτώσεις υπερέβησαν τα εσκαμμένα) σε όσους βουλευτές θεωρούνταν κοντά στον κ. Σαμαρά. Οι γνωστοί «σαμαρικοί» βουλευτές Άκης Γεροντόπουλος, Βασίλης Ματζώρης και Νίκος Κλείτος επιλέγουν να μην πάρουν την ευθύνη για την πτώση της κυβέρνησης, παραιτούμενοι από τις έδρες τους.
Τελικά στις 9 Σεπτεμβρίου 1993 ο άγνωστος στο πανελλήνιο Γιώργος Συμπιλίδης αίρει τη εμπιστοσύνη του στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, οδηγώντας τη στην πτώση. Το όνομα το κ. Συμπιλίδη δεν είχε ακουστεί πριν την παραίτησή του, ενώ ακόμα και ο σκληρός πυρήνας του μηχανισμού της ΝΔ τον θεωρούσε υπεράνω πάσης υποψίας.
Υπάρχει αναλογία;
Το ερώτημα είναι λοιπόν αν σήμερα υπάρχει (αντίστροφη) αναλογία με το 1993. Αν ο κ. Τσίπρας δηλαδή έχει έρθει σε συμφωνία με κάποιον «υπεράνω πάσης υποψίας» βουλευτή ο οποίος, εν αντιθέσει με τον Γιώργο Συμπιλίδη, δεν θα ρίξει την κυβέρνηση αλλά θα της δώσει την αποφασιστική στήριξη για να κρατηθεί στην εξουσία. Κοντός ψαλμός…
Ανάλυση του Τάσου Τσιφόρου
