ΦΟΝΟΣ ΕΚ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΣ… ΚΑΙ ΑΣ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΜΗΝΥΣΗ ΤΟ ΡΙΟ…

“Ας αναλογιστούμε έναν κήπο, ο οποίος ποτίζεται με ένα λάστιχο. Ο κήπος είναι το μυοκάρδιο και το λάστιχο που τον ποτίζει είναι οι στεφανιαίες αρτηρίες. Στο υπό εξέταση περιστατικό, όπως προέκυψε από τη νεκροτομή, υπήρχε στένωση του αυλού.

Επίσης ας αναλογιστούμε πως είναι καύσωνας, με υψηλότατες ακραίες θερμοκρασίες. Άρα προκύπτει πολύ μεγάλη ανάγκη για αύξηση της παροχής του νερού. Στο υπό εξέταση περιστατικό, ο ασθενής είχε βαρεία λοίμωξη, ως εκ τούτου ο οργανισμός ήταν σε σοκ και κατά συνέπεια ήταν λίαν αυξημένες οι ανάγκες σε παροχή οξυγόνου, άρα αίματος που το μεταφέρει στο μυοκάρδιο.

Τέλος, ενόσω έχει ήδη στένωση το λάστιχο και το γνωρίζουμε πολύ καλά αυτό, ενόσω γνωρίζουμε ότι έχει ακραίο καύσωνα και το γνωρίζουμε και αυτό επίσης πολύ καλά, πιάνουμε τη βαλβίδα και μειώνουμε στο ελάχιστο την παροχή ύδατος.

Ο μέσος άνθρωπος τι αναμένει να συμβεί;

Φυσικά να ξεραθεί ο κήπος.

Στο υπό εξέταση περιστατικό, ο ασθενής με γνωστή καρδιολογική νόσο (στένωση στο “λάστιχο”), νοσεί από βαρεία λοίμωξη (“καύσωνας”), και εμείς του μειώνουμε δραστικά την παροχή ύδατος (αφυδάτωση).

Ο μέσος ιατρός τι αναμένει να συμβεί;

Φυσικά να ισχαιμίσει το μυοκάρδιο.

Ποια αιτία θανάτου προέκυψε από τη νεκροτομή;

“Πρόσφατες ισχαιμικές αλλοιώσεις του μυοκαρδίου”.

Δηλαδή, ξεράθηκε ο κήπος…”

Να σημειώσω εγώ ότι εδώ δεν μιλάμε ούτε για τον μέσο ιατρό. Εδώ δεν μιλάμε καν για πρωτοετή φοιτητή των ιατρικών σχολών.

Είναι αυτό που σας έλεγα από την πρώτη στιγμή. Ότι δηλαδή όλα αυτά που έγιναν στα νοσοκομεία ΔΕΝ είχαν να κάνουν με την αντιμετώπιση ενός άγνωστου ιού που οι ιατροί δεν ήξεραν πού πατάνε και πού βρίσκονται, αλλά για τα ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ της ιατρικής επιστήμης.

ΗΞΕΡΑΝ πολύ καλά ΚΑΙ πού πατάνε ΚΑΙ πού βρίσκονται.

Πρωτόκολλο θανάτου εφάρμοσαν.

Και κάπου εδώ, όπως και σε τόσες άλλες περιπτώσεις, βλέπετε πόσο μεγάλη αξία και σημασία για την απόδειξη του πρωτοκόλλου αυτού είχαν οι νεκροτομές που έγιναν, και που για να γίνουν έφτυσα κυριολεκτικά αίμα.

4 χρόνια, 104 ζωές…