Η Άσλεϊ Λεβίνσον, μια συνταξιούχος νοσοκόμα από το Νιου Τζέρσεϊ, διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού σταδίου δύο το 2023. Όταν έμαθε την τρομακτική αυτή είδηση, πίστευε ότι θα μπορούσε να στηριχθεί στους συγγενείς της για αγάπη και υποστήριξη. Ωστόσο…
Λίγες μόνο ημέρες μετά την ανακοίνωση της διάγνωσης, οι συγγενείς της άρχισαν να απομακρύνονται. Οι τηλεφωνικές κλήσεις σταμάτησαν και τα ενθαρρυντικά μηνύματα εξαφανίστηκαν. Ήταν σαν να είχαν χαθεί.
Η κατάσταση αυτή που βίωσε η Άσλεϊ είναι γνωστή ως “καρκινική απομάκρυνση” ή “ghosting”, όπου φίλοι και αγαπημένα πρόσωπα παύουν κάθε επαφή μετά από μια διάγνωση καρκίνου. Η απώλεια φίλων και ορισμένων συγγενών ήταν εξαιρετικά δύσκολη για εκείνη και παρέμεινε χωρίς εξήγηση.
Η διαδικασία της μάχης κατά του καρκίνου είναι εξαιρετικά επώδυνη για τον ασθενή, ο οποίος συχνά βρίσκει τον εαυτό του απομονωμένο. Η νίκη επί του καρκίνου απαιτεί τη στήριξη ενός δικτύου στενών φίλων και συγγενών, καθώς και την καθοδήγηση μιας ολοκληρωμένης ιατρικής ομάδας που περιλαμβάνει ογκολόγους και συμβούλους. Αυτή η ομάδα είναι απαραίτητη για να αντιμετωπιστούν οι πολυάριθμες ψυχολογικές προκλήσεις που προκύπτουν από τη διάγνωση της ασθένειας.
Η εμπειρία της κυρίας Λεβίνσον, η οποία έχασε αγαπημένα πρόσωπα κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου, δεν είναι μοναδική. Πράγματι, μια έρευνα που διεξήχθη σε ασθενείς με καρκίνο αποκάλυψε ότι το 65% αυτών είχε παρατηρήσει ότι οι φίλοι και οι συγγενείς τους απομακρύνθηκαν μετά την ανακοίνωση της διάγνωσης. Αυτή η απομόνωση μπορεί να επιδεινώσει την ήδη δύσκολη κατάσταση των ασθενών, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για κοινωνική υποστήριξη κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσιμης φάσης της ζωής τους.
Στο Κέντρο Μεσοθηλιώματος στην Ορλάντο της Φλόριντα, η Καρέν Σέλμπι, μια καταγεγραμμένη νοσοκόμα, αναφέρθηκε σε έναν ασθενή με καρκίνο που φροντίζει. Ο συγκεκριμένος ασθενής δήλωσε ότι από τη στιγμή που διαγνώστηκε με την ασθένεια πριν από οκτώ μήνες, οι περισσότεροι φίλοι του έχουν σταματήσει να επικοινωνούν μαζί του, εκτός από έναν.
Η κυρία Λεβίνσον μοιράστηκε με το ABC ότι η έλλειψη επαφής με μέλη της οικογένειας ήταν πραγματικά ένα χτύπημα στην καρδιά της, καθώς οι άνθρωποι που θεωρούσε βασικούς υποστηρικτές της δεν ήταν εκεί για αυτήν. Ευτυχώς, είχε την αγάπη και την υποστήριξη των δύο παιδιών της, της Χάνα και του Τζέικ, οι οποίοι παρέμειναν στο πλευρό της καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου.
Συχνά, όταν συγγενείς ή φίλοι απομακρύνονται από ένα άτομο που πάσχει από ασθένεια, αυτό δεν σχετίζεται άμεσα με τον ίδιο τον ασθενή. Αντιθέτως, η «απομάκρυνση» αυτή προέρχεται συχνά από φόβο ή τραύματα που σχετίζονται με προηγούμενες εμπειρίες και μπορεί να είναι ένας τρόπος αυτοπροστασίας για το άτομο που αποφεύγει την επαφή.
Η κυρία Λεβίνσον εκφράζει την πεποίθηση ότι οι συγγενείς της σταμάτησαν να επικοινωνούν μαζί της εξαιτίας του τραύματος που προκάλεσε η απώλεια ενός άλλου μέλους της οικογένειας από καρκίνο του μαστού, χρόνια πριν. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ίσως πίστευαν ότι αν το αγνοούσαν, θα εξαφανιζόταν. Όμως, όπως όλοι γνωρίζουμε, ο καρκίνος δεν φεύγει μόνος του».
Ασθενείς που έχουν μοιραστεί τις εμπειρίες τους σχετικά με το φαινόμενο της “αποχής” από τους ασθενείς με καρκίνο, σημειώνουν ότι οι συγγενείς τους τους θύμιζαν τον θάνατο κάθε φορά που συναντιόνταν, γεγονός που προκαλούσε αμηχανία και δυσκολία στην επικοινωνία.
Η Νατάσα Κάρλσον αναφέρει ότι δύο στενές φίλες της, με τις οποίες διατηρούσε σχέση 22 ετών, την εγκατέλειψαν μετά τη διάγνωση της με καρκίνο του μαστού το 2018. Στην προσωπική της μαρτυρία για το curetoday.com, περιγράφει την απογοήτευση και την μοναξιά που ένιωσε κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου.
Η γυναίκα αυτή περιγράφει την εμπειρία της μετά τη διάγνωση του καρκίνου, αναφέροντας ότι δεν είχε επαφή με τους φίλους της για περισσότερο από ένα χρόνο. Αναφέρει ότι οι προσπάθειές της να επικοινωνήσει μέσω email, μηνυμάτων και τηλεφωνικών κλήσεων παρέμειναν χωρίς απάντηση. Παρά την ανάγκη της για υποστήριξη και κατανόηση σε μια τόσο δύσκολη περίοδο, οι φίλοι της δεν ανταποκρίθηκαν.
Αυτή η κατάσταση υπήρξε μία από τις πιο οδυνηρές πτυχές της συνολικής εμπειρίας της με τον καρκίνο. Η απώλεια των μαστών ήταν σίγουρα δύσκολη, αλλά η απομάκρυνση από έναν στενό φίλο που γνώριζε για 22 χρόνια ήταν κάτι που δεν είχε καν φανταστεί ότι θα συνέβαινε. Αυτή η πικρή και επώδυνη διδασκαλία ήρθε σε μια στιγμή που ήταν ιδιαίτερα ευάλωτη στη ζωή της.
Η ιστορία αυτή αναδεικνύει τις προκλήσεις που μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος κατά τη διάρκεια σοβαρών ασθενειών, καθώς και την σημασία των σχέσεων και της υποστήριξης από τους γύρω του σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές.
dailymail.co.uk
