Έχουν επιχειρήσει πολλοί να περιγράψουν τη σημασία του ποδοσφαίρου.
Την απίστευτη (και διαχρονική) επίδρασή του στον κόσμο.
Τι άλλο μπορεί να ενώσει (με τέτοια μαζικότητα και τόσο πάθος) νέους και γέρους, πλούσιους και φτωχούς, ανθρώπους κάθε εθνικότητας, τάξης και βαθμίδας;
Έχει χαρακτηριστεί λοιπόν η μπάλα ως «όπιο του λαού».
Ως το σημαντικότερο δευτερεύον πράγμα της ζωής μας.
Πιο εύστοχη όμως (αν και υπερβολική) μοιάζει η ιστορική φράση του Μπιλ Σάνκλι:
«Το ποδόσφαιρο δεν είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου, είναι κάτι πολύ κρισιμότερο απ’ αυτό»!
Στο σκεπτικό λοιπόν του θρυλικού προπονητή της Λίβερπουλ έχει βασιστεί μια από τις εξυπνότερες ποδοσφαιρικές διαφημίσεις που έχουν γίνει ποτέ:
Το αμίμητο σποτάκι του Football Italia τη δεκαετία του ’90!
Γιατί (αλήθεια είναι ότι) έχουν φτιαχτεί πολλά πετυχημένα κόνσεπτ με παιχταράδες του παρελθόντος.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει το επικό ματς των Ρονάλντο, Μαλντίνι, Καντονά με τα τέρατα στη διαφήμιση της NIKE;
Ποιον δεν μάγεψε το εμβληματικό δίτερμα των Μπέκαμ, Ρομπέρτο Κάρλος, Ραούλ με αθλητές του σούμο στο σποτάκι της PEPSI;
Με πολύ μικρότερο μπάτζετ ωστόσο, χωρίς τη συμμετοχή ακριβοπληρωμένων σταρ και μόνο με ένα έξυπνο διάλογο, η διαφήμιση του Football Italia κέρδισε τη δική ης θέση στην ιστορία.
Έστω κι αν θεωρήθηκε υπερβολικά τολμηρή για την εποχή της.
Έστω κι αν φλέρταρε ζωηρά με την απαγόρευση όταν προβλήθηκε.
Διότι δεν προσέβαλε κανέναν, ούτε έθιξε κάποιο ευαίσθητο θέμα.
Αλλά θα μπορούσε να πει κανείς ότι άγγιξε τα όρια του μακάβριου.
Το σκηνικό λοιπόν ήταν απλό.
Ούτε σενάριο, ούτε πλοκή, ούτε σκηνικά, φίρμες και φιοριτούρες.
Σ’ ένα κατάμεστο «Σαν Σίρο» (ή «Τζουζέπε Μεάτσα» αν είσαι Ίντερ) ένας μεσήλικας κύριος κάθεται κοντά σ’ έναν νεαρό.
Τους χωρίζει ένα άδειο κάθισμα.
Και ακολουθεί ο (χαρακτηριστικός αν μη τι άλλο) διάλογος:
-Δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχει ελεύθερη θέση στο ντέρμπι.
-Ήταν η θέση της γυναίκας μου, αλλά δυστυχώς πέθανε.
-Ω, αυτό είναι θλιβερό. Λυπάμαι…
-Ναι, δεν έχανε ποτέ παιχνίδι.
-Τουλάχιστον δεν είχες κάποιον συγγενή ή φίλο πού να ήθελε το εισιτήριο;
-Όχι, είναι όλοι στην… κηδεία!
