που είχε ξεχαστεί με το πέρασμα του χρόνου «ανέβηκε» πριν από μερικές μέρες στο YouTube και χιλιάδες φαν του Τόλκιν (Ρωσόφωνοι και μη) έσπευσαν να την απολαύσουν, βιώνοντας μια εμπειρία αρκετά… αλλιώτικη από την παρακολούθηση των επικών φιλμ του Πίτερ Τζάκσον.
Σύμφωνα με την Guardian, η τηλεταινία προβλήθηκε το έτος 1991, στα τέλη του οποίου διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση. Έχει τίτλο «Χρανίτελι» (Οι φύλακες)
και είναι βασισμένη στη «Συντροφιά του Δαχτυλιδιού», τον πρώτο από τους τρεις τόμους του επικού μυθιστορήματος του Τζ. Ρ. Ρ.Τόλκιν. Πρόκειται για τη μόνη γνωστή μεταφορά της τριλογίας του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών του εμβληματικού Άγγλου συγγραφέα που γυρίστηκε στη Σοβιετική Ένωση.
Το φιλμ με το εξαιρετικά χαμηλό μπάτζετ έκανε την εμφάνισή του 10 χρόνια πριν την πρεμιέρα της πρώτης ταινίας του Τζάκσον. Καθώς όμως το «Fellowship of the Ring» του φιλόδοξου Νεοζηλανδού σκηνοθέτη υπήρξε αρκετά «μπροστά» από την εποχή του, στην πραγματικότα αυτό που χωρίζει τις δύο «βερσιόν» δεν είναι απλά 10 χρόνια αλλά… έτη φωτός.
Λίγα άτομα (τουλάχιστον στη Δύση) γνώριζαν την ύπαρξη του σοβιετικού φιλμ προτού η 5TV (διάδοχος της Leningrad Television) το ανεβάσει πρόσφατα σε δύο μέρη στο YouTube. Μέσα σε λίγες μέρες το πρώτο μέρος της ταινία συγκέντρωσε πάνω από ενάμισι εκατομμύριο views. Το δεύτερο μέρος ωστόσο έχει αρκετά λιγότερες επισκέψεις, γεγονός που δείχνει ότι αρκετοί θεατές μάλλον δεν… αντέχουν μέχρι το τέλος.
Αποσπάσματα της αλλόκοτης, τουλάχιστον για τα σημερινά δεδομένα, ταινίας με τα πρωτόγονα σκηνικά και ειδικά εφέ κάνουν τον γύρο του διαδικτύου προκαλώντας αρκετά σαρκαστικά σχόλια, καζούρα αλλά και συναισθήματα νοσταλγίας.
Όπως σημειώνει η βρετανική εφημερίδα, ακόμα και οι μεταφράσεις του έργου του Τόλκιν ήταν λιγοστές και αρκετά δυσεύρετες στη Σοβιετική Ένωση. Γι’ αυτό υπάρχουν δύο πιθανές εξηγήσεις: Κάποιοι πιστεύουν ότι η ιστορία της συμμαχίας των ανθρώπων, των ξωτικών και των νάνων στη μάχη ενάντια σε ένα απολυταρχικό καθεστώς είχε «μπλοκαριστεί» από τη λογοκρισία του καθεστώτος.
Μια άλλη εξήγηση όμως μπορεί να είναι ότι η περιπλοκότητα του έργου και η γλωσσική εφευρετικότητα του συγγραφέα καθιστούσαν εξαιρετικά δύσκολο το έργο της μετάφρασης στα ρωσικά, αφού ο κίνδυνος να χαθεί «χαθεί» μέρος του νοήματος μέσω της προσαρμογής για το σοβιετικό κοινό ήταν μεγάλος.
Η σοβιετική βερσιόν του LOTR, που προβλήθηκε μόνο μια φορά στην τηλεόραση προτού καταχωνιαστεί στο αρχείο της Leningrad Televiston, είναι «ντυμένη» με τη μουσική που συνέθεσε ο Αντρέι Ρομανόφ, της ροκ μπάντας Ακβάριουμ. Επίσης, σε αντίθεση με το blockbuster των 93 εκατ. δολαρίων του Τζάκσον περιλαμβάνει την εμφάνιση του μυστηριώδους χαρακτήρα «Τομ Μπόμπαντιλ», που είχε «κοπεί» από την αγγλόφωνη βερσιόν επειδή η παρουσία του θα την μεγάλωνε πολύ, χωρίς ουσιαστικά να «προωθεί» την υπόθεση.
«Αυτός που βρήκε και ψηφιοποίησε το φιλμ πρέπει να εντοπιστεί για να στηθεί άγαλμα προς τιμήν του» γράφει ένας θεατής στην ενότητα των σχολίων, κάτω από το φιλμ στο youTube. «Είναι εξωφρενικό, τερατώδες και συνάμα… υπέροχο» συμπληρώνει ένας άλλος για το φιλμ που σίγουρα προκαλεί έντονες αντιδράσεις, και δεν περνά απαρατήρητο.
