Από την προηγούμενη Δευτέρα έχουν καταγραφεί συνολικά 126 κρούσματα γαστρεντερίτιδας. Την ίδια ώρα, το νοσοκομείο έχει στόχο την αποτροπή εξάπλωσης του ιού στην κοινότητα.
Υπενθυμίζεται πως τις τελευταίες δύο ημέρες ισχύουν έκτακτα μέτρα όπως ο περιορισμός του επισκεπτηρίου σε απολύτως απαραίτητες περιπτώσεις, αλλά και η υποχρεωτική χρήση μάσκας, μέτρο που ισχύει και για όλο το προσωπικό του νοσοκομείου.
Τα πρώτα αποτελέσματα έδειξαν πως η γαστρεντερίτιδα δεν οφείλεται σε κάποια μολυσμένη τροφή ή σε νερό, αλλά σε ιό. «Τα επτά PCR που κάναμε στο νοσοκομείο έδειξαν πως είναι ιογενής γαστρεντερίτιδα και οφείλεται στον λεγόμενο νοροϊό», σημείωσε ο διοικητής του νοσοκομείου Χανίων, Γιώργος Μπέας.
Σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ, η έξαρση ιογενούς γαστρεντερίτιδας δεν αποκλείεται να προέρχεται ακόμη και από την κυκλοφορία ενός νέου στελέχους, για το οποίο δεν έχει αναπτύξει ακόμη ανοσία ο πληθυσμός.
Πώς μεταδίδεται ο νοροϊός
Ο νοροϊός κάνει επιδημικές εξάρσεις γαστρεντερίτιδας, αλλά δεν ανήκει στα υποχρεωτικώς δηλούμενα νοσήματα. Μεταδίδεται εύκολα από άτομο σε άτομο, από τον αέρα, τα σταγονίδια και ενδεχομένως και από τον έμετο. Υπάρχει, επίσης, τροφιμογενής και υδατογενής μετάδοση του ιού.
Σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ, ο νοροϊός μπορεί να επιβιώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα σε άψυχες επιφάνειες, γεγονός που τον καθιστά ιδιαίτερα μεταδοτικό σε κλειστούς χώρους με μεγάλο συνωστισμό ατόμων. Τα συμπτώματα εμφανίζονται ξαφνικά και μπορεί να διαρκέσουν από 12 έως 60 ώρες.
Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα περιλαμβάνουν διάρροιες και εμέτους. Οι ασθενείς μπορούν επίσης να εμφανίσουν ναυτία, κοιλιακό πόνο και κράμπες, πονοκέφαλο, μυϊκούς πόνους, κόπωση, ρίγη, και σπανιότερα χαμηλό πυρετό.
Περίπου το 10% των περιστατικών χρειάζεται ιατρική παρακολούθηση, που μπορεί να περιλαμβάνει νοσηλεία. Οι περισσότεροι ασθενείς, ωστόσο, αναρρώνουν σε 2-3 ημέρες, χωρίς αντιβιοτικά ή φάρμακα, παρά μόνο με ξεκούραση, καλή διατροφή και ενυδάτωση. Κίνδυνο ζωής διατρέχουν μόνο τα άτομα με σοβαρές υποκείμενες νόσους.
Ο ΕΟΔΥ συστήνει σχολαστική τήρηση της υγιεινής των χεριών, η οποία αποτελεί το πιο σημαντικό μέτρο για τον περιορισμό της εξάπλωσής του νοροϊού.
