Ένα παράξενο γεγονός έχει ανασύρει η Πολωνία, ζητώντας από την Ουκρανία θα πρέπει να ξεθάψει και να ξαναθάψει τους Πολωνούς που σφαγιάστηκαν στο έδαφός της!
Επίσης, ο υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας, Radosław Sikorski, ζήτησε από τη Γερμανία να επενδύσει στη στρατιωτική συνεργασία και να αποζημιώσει τα θύματα των Ναζί.
Σύμφωνα με τον Sikorski τα ιστορικά παράπονα δεν μπορούσαν να παραμεριστούν ακόμη και εν μέσω του πολέμου της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας, επικαλούμενος τις σφαγές της Volhynia της δεκαετίας του 1940 των περίπου 100.000 Πολωνών.
«Οι άνθρωποι δικαιούνται χριστιανική ταφή και αυτό δεν επηρεάζει την πολεμική προσπάθεια της Ουκρανίας», είπε ο υπουργός Εξωτερικών.
«Δεν καταλαβαίνω γιατί οι εκταφές πρέπει να μπλοκάρονται μεταξύ χωρών που αλληλοβοηθούνται».
Κάτι αλλάζει…
Τα σχόλια του Sikorski αντικατοπτρίζουν τη σύσφιξη του τόνου της πολωνικής κυβέρνησης σε ιστορικά ζητήματα ενόψει των προεδρικών εκλογών τον Μάιο που θα μπορούσαν να είναι κρίσιμες για το ξεκλείδωμα της μεταρρυθμιστικής ατζέντας του πρωθυπουργού Donald Tusk.
Το Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης της Ουκρανίας δήλωσε πρόσφατα ότι θα ήταν πρόθυμο να ανανεώσει τις έρευνες για τους Πολωνούς, θύματα, σε χώρους μαζικής ταφής το επόμενο έτος.
Το Κίεβο διέκοψε τη διαδικασία το 2017 για να διαμαρτυρηθεί για την αφαίρεση ενός ουκρανικού μνημείου που βρίσκεται στην Πολωνία.
Το Κίεβο αμφισβήτησε επίσης μια απόφαση του πολωνικού κοινοβουλίου του 2016 να χαρακτηρίσει τις σφαγές ως γενοκτονία και πιο πρόσφατα έχει αναστατωθεί από τις προειδοποιήσεις από τη Βαρσοβία ότι αυτό το ιστορικό ζήτημα, εάν δεν επιλυθεί, θα μπορούσε να εκτροχιάσει την προσπάθεια της Ουκρανίας για ένταξη στην ΕΕ.
«Υπήρχε μεγάλη προσδοκία ότι η σημερινή πολωνική κυβέρνηση θα είναι πιο φιλοευρωπαϊκή, πιο φιλοουκρανική, αλλά το θέμα που έθεσαν στην ημερήσια διάταξη, σχετικά με το ιστορικό παρελθόν, είναι το ίδιο με την προηγούμενη κυβέρνηση», είπε ο Andrii Deshchytsia, ο πρώην πρέσβης της Ουκρανίας στην Πολωνία.
Αυτή ήταν μια “πικρή απογοήτευση για την ουκρανική κοινωνία”, είπε ο Deshchytsia.
«Κανείς δεν θα λύσει αυτό το ζήτημα της Volhynia εάν δεν κερδίσουμε τον πόλεμο και εάν η Ουκρανία δεν γίνει μέλος της ΕΕ».
Οι γερμανικές αποζημιώσεις
Ο Sikorski είπε επίσης ότι ο Γερμανός καγκελάριος Olaf Scholz τον Ιούλιο «έχασε την ευκαιρία» να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις αποζημιώσεων που παρουσίασε ο Tusk ως εναλλακτική λύση στην αξίωση 1,3 τρισεκατομμυρίων ευρώ της προηγούμενης πολωνικής κυβέρνησης για αποζημιώσεις και εγκλήματα που διέπραξε η Ναζιστική Γερμανία.
Ο Tusk ζήτησε να δημιουργηθεί ένα πολωνικό μνημείο στο Βερολίνο, γερμανικές επενδύσεις στη στρατιωτική συνεργασία και επίσης κάποιο απροσδιόριστο χρηματικό ποσό για να αποζημιωθούν τα θύματα των Ναζί.
Ο Scholz πρόσφερε μόνο 200 εκατ. ευρώ ως αποζημίωση και κανένα σχέδιο να επενδύσει στην κοινή άμυνα, είπε ο Sikorski.
«Ο Tusk είπε ουσιαστικά ότι τα 200 εκατ. ευρώ από μόνα τους δεν θα πείσουν τον πολωνικό λαό»…και νομίζω ότι είχε δίκιο», είπε.
Ο Tusk ελπίζει ότι ένας υποψήφιος από τον κυβερνώντα συνασπισμό του θα αντικαταστήσει τον απερχόμενο πρόεδρο Andrzej Duda, υποψήφιο για το PiS που χρησιμοποίησε το δικαίωμα του βέτο για να εμποδίσει τη νομοθεσία του Tusk και τις προσπάθειές του να αντικαταστήσει δικαστές που διορίστηκαν από το PiS.
Πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η πλειονότητα των Πολωνών θέλει αποζημιώσεις από τη Γερμανία, ενώ το δημόσιο αίσθημα έχει κλονιστεί προς την Ουκρανία.
Μόνο το 53% εξακολουθεί να τάσσεται υπέρ της υποδοχής Ουκρανών προσφύγων, το χαμηλότερο από την άφιξη εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που εγκατέλειψαν τη χώρα από ρωσική εισβολή τον Φεβρουάριο του 2022, σύμφωνα με δημοσκόπηση αυτού του μήνα από το Κέντρο Έρευνας Κοινής Γνώμης.
Κατά την αντίληψή μου δεν “κτυπά κάτω από την μέση”. Θέλει να αποδείξει “δικαιώματα”.Στις συζητήσεις μετά τον Β’ Π.Π. Αμερικανοί, Άγγλοι , Ρώσσοι κλπ είχαν διαπραγματευτικά πλεονεκτήματα που η Πολωνία δεν είχε. Στην ουσία από τον οριστικό η προσωρινό “διαμελισμό” της συνθετικής οντότητος υπό τον όρο ” “Ουκρανία” θα μπορούσε να βρεθεί “δικαιωμένη” η “αποκατεστημένη”. Τα δυτικά σύνορα περί των οποίων εξ αρχής “κόπτεται” αποτελούν εδάφη και Λαό που πάντοτε θεωρούσε τμήμα της. Πόλεμοι και επιρροές Αυστροουγκαρίας, Ανατολ. Βασιλείου έχουν επιτρέπψει μετακινήσεις ορίων με αποτέλεσμα να θεωρεί χαμένη πατρίδα το περίπου 1/4 της γειτονικής Χώρας το οποίο, εάν δεν μπορεί να της “επιστραφεί” ελπίζει να αναλάβει να διοικεί ως “εγγυήτρια” μετά την λήξη της οιασδήποτε Ρωσσικής διευθετήσεως ορίων. Γι’αυτό ενδιαφέρθηκε και συγγεκριμμένα και επικεντρωμένα σε Μολδαβία, Οδυσσό, ως διέξοδο στην Θάλασσα και δίοδο εάν γίνει δρόμος Κίνα Γερμανία αντί Κίνα Τουρκία. όμως εκεί τα “χαλάνε”, η αποδεδειγμένα “Ρωσσόφωνη” Κριμαία, Αζόφ.