Ψυχορραγεί η εσχατιά της Ελλάδας – Έβρος, ώρα μηδέν

Στο Ορμένιο Έβρου, τη βορειοανατολικότερη κατοικημένη περιοχή της Ελλάδας, ο χρόνος φαίνεται ότι λειτουργεί όχι υπέρ, αλλά εναντίον της επιβίωσης.

Η κρατική εγκατάλειψη, η απουσία σοβαρών περιφερειακών πολιτικών, οι κρίσεις (οικονομικές και κοινωνικές) και οι αλλαγές, έχουν οδηγήσει την κατάσταση σε στενωπό, με τους αριθμούς να είναι αμείλικτοι περιγράφοντας την πραγματικότητα.

Την τελευταία επταετία μάλιστα, ο απολογισμός στο Ορμένιο είναι 350 κηδείες, ένας γάμος και δύο βαπτίσεις, όπως επιβεβαίωσε και ο παπα-Διονύσης, ιερέας του χωριού στο οποίο βρίσκεται αυτά τα χρόνια.

Το θλιβερό είναι πως τα νούμερα σε όλη την περιοχή είναι παρόμοια…

Αυτό κατέδειξε η έρευνα της αστικής ΜΚΟ Art Traces (σ.σ. που εστιάζει σύμφωνα με την ιστοσελίδα της, σε δράσεις στον τομέα της τέχνης, του πολιτισμού, της εκπαίδευσης και της περιβαντολλογικής ευαισθητοποίησης), ενώ ο Χάρης Κακαρούχας, φωτογράφος, ανέδειξε το θέμα. Μίλησε στη ΔΕΛΤΑ Τηλεόραση γι’ αυτό:

«Όλα τα χωριά που γύρισα εκεί στη Μεσοποταμία του Έβρου στα σύνορα τα ελληνοτουρκικά, όλα τα χωριά είναι μόνο γέροντες στα καφενεία, οι οποίοι παραπονιούνται και αισθάνονται εγκαταλελειμμένοι. Παραπονιούνται ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται να αναπτυχθεί η περιοχή … Η περιοχή σβήνει με άλλα λόγια. Εγώ όσο κάθισα είδα ελάχιστους νέους, όχι στο Ορμένιο μόνο, αλλά και στα γύρω χωριά, οι οποίοι θέλουν να μείνουν εκεί και να συνεχίσουν να καλλιεργούν τα κτήματα, αυτό που κάνουν οι πατεράδες του. Αυτό σημαίνει ότι σε κάποια χρόνια δεν θα υπάρχει κανείς».

Στην απογραφή του 2021, τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ δείχνουν ότι η Δημοτική Κοινότητα Ορμενίου είχε 344 μόνιμους κατοίκους, από 557 το 2011 και 807 το 2001.

Στην επόμενη απογραφή;