Πόσες φορές ο θυμόσοφος λαός δεν έχει πει α, ρε και νάμουνα ο Ωνάσης η ο Νιάρχος κλπ καλοτυχίζοντας τους ανθρώπους με μεγάλο οικονομικό εκτόπισμα. Ειδικά στην Ελλάδα που ο καφενόβιος λόγος δεν λογαριάζει ούτε φιλοσόφους ούτε την αμείλικτη και αδυσώπητη Μοίρα. Με αφορμή τον αιφνίδιο θάνατο ενός νέου ανθρώπου, του Σωκράτη Κόκκαλη Jr η εισαγωγή που μόλις διαβάσατε.
Γράφει η Ιόλη Πιερίδη
Το παληκάρι που είχε μοιάζει μπροστά του και επρόκειτο να είναι από τους διαδόχους του Ομίλου του Σωκράτη Κόκκαλη έφυγε αιφνιδίως από τη ζωή στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου στο Κλίβελαντ του Οχάιο. Στην περίπτωση του νεαρού Κόκκαλη η μοίρα υπήρξε πολύ άδικη.
Στις 19 Νοεμβρίου του 1988, μία όμορφη βραδιά στο Μπουένος Άιρες χάνει τη ζωή της εντελώς απροσδόκητα και ξαφνικά. Η 37χρονη Χριστίνα Ωνάση, βρίσκεται νεκρή στην μπανιέρα της εξοχικής κατοικίας της οικογένειας Τσολμεκτσόγλου στο Τορτουγάς.
Την συνομωσιολογία των χρόνων που ακολούθησαν από τον θάνατό της τροφοδότησε, οπωσδήποτε, το γεγονός ότι η Χριστίνα Ωνάση βρέθηκε νεκρή μόλις ένα μήνα πριν παντρευτεί τον, πρόεδρο της ελληνικής παροικίας της Αργεντινής, Γιώργο Τσολκμετσόγλου. Στην πραγματικότητα ο θάνατός της προκάλεσε τεράστιο θόρυβο ακριβώς επειδή ήταν κόρη του Έλληνα μεγιστάνα Αριστοτέλη Ωνάση. “Γεννήθηκε στα πούπουλα, πέθανε σε μια μπανιέρα”, θα γράψουν οι βιογράφοι της.
Με 320χλμ./ώρα έτρεχε σύμφωνα με την έκθεση πραγματογνωμοσύνης η Πόρσε με οδηγό τον Γιώργο Βακάκη, το γιο του σπουδαίου επιχειρηματία Απόστολου Βακάκη, το μοιραίο βράδυ της 26ης Φεβρουαρίου όταν έπεσε εκτός ελέγχου πάνω στο αυτοκίνητο του Υπάτιου Πατμάνογλου σε παράδρομο της Εθνικής Οδού Αθηνών Λαμίας.
Μια συναρπαστική ιστορία ζωής κουβαλάει η οικογένεια Μαρτίνου. Η “ιστορία” της οικογένειας ξεκινά το 1926 από ένα παλαιοπωλείο στο Μοναστηράκι, το οποίο εξακολουθεί να λειτουργεί μέχρι και σήμερα.
Ο Γιάννης Μαρτίνος, ο παππούς της οικογένειας, υπήρξε ένας από τους πιο επιτυχημένους αντικέρ και προμηθευτής σπάνιων έργων τέχνης των μεγαλύτερων συλλεκτών της Αθήνας. Ωστόσο, η σύζυγός του, Αθηνά, μέλος εφοπλιστικής οικογένειας, πίστευε ότι το μέλλον βρίσκεται στη θάλασσα. Το 1970 ιδρύει τη ναυτιλιακή εταιρεία Thenamaris, η οποία ως τα τέλη της ίδιας δεκαετίας γιγαντώνεται. Τα τρία αγόρια της οικογένειας, Θανάσης, Κωνσταντίνος και Ανδρέας, κατευθύνθηκαν στα ναυτιλιακά, ενώ η κόρη τους Ελένη, συνεχίζει να λειτουργεί τη γκαλερί .
Η οικογένεια Μαρτίνου είναι πλέον μια αυτοκρατορία, παρόλα αυτά όμως, από επιλογή της, παρέμεινε στην ίδια κοινωνική αντίληψη και βρίσκεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Η απώλεια ενός νέου παιδιού παραμένει πάντα μια πληγή που δύσκολα επουλώνεται.
Η Μοίρα λοιπόν κάθε λίγο μας θυμίζει πόσο πανίσχυρη είναι και πόσο αμείλικτη μπορεί να γίνει
