Η κατάσταση στον ΠΑΟΚ, ως γνωστόν, δεν είναι η καλύτερη. Ο δικέφαλος προσγειώθηκε ανώμαλα μετά το χαστούκι από τον Παναιτωλικό και τη διαφορά από τον Ολυμπιακό που εκτοξεύτηκε, ενώ το ντέρμπι με τον πρωταθλητή που κράτησε τους Πειραιώτες σε απόσταση ασφαλείας, ήρθε κι έδεσε το γλυκό. Και όχι μόνο αυτό.
Οι Θεσσαλονικείς έπεσαν στην τρίτη θέση, πίσω από τον Παναθηναϊκό που έχει το 1/3 του μπάτζετ και με τη σειρά του πέρασε από σαράντα κύματα για να ισιώσει τώρα στον δεύτερο γύρο, όπως ακριβώς και πέρυσι. Θεωρώ, λοιπόν, πως ο Ιβάν Σαββίδης βρίσκεται προ σημαντικών αποφάσεων. Τις οποίες αν δεν πάρει τώρα, (η λογική λέει πως) θα «αναγκαστεί» να πάρει το καλοκαίρι.
Η πρώτη βεβαίως απόφαση έχει να κάνει με τον προπονητή. Ο ίδιος ο Αναστασιάδης είπε-ξείπε μετά το κάζο στο Ηράκλειο από τον ΟΦΗ, ώστε να ρίξει το γάντι, το οποίο η διοίκηση δεν σήκωσε και τον άφησε στον πάγκο. Πολλά γράφτηκαν, άλλα τόσα ακούστηκαν. Ενα, όμως, είναι σίγουρο. Αν δεν βελτιωθεί ο ΠΑΟΚ, αν δεν επιστρέψει στις νίκες κι αν δεν διεκδικήσει στα σοβαρά τη συμμετοχή στα προκριματικά της κορυφαίας διοργάνωσης, θα υπάρξει θέμα προπονητή. Θα είναι αυτοκαταστροφικό και αυτοκτονικό να συνεχίσει με Αναστασιάδη ο Σαββίδης. Ναι, τον στήριξε τώρα. Όφειλε να το κάνει, βάσει του δικού του σκεπτικού και της επιχειρηματικής λειτουργίας του.
Μπορεί καμιά φορά την τύχη του προπονητή να κρίνει η… γυναίκα του, όπως χιουμοριστικά είπε ο Δώνης αποκαλύπτοντας τι τον είχε συμβουλέψει το αφεντικό του δικεφάλου, ωστόσο η αγκαλιά και το φιλί στην προπόνηση, αλλά κυρίως η παραμονή του θρήσκου Άγγελου στον πάγκο, φανερώνουν την πρακτική Σαββίδη. Ακόμα και στάχτη στα μάτια να του έριξε, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει.
Ο Σαββίδης επιμένει και υπομένει κάποιες φορές. Γι’ αυτό, νομίζω ότι το πρότζεκτ Αναστασιάδη ολοκληρώθηκε (ο βαθμός επιτυχίας ή αποτυχίας θα δείξει). Κάπου εδώ έπιασε ταβάνι. Ο Αγγελος είναι καλός προπονητής. Βλέπει μπάλα και ξέρει πολλά για το τόπι. Όμως έχει θέματα. Μπορεί η ομάδα να φωνάζει για εξτρέμ, στόπερ ή για οποιαδήποτε θέση κι εκείνος να μουλαρώσει. Να λέει τα δικά του. Είναι ικανός να κάνει παρατεταταμένο και large ροτέισον, τη στιγμή που η ομάδα έχει απανωτές υποχρεώσεις. Όπως έκανε και την πάτησε.
Αυτά, λοιπόν, δεν είναι σημάδια πρωταθλητισμού. Ο Σαββίδης από τη μεριά του, από την πρώτη μέρα του έχει καταστήσει σαφές ότι θέλει να κάνει πρωταθλητισμό. Και τον κάνει. Μάλλον, όμως, θέλει κάτι πολύ περισσότερο. Χρόνο δίνει, ας μιλήσει με έναν προπονητή που μπορεί να βάλει σε τάξη τα πράγματα πιο γρήγορα, που θα έχει ένα «πρόσωπο» σε Ελλάδα και Ευρώπη, που θα τον βοηθήσει με ποδοσφαιριστές και που ο ίδιος ίσως βοηθηθεί από τη δουλειά του τεχνικού. Ενας τεχνικός στο καλούπι του Μίτσελ, για παράδειγμα.
Ενας τεχνικός με ορίζοντες, με κύρος όπου και να πηγαίνει, ένας κόουτς που κρατάει πειθαρχημένη την ομάδα του και που απερίσπαστος από διάφορα σενάρια, θα δουλέψει σε βάθος χρόνου και θα παρουσιάσει έργο. Ενας άνθρωπος με υγιείς βάσεις και σύγχρονη αντίληψη για το ποδόσφαιρο και που φροντίζει καθημερινά να επιμορφώνεται. Και, κυρίως, να έχει όρεξη και κίνητρο για αποδείξεις…
sdna.gr
αν νομίζετε οτι στην ελλαδική σουπερλιγδα τα πρωταθλήματα τα παίρνει ο προπονητής κι όχι ο κάθε καπετάνιος, τίγρης, κρόκους ή φαταούλ που διοικεί επο και κεδ… μάλλον δεν ζείτε στο ελλαδιστάν τα τελευταία 35 χρονάκια!!!!