«Ένας τσάρος γεννιέται» είναι ο τίτλος που δεσπόζει στο εξώφυλλο του Economist για τον Ρώσο πρόεδρο, Βλάντιμιρ Πούτιν- στο οποίο εμφανίζεται με ενδυμασία που παραπέμπει στους τσάρους της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.
Δεκαεπτά χρόνια αφού έγινε για πρώτη φορά πρόεδρος, οι Ρώσοι κοιτούν όλο και περισσότερο σε μια παλαιότερη περίοδο της ιστορίας, όπως αναφέρει ο Economist: «Τόσο φιλελεύθεροι μεταρρυθμιστές όσο και συντηρητικοί στη Μόσχα μιλούν για τον Πούτιν ως έναν τσάρο του 21ου αιώνα».
Ωστόσο, με την ευκαιρία της επετείου της Οκτωβριανής Επανάστασης, σημειώνεται πως ο Ρώσος πρόεδρος φαίνεται να μοιράζεται τις αδυναμίες των τσάρων, από την άποψη πως, δεδομένου του ότι θεωρείται βέβαιο πως θα κερδίσει τις εκλογές του 2018, ξεκινώντας μια έκτη θητεία, υπάρχει προβληματισμός σχετικά με το τι θα έρθει μετά. «Ο φόβος θα μεγαλώσει πως, όπως και με άλλους Ρώσους ηγέτες, ο τσάρος Βλάντιμιρ θα αφήσει αναταραχή στο πέρασμά του».
As the world marks the centenary of the October revolution, Russia is once again under the rule of a tsar. Our cover this week pic.twitter.com/oV0mPWaXKY
— The Economist (@TheEconomist) October 26, 2017
Όπως γράφει ο Economist, ο Πούτιν έχει πείσει πως, όπως λέει ένας βοηθός του, «αν δεν υπάρχει Πούτιν, δεν υπάρχει Ρωσία». Παρόλα αυτά, το δίλημμα είναι εάν η Ρωσία θα έπρεπε να εκσυγχρονιστεί, ακολουθώντας τον δρόμο των δυτικών χωρών, ή αν θα έπρεπε να «κλειδώσει» τη σταθερότητά της αντιστεκόμενη σε αυτόν.
«Όσο δυνατότερος είναι σήμερα ο Πούτιν, τόσο δυσκολότερο θα είναι να διαχειριστεί τη διαδοχή του. Καθώς ο κόσμος προσπαθεί να ζήσει με αυτό το παράδοξο, θα έπρεπε να θυμάται πως τίποτα δεν είναι “γραμμένο στην πέτρα”. Έναν αιώνα πριν, η επανάσταση των Μπολσεβίκων είχε θεωρηθεί ως μια επιβεβαίωση του ντετερμινισμού του Μαρξ. Στην πράξη, απέδειξε πως τίποτα δεν είναι σίγουρο και ότι η ιστορία έχει τη δική της τραγική ειρωνεία».
