Πριν από ένα χρόνο το Πάσχα στην Κοζάνη και σε όλη την Ελλάδα αμαυρώθηκε από τον τραγικό θάνατο του 5χρονου Στάθη, θύμα των ροτβάιλερ. Ακούστηκαν πολλά για
τις ευθύνες του ιδιοκτήτη , αλλά και για το νόμο γύρω από τα δεσποζόμενα ζώα, ο οποίος ακόμα παραμένει ο ίδιος. Τι προβλέπει λοιπόν ο νόμος όταν ένα ζώο σκοτώνει έναν άνθρωπο; Άραγε ποιος είναι ο αρμόζον αριθμός κατοικίδιων ζώων που μπορεί να έχει κάποιος μη επαγγελματίας; Και τι μέτρα μπορεί να λάβει ένας δήμος αν θεωρηθεί ότι ένα ζώο είναι επικίνδυνο; Ποιες είναι οι προϋποθέσεις υιοθεσίας ενός ζώου;
Χάθηκε μια ζωή και το αυτονόητο ήταν να αλλάξει τουλάχιστον η νομοθεσία ή έστω να συμπληρωθούν κάποια από τα κενά του νόμου για τα ζώα συντροφιάς, όπως οι σκύλοι. Είναι δυνατόν ένα ροτβάιλερ ή ένα μπουλντόγκ να κινείται χωρίς φίμωτρο σε πάρκα και παιδικές χαρές; Τι κυρώσεις υπάρχουν; Προφανώς καμία γι αυτό και η αρχική κατηγορία για ανθρωποκτονία εξ ‘αμελείας του ιδιοκτήτη των ροτβάιλερ δύσκολα αλλάζει.
Θυμόμαστε πολύ καλά ότι ο Δήμος Κοζάνης μέσα στο κενό του νόμου αναγκάστηκε να κρατήσει τα χαρακτηρισμένα επικίνδυνα ροτβάιλερ στο δημοτικό κυνοκομείο, δεχόμενος πολλά αρνητικά σχόλια από φιλοζωικές, ακριβώς γιατί δεν υπήρχε νόμος που να προβλέπει τις κινήσεις του. Και κατόπιν για την αναδοχή αυτών, αλλά και την ευθανασία των ροτβάιλερ επίσης έγινε δέκτης σκληρής κριτικής σε μια περίοδο που οι σχέσεις του με τα φιλοζωικά σωματεία είχε διαρρηχθεί.
Χάθηκε μια ψυχή κι ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η δικογραφία με την ποινική διαδικασία να εξελίσσεται με τους ρυθμούς της ελληνικής δικαιοσύνης. Πέρα από τη δέσμευση της περιουσίας των ιδιοκτητών, η απόφαση για την αγωγή ύψους 800.000 ευρώ που ζητάει η μητέρα του άτυχου Στάθη εκκρεμεί. Το ποινικό μέρος έχει ακόμα δρόμο.
Για μια ακόμη φορά ξεχνάμε εύκολα. Το μόνο που άλλαξε είναι να γιγαντώνεται και να αναδεικνύεται σε μέγα θέμα κάθε δάγκωμα σκύλου με τραυματισμό ως θλιβερή ανάμνηση της Πρωτομαγιάς του 2016 στον Άργιλο Κοζάνης, ενός Πάσχα που θα μείνει στη μνήμη όλων μας.
www.prlogos.gr
