«Όμως, κάποια στιγμή και επειδή ο μικρός γιος μου ήταν μόλις τεσσάρων ετών, λέω στον εαυτό μου: “Αν πάθεις κάτι, ποιος θα τον μεγαλώσει;”».
«Από τη μια στιγμή στην άλλη άλλαξαν όλα για μας. Είχα πάθει κατάθλιψη. Έγινα εκατό κιλά… Έτρωγα σαρδέλα με μαρμελάδα από τη στενοχώρια, δεν ήξερα τι έκανα. Όμως, κάποια στιγμή και επειδή ο μικρός γιος μου ήταν μόλις τεσσάρων ετών, λέω στον εαυτό μου: “Αν πάθεις κάτι, ποιος θα τον μεγαλώσει;”. Έτσι, μια ωραία πρωία, βγάζω από τις ντουλάπες όλα τα πολυτελή ρούχα, τα κλειδώνω σε ένα δωμάτιο και λέω “ξεκινά από την αρχή και να είσαι ευχαριστημένη που από το 1971 έως το 1994 έζησες πολύ καλά”. Είχε βουίξει ο Τύπος της εποχής για αυτό το ριφιφί», είπε η Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου.