Τα δικαιώματα των ΑμΕΑ καταπατώνται, είναι πλέον γνωστό και ευρέως διαδεδομένο. Το ότι δεν υπάρχουν οι απαραίτητες δομές είναι κάτι που “όλους” μας ταλανίζει.
Το ότι αρκούμαστε στη βοήθεια που θα έρθει για αυτούς τους ανθρώπους ως μάννα εξ ουρανού είναι η στάση μας. Καμπάνιες ευαισθητοποίησης, ημερίδες, ενημερώσεις σίγουρα μας προβληματίζουν, το θέμα, όμως, είναι αυτό που ακολουθεί τον προβληματισμό.
Που είναι οι αρμόδιοι φορείς; Που είναι όσοι θα έπρεπε να ενδιαφερθούν επί της ουσίας; Μάλλον εμφανίζονται στις πολυπληθείς εκδηλώσεις φορώντας τα πιο δήθεν χαμόγελα τους και με υπέρμετρο ενδιαφέρον δίνουν το παρόν υποσχόμενοι πάντα ότι θα πράξουν. Κι όλοι οι υπόλοιποι εφησυχαζόμαστε γιατί πιστεύουμε πως ο καθένας από εκείνους που δεσμεύτηκαν, υποσχέθηκαν, σχεδιάσαν καλύτερες δομές ή μια πιο προσβάσιμη πόλη, δεν μπορεί παρά να έχουν την ευαισθησία να προσπαθήσουν να υλοποιήσουν τα λόγια τους.
Τι είναι, όμως, όλα αυτά μπροστά στη διασκέδαση, την προβολή, τις στιγμές ξεγνοιασιάς; Μάλλον … ψιλά γράμματα. Ο κ. Κουράκης απολαμβάνει την ηλιόλουστη μέρα του και δε δείχνει καθόλου να ενδιαφέρεται για το γεγονος ότι το τραπέζι του βρίσκεται πάνω στον οδηγό τυφλών, όπως διαβάζουμε στο prismanews.
Τι κι αν ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί το λευκό μπαστούνι πέσει πάνω του; Ή μήπως ένας τυφλός δε θα κυκλοφορήσει χωρίς συνοδεία; Πολύ πιθανό! Πώς να κυκλοφορήσει μόνος του άλλωστε; Πέρα από τους ανύπαρκτους οδηγούς τυφλών στην πόλη του Ηρακλείου, όσοι υπάρχουν είναι δύσκολο να χρησιμοποιηθούν αφού δίπλα τους ή πολλές φορές και πάνω τους βρίσκονται τραπέζια και καρέκλες προσιτά στους βλέποντες ώστε να απολαύσουν μια μέρα στη λιακάδα.
Και οι αρμόδιοι φορείς; Οι αρμόδιοι φορείς ήταν εκείνοι που δημιούργησαν τους ελάχιστους οδηγούς για μια πόλη υποτίθεται πιο ανθρώπινη. Οι αρμόδιοι φορείς ήταν που έδωσαν τις άδειες στις καφετέριες και ως άλλοι τυφλοί κάνουν τα στραβά ματιά στις απίστευτες καταπατήσεις για το … coffeenation.
Κατά τα άλλα, το έργο που γίνεται είναι τεράστιο, είναι μεγάλο, είναι τρανό. Όμως γίνεται για όλους τους υπόλοιπους προφανώς, και δεν τηρείται από τον άρχοντα της πόλης, που θα όφειλε τουλάχιστον για τους τύπους να δίνει το καλό παράδειγμα, ακόμα κι αν το όποιο έργο κάνει, δεν το πιστεύει ούτε ο ίδιος.
