Στις 20 Νοεμβρίου του 1931, οι καλύτεροι γιατροί της Αμερικής παρευρέθηκαν σε ένα δείπνο που ονόμασαν, «Το Τέλος Όλων των Ασθενειών». Είχε διοργανωθεί προς τιμήν του γιατρού Ρόιαλ Ρέιμοντ Ράιφ, που όλα έδειχναν ότι είχε ανακαλύψει τη θεραπεία για τις αρρώστιες που ταλαιπωρούσαν την ανθρωπότητα για αιώνες.
Μέσα στον επόμενο χρόνο, θα εντόπιζε τον ιό που προκαλεί τον καρκίνο και τον τρόπο ολοκληρωτικής εξολόθρευσής του. Τουλάχιστον έτσι υποστήριζε ο ίδιος και οι συνεργάτες του. Μεγάλος μέρος τις ιατρικής κοινότητας όμως, τον αντιμετώπισε ως παράφρονα και αδιαφόρησε για τις συνταρακτικές ανακαλύψεις του.
Οι σημειώσεις του και τα μηχανήματα του εργαστηρίου κλάπηκαν ή καταστράφηκαν, με αποτέλεσμα η έρευνά του να ξεχαστεί για δεκαετίες. Σύμφωνα με τον Μπάρι Λάινς, συγγραφέα του βιβλίου «Η Θεραπεία του Καρκίνου που Λειτούργησε», η φαρμακοβιομηχανία φρόντισε να εξαφανιστεί η έρευνα του Ράιφ, έτσι ώστε να μη χάσει τα τεράστια έσοδα από τα φάρμακα κατά του καρκίνου.
Οι περισσότεροι σύγχρονοι γιατροί αντιμετωπίζουν την υπόθεση ως μια απλή «θεωρία συνωμοσίας», αλλά δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι ο Ράιφ πράγματι ανακάλυψε μία θαυματουργή συσκευή που μπορούσε να θεραπεύσει τον καρκίνο και δεκάδες άλλες θανατηφόρες ασθένειες.
Το «Καθολικό» Μικροσκόπιο
Ο Ρόιαλ Ρέιμοντ Ράιφ ήταν αδιαμφισβήτητα ιδιοφυής. Εκτός από την ιατρική, όπου διέπρεπε, ασχολήθηκε με πλήθος άλλων τομέων της επιστήμης. Είχε αποκτήσει τέτοιο εύρος γνώσεων και κατάρτισης, που κάλυπτε ένα ολόκληρο τμήμα ιατρικής έρευνας, χωρίς άλλους συνεργάτες. Μπορούσε να επεξεργαστεί τους μικροοργανισμούς και ταυτόχρονα να κατασκευάσει το μικροσκόπιο, με το οποίο θα τους μελετούσε. Μετά από χρόνια εντατικής εργασίας, ο Ράιφ παρουσίασε ένα υπερσύγχρονο μικροσκόπιο, δικής του κατασκευής, το 1933.
Το ονόμασε «Καθολικό» και υποστήριζε ότι μπορούσε να δει ζωντανούς ιούς. Ακόμα και σήμερα, τα ηλεκτρονικά μικροσκόπια τελευταίας τεχνολογίας σκοτώνουν τους ιούς. Θεωρείται αδύνατον να γίνουν ορατοί ζωντανοί και εν κινήσει. Όμως, ο Ράιφ υποστήριζε ότι τα κατάφερε και μάλιστα πολλές δεκαετίες πριν.
Ο τρόπος αναλύεται λεπτομερώς στις σημειώσεις του. Βασίστηκε στις συχνότητες που «πάλλονταν» οι μικροοργανισμοί, αλλά και σε δέσμες φωτός. Κάθε μόριο παλλόταν με δική του, διακριτή συχνότητα. Αυτό ίσχυε και για τους μικροοργανισμούς, αλλά και για το μήκος κύματος του φωτός. Παρατήρησε ότι οι μικροοργανισμοί που ήταν αόρατοι στο λευκό φως, ξαφνικά γίνονταν ορατοί όταν εκτίθονταν σε συχνότητες κυμάτων που τους συντόνιζαν. Βέβαια γίνονταν ορατοί μόνο στο υπεριώδες φως, το οποίο όμως δεν είναι αντιληπτό απ’ τον άνθρωπο.
Για να ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο, ο Ράιφ χρησιμοποίησε την τεχνική της «ετεροδύνωσης». Φώτισε τον μικροοργανισμό με δύο διαφορετικά μήκη κύματος, τα οποία δημιούργησαν ένα νέο κύμα, το οποίο έγινε ορατό από το ανθρώπινο μάτι. Ήταν μία ανατρεπτική εφεύρεση, η οποία-κατά τον ίδιο- οδηγούσε στο «τέλος όλων των ασθενειών».
Το τέλος όλων των ασθενειών
Ο Ράιφ χρησιμοποίησε τις συχνότητες και για την καταπολέμηση των μικροοργανισμών. Αντιλήφθηκε ότι αν αύξανε τη συχνότητα με την οποία πάλλονταν τα μικρόβια, τα εξαντλούσε και τα διέλυε, χωρίς να βλάψει κανέναν υγιή ιστό. Αυτό ήταν το μυστικό πίσω από τη θεραπεία όλων των ασθενειών. Κατασκεύασε μία μηχανή, τη λεγόμενη «beam ray machine», η οποία εξέπεμπε συχνότητες που «σκότωναν» τους θανατηφόρους μικροοργανισμούς.
Πριν ακόμα εξοντώσει τον ιό του καρκίνου, ο Ράιφ είχε εντοπίσει τις συχνότητες που κατέστρεφαν πλήθος άλλων βακτηρίων και μικροβίων, θεραπεύοντας ασθένειες όπως η πολιομυελίτιδα και η μηνιγγίτιδα. Για να φτάσει στη θεραπεία του καρκίνου, χρειάστηκε πρώτα να εντοπίσει τον ιό που τον προκαλούσε. Δεν θα τα είχε καταφέρει ποτέ χωρίς το μοναδικό μικροσκόπιό του, αλλά και τη βοήθεια του γιατρού Άρθουρ Κέντολ, ο οποίος δημιούργησε μία πρωτεϊνούχα ουσία, η οποία λειτουργούσε σαν ζωντανός οργανισμός και μπορούσε να φιλοξενήσει ζωντανούς ιούς.
Το 1932 κατάφερε να απομονώσει έναν ιό, τον οποίο ονόμασε BX και ύστερα από πειράματα, κατέληξε ότι προκαλούσε τον καρκίνο. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1934, εφάρμοσε τη μηχανή «beam ray» σε 16 καρκινοπαθείς. Η θεραπεία ήταν σύντομη, ανώδυνη και εξαιρετικά φτηνή. Άναβε ένα λαμπάκι για 3 λεπτά, που σηματοδοτούσε ότι η μηχανή λειτουργούσε και αυτό ήταν όλο. Μετά από θεραπείες ανά 3 μέρες για τρεις μήνες, 14 απ’ τους ασθενείς ανάρρωσαν πλήρως.
μηχανή του Ράιφ είχε επιτυχία όπου κι αν εφαρμόστηκε, αλλά οι «αρχηγοί» της αμερικάνικης ιατρικής κοινότητας την αντιμετώπισαν με δυσπιστία. Αρνούνταν να δεχτούν ακόμα και την ανακάλυψη του ιού του καρκίνου, πόσο μάλλον τη «μαγική» θεραπεία. Ιδρύθηκε η εταιρεία «Beam Ray Incorporated», στην οποία ο Ράιφ συνεργαζόταν με τον μηχανικό Φίλιπ Χόιλαντ. Η προσπάθεια κατέληξε σε αποτυχία, καθώς οι μηχανές που παρήγαγαν δυσλειτουργούσαν και ο Χόιλαντ στράφηκε εναντίον του Ράιφ, πολλοί πιστεύουν ύστερα από παρότρυνση της «φαρμακοβιομηχανίας».
Παράλληλα, μικροκλοπές και βανδαλισμοί, κατέστρεψαν μεγάλο μέρος των μηχανημάτων που χρησιμοποιούσε ο Ράιφ για τις έρευνές του, όπως και πολλές σημειώσεις του. Οι υποστηρικτές του ισχυρίζονται ότι πίσω από την συστηματική καταστροφή του, κρυβόταν ο Μόρις Φίσμπεϊν, ένας από τους ισχυρότερους άντρες της αμερικανικής ιατρικής. Μετά από πολλές διαμάχες με συνεργάτες του και επιπλοκές με τα μηχανήματα, η καλή φήμη του Ράιφ άρχισε να εξασθενεί, καθώς και ο ίδιος αντιμετώπιζε προσωπικά προβλήματα και εθίστηκε στο αλκοόλ.
Η θαυματουργή θεραπεία του ξεχάστηκε, τα μικροσκόπια του καταστράφηκαν ή εξαφανίστηκαν και ο Ράιφ παραιτήθηκε από κάθε προσπάθεια. Πέθανε το 1971, ξεχασμένος από τους συναδέλφους του. Την θεραπεία αναβίωσε τη δεκαετία του 1980, ο συγγραφέας Μπάρι Λάινς με το βιβλίο «Η θεραπεία του καρκίνου που λειτούργησε». Έκτοτε, έχει αποκτήσει πολλούς υποστηρικτές, κυρίως στον τομέα της εναλλακτικής ιατρικής. Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν μηχανήματα σαν αυτά που είχε κατασκευάσει ο Ράιφ, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει εξακριβωθεί αν πράγματι λειτουργούν.
Η περίπτωση του Ρόιαλ Ράιφ έχει διχάσει τον ιατρικό κόσμο, καθώς από πολλούς θεωρείται μία ιδιοφυΐα που θα μπορούσε να είχε αλλάξει τον κόσμο, αν δεν είχε καταστραφεί απ’ την απληστία ορισμένων ανθρώπων. Υπάρχει βέβαια και η άλλη πλευρά, που υποστηρίζει ότι δεν υπήρξε καμία συνωμοσία εναντίον του και ο Ράιφ δεν έφτασε ποτέ στη θεραπεία του καρκίνου. Υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν την ύπαρξη του λεγόμενου «καθολικού μικροσκόπιου», αλλά είναι δύσκολο να πιστέψει κάποιος ότι μία τόσο συνταρακτική ανακάλυψη, όπως η θεραπεία του καρκίνου, θα μπορούσε να καλυφθεί με τέτοια ευκολία και για τόσα χρόνια.
Μηχανή του Χρόνου
