Η εκπληκτική εμφάνιση του Βασίλη Σπανούλη στην Πόλη απέναντι στην Εφές δεν έδωσε χαρά μόνο στους φίλους του Ολυμπιακού, αλλά και σε κάποιους του Παναθηναϊκού.
Απόδειξη, το τρομερό σχόλιο φίλου του “τριφυλλιού” κάτω από άρθρο του Κωνσταντίνου Μελάγιες στο gazzetta.gr, στο οποίο διδάσκει ήθος και σχολιάστηκε ακόμα και από άλλες αθλητικές ιστοσελίδες!
Διαβάστε το:
«Όπως και σε εκείνα τα Φάιναλ 4 του 2012, 2013, 2015 το βλέπω, ενώ όλο το απόγευμα λέω δε θα το δω. Ξέρω ότι βλέπω και παίζω μπάσκετ από τα 4, οπότε λέω δε γίνεται να μην το δω. Εξάλλου, εκείνη η ομάδα που μισώ, έχει το ίδιο σήμα αλλά κλωτσάει άλλο χρώμα μπάλα. Τα βάζουν οι άλλοι στην αρχή, χαίρομαι όπως τότε. Να πω ψέματα; Αφού έπιανα τον εαυτό μου να χαίρεται. Μεταξύ όμως ξεκινάει αυτός ο τύπος. Ο τύπος που τον πήρα αγκαλιά στο Βερολίνο στο ξενοδοχείο και έκλαιγα, ο τύπος που όσο έπαιζε σε μας, έτρεχα πάντα να τον υποστηρίζω και μου χάλασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι όταν μας άφησε. Και από τότε μου ‘χει χαλάσει τόσα βράδια.
Στο τέλος να τα βάζει και να με πιάνω να χαίρομαι, απέναντι στη φύση μου. Με πιάνω να τον θαυμάζω. Αλλά και να τον ζηλεύω. Πέρυσι, πριν την 25αρα τον είδα στο γνωστό, πλέον κλειστό, ξενοδοχείο στη Συγγρού. Του είπα ότι και εμείς τον αγαπάμε. Μου χαμογέλασε και μου είπε “κι εγώ”. Αλλά πάλι μας διέλυσε. Τελικά, λήγει το ματς. Δεν μπορώ να στενοχωρηθώ, δεν μπορώ να του κρατήσω κακία. Όποιος αγαπάει το μπάσκετ, εξάλλου, αγαπάει το μπάσκετ, αγαπάει και αυτόν και όσα κάνει η ομάδα στην οποία ηγείται. Είσαι ο αντίπαλος, μα σε σέβομαι τόσο.
Υ. Γ Μερικές φορές έχω γίνει εριστικός. Ζητώ συγγνώμη. Καλή επιτυχία, μακάρι να το σηκώσετε».
sportdog.gr
Μεγάλος παίχτης ο Σπανούλης γιατί τους γλεντάει στο εξοχικό του ΟΑΚΑ. Πέρυσι τα τρίποντα στο τέλος ήταν μάγκικα και Πειραιώτικα. Ολυμπιακάρα παέι Final Four.
gaybraki το τι γλέντια έχουμε κάνει στο σεφ με ή χωρίς Σπανούλη είναι αμέτρητα. Μεγάλος παίχτης είναι εννοείτε, όμως να βλέπετε κ να παραδέχεστε τα βήματα που έχει κάνει σε αρκετές κρίσιμες στιγμές.
Είμαστε αρκετοί Παναθηναϊκοί που δεν βρίζουμε τους παίχτες που φεύγουν (για άλλους λόγους ναι), άλλωστε όσοι τον κάνουν, το κάνουν κ επιλεκτικά… Στην οικονομική κρίση μόνο ο Διαμαντίδης, Τσαρτσάρης κ Φώτσης έμειναν, κ κανένας από εκείνους που έβριζαν τον Σπανούλη, τον Περπέρογλου κ.τ.λ. δεν έβρισε τον Ομπράντοβιτς κ.τ.λ… Τον Σπανούλη τον βρίζω όταν δεν παραδέχεται το λάθος του, για αυτόν τον λόγο βρίζω κ παίχτες τις ομάδας μου… Άσε κ τώρα που έγραψα τον Φώτσης που έμεινε στα δύσκολα, ο Δημητράκης πήγε να τον γυρίσει με το πούλμαν, είναι απίστευτο…
Ένα άλλο τραγικό που έχω δει αρκετές φορές είναι να βλέπω σε καφετέριες γαύρους να θέλουν τον παίχτη τους να πέσει κάτω να κερδίσει πέναλτι… Κ θα πω κάτι που έγινε σε καφετέρια Παναθηναϊκών στο αγώνα κυπέλου με τον ΠΑΟΚ, κράζαμε τον Κλωναρίδη που αντί να σκουτάρι πήγαινε να κερδίσει το πέναλτι, κ μετά κράζαμε τον Ουζουνίδη που δεν τον έβγαζε, κ μόλις τελείωσε ο αγώνας ήταν λες κ περίμεναν στην γωνιά με ανακοινώσεις εκείνοι που έχουν την ΠΑΕ στα χέρια τους, κ έβλεπες να φωναζουν για διαιτησία με τροπο σαν να ήθελαν να δυναμιτίσουν το κλήμα με τους Πασοκτζήδες… Τέλος πάντων, είναι μεγάλη κουβέντα, κ το τι κάνουν οι διοικήσεις του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια δεν έχουν σχέση με τους περισσότερους Παναθηναϊκούς που έχουν ξενερώσει, όταν αλλάξουν όλα στο Παναθηναϊκό δεν θα ασχολούνται μόνο 20000 ονοματέοι, δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας όσοι δεν έχετε δει τον Μεγάλο Παναθηναϊκό, όσοι τον έχουν δει ξέρουν, κ όσοι τότε τον ζήλευαν μετά τον λέρωναν μια ζωή με ύπουλα κόλπα…
Δεν χωρούσαν δύο τόσο μεγάλοι παικταράδες σε μία μεγάλη ομάδα όπως είναι ο Παναθηναϊκός.
Ο Σπανούλης έτυχε να είναι συμπαίκτης με τον μεγάλο αυτό παίκτη ηγέτη το Διαμαντίδη, ζούσε και
έπαιζε στην σκιά του αν και αυτός ήταν μεγάλος έστω χιλιοστά πιο κάτω από αυτόν.
Στον Παναθηναϊκό δεν μπορούσε να είναι ο πρώτος.Η θέση αυτή ανήκε δικαιωματικά στο Μητσάρα.
Έτσι πολύ καλά έκανε και πήγε στον Ολυμπιακό όπου ήταν και είναι πρώτος.
Μπορεί να μας στεναχώρησε μπορεί να τον γιουχάρουμε όταν παίζουμε αντίπαλοι αλλά κατά βάθος τον
αγαπάμε γιατί είναι υπόδειγμα αθλητή και οικογενειάρχη.
Μακάρι να είναι γερός και ας μας στεναχωρεί καμιά φορά.