Αν ανατρέξουμε στο παρελθόν της γήινης ιστορίας για να εντοπίσουμε τις απαρχές του ήχου και της μουσικής, σίγουρα θα χαθούμε στους ομιχλώδες διαδρόμους που θα ανοιχτούν μπροστά μας.
Η συμβατική ιστορία μας πληροφορεί ότι το παλαιότερο μουσικό όργανο που έχει ανακαλυφθεί είναι η οκαρίνα (ένα είδος σφαιροειδούς φλάουτου), η οποία χρονολογείται Τουλάχιστον από το 10.000 προ Χριστού.
Η ιστορικοι μας μιλάνε για σωζόμενα μουσικά κείμενα, που ανάγονται στην Τρίτη Π.Χ χιλιετία και χρησιμοποιούνταν από τους σουμέριους ιερείς Σε διάφορες θρησκευτικές τελετές.
Ανάλογη χρήση της μουσικής γινόταν στην αρχαία ελλάδα καθώς και στην αρχαία Κίνα και την Αίγυπτο.
Για τους αιγύπτιους, ο Δημήτριος έγραφε τρεις αιώνες πριν το Χριστό:.
Επίσης, o ενορατικός εσωτεριστης C. W Leadbeter στο βιβλίο του Glimpses of Masonic History , στο κεφάλαιο σχετικά με τα εσωτερικά μυστήρια της ίσιδος, αναφέρει ότι ο υποψήφιος για μύηση είχε διδαχτεί μερικές λέξεις δύναμης, οι οποίες φαίνεται ότι τον βοηθούσαν να κυριαρχήσει πάνω σε ορισμένες κατηγορίες οντοτήτων.
Κατά τη διάρκεια της μυησης προβάλλονταν διάφορες φρικιαστικές οι δελεαστικές οπτασίες, , τις οποίες χρησιμοποιώντας κάθε φορά το κατάλληλο σημείο και λέξη. Τελικά όμως, όλες οι οντότητες οπτασίες κινούνται εναντίον του και τότε αυτός χρησιμοποιούσε την ισχυρότερη μαγική λέξη, με την οποία μπορούσε να κατανικήσει οποιοδήποτε κακό.
Στους Αρχαίους Έλληνες Οι απεριόριστη χρήση στις δυνάμεις του ήχου ήταν αρκετά γνωστές. Ευρύτατα διαδεδομένη στην αρχαία ελλάδα ήταν η χρήση των επωδων, μαγικά άσματα οι μαγικοί λόγοι αποδιδόμενα στον Ασκληπιό, με τα οποία πίστευαν ότι θεραπεύονταν τραύματα και οποιαδήποτε άλλη νόσος. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η αρχαία ελληνική μυθολογία και ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα μυημένων που έκαναν χρήση των απόκρυφων ηχητικών δυνάμεων. Ας θυμηθούμε για λίγο τον Θεό πάνα, που με την άγρια φωνή του μπορούσε να τρομοκρατήσει τους εχθρούς του και να τους τρέψει σε Φυγή (από εδώ πιθανότατα προέρχεται και η λέξη πανικός), ενώ με τη μουσική του αυλου του επιτύγχανε να προσελκύσει τις νύμφες που δεν μπορούσαν να αντισταθούν στο άκουσμα της μουσικής του.
Μία από τις πιο αινιγματικές προσωπικότητες που έζησαν ποτέ, φιλόσοφος Εμπεδοκλής, λέγεται ότι με τη δύναμη της μουσικής του γαλήνεψε έναν εξαγριωμένο νέο που ήταν έτοιμος να επιτεθεί στον συκοφάντη του πατέρα του. Εξαιρετικά ενδιαφέρον παρουσιάζουν και ικανότητες που αποδίδονταν στον Αμφίωνα, τον γιο της αντιόπης, ο οποίος γνώριζε την τέχνη της εμψύχωσης των λιθων και με αυτή τη Μυστική γνώση που κατείχε, κατάφερε να οικοδομήσει τα τείχη των Θηβών.
Στο άκουσμα της Λύρας και του τραγουδιού του οι πέτρες κινούνταν και τα δέντρα έριχναν τις ρίζες τους απο το χώμα και παραδίδοντας τους ξυλουργούς.Ο Κ. Κερενυι Γράφει σχετικά:.
Γενικότερα, οι πυθαγόρειοι πίστευαν ότι η μουσική οδηγεί στην ενοποίηση σώματος και ψυχής. Για αυτό το λόγο διαδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο στην ζωή τους. Κοιμόντουσαν ακούγοντας ένα είδος μουσικής που τους βυθιζε σε βαθύ ύπνο και ξύπναγαν στο άκουσμα μιας Μουσικής η οποία τους έδινε ενέργεια και ζωτικότητα. Αναμφισβήτητα, όλες αυτές οι συνήθειες και οι πεποιθήσεις της ιδιαίτερης Αυτής ομάδας φιλοσόφων, δείχνουν ότι κατείχαν αρκετά σημαντικές γνώσεις γύρω από την επιστήμη της ψυχω ακουστικης.
katohika.gr
