Εκείνο το σχετικά κρύο βράδυ της 5ης Νοεμβρίου του 1961, τίποτε δεν προμήνυε τον Αρμαγεδώνα νερού που «χτύπησε» την Αθήνα, λίγο πριν τα μεσάνυχτα.
Οι ουρανοί άνοιξαν και έφταναν τρεις ώρες ακατάπαυστης νεροποντής για να μετατρέψουν την πρωτεύουσα, σε μια απέραντη λιμνοθάλασσα, με το νερό να διαλύει τα πάντα στο πέρασμά του.
Κηφισός και Ιλισσός δεν υπερχείλισαν απλά, αλλά έστειλαν τεράστιους υδάτινους όγκους να κατακλύσουν κυριολεκτικά τις Δυτικές και Βορειοδυτικές συνοικίες της Αθήνας.
Το Μπουρνάζι, τα Νέα Λιόσια, ο Ταύρος, το Θησείο, το Μοσχάτο, το Φάληρο, η Νίκαια, το Αιγάλεω και ο Ρέντης θύμιζαν ανοχύρωτο πολεμικό μέτωπο μετά από βομβαρδισμό.
Μοσχάτο
Τετρακόσια σπίτια κατέρρευσαν, σαράντα τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πάνω από τριακόσιοι τραυματίσθηκαν, ενώ πλημμύρισαν πάνω από τέσσερις χιλιάδες κατοικίες και οικήματα.
Στην οδό Πειραιώς το ύψος του νερού ξεπέρασε τα δύο μέτρα και η ορμητικότητά του ήταν τέτοια που διέλυσε μια γέφυρα, την ίδια στιγμή που στην Αθήνα η λεωφόρος Αλεξάνδρας, η Πατησίων, η Βουκουρεστίου, η Σίνα, η Ομήρου αλλά και η Συγγρού είχαν μεταβληθεί σε ορμητικούς χειμάρρους
Στο Μπουρνάζι, την Ανθούπολη και τα Νέα Λιόσια καταμετρήθηκαν τα περισσότερα θύματα, ενώ περισσότερες από πεντακόσιες οικογένειες, έμειναν άστεγες.
Ως είθισται τα τότε πολιτικά κόμματα ρίχνουν τις ευθύνες το ένα στο άλλο, συνήθης τακτική στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, ενώ οι άστεγοι είναι χιλιάδες.
Μοιραίες συμπτώσεις
Δεκάξι χρόνια μετά η Αθήνα δείχνει να έχει ξεχάσει για τα καλά την υπερκαταιγίδα του 1961 και τις τεράστιες καταστροφές.
Το ημερολόγιο δείχνει πάλι Νοέμβρη 2 του μήνα, όταν η πρωτεύουσα κλείνει δυστυχώς άλλο ένα ραντεβού θανάτου με την καιρική της ιστορία.
Στις επτά η ώρα το απόγευμα, οι κρουνοί του ουρανού ανοίγουν και -αρχικά πάνω από τα Νότια προάστια- και σε μια ώρα η βροχή πέφτει ασταμάτητα σε όλη την Αττική.
Λες και η μοίρα τα επιλέγει πάντα πρώτα στις καταστροφές, τα Δυτικά προάστια πλήττονται πρώτα από συνεχόμενες διακοπές ρεύματος και κατακλυσμιαία βροχόπτωση που συνδυάζεται με τρομακτικούς κεραυνούς.
Οι διακοπές στην ηλεκτροδότηση επηρεάζουν και άλλες περιοχές ενώ καταρρέει το σύστημα φωτεινής σηματοδότησης σχεδόν σε όλη την Αττική.
Οι δρόμοι που την δεδομένη ώρα παρουσιάζουν αυξημένη κίνηση, μπλοκάρουν και τα αυτοκίνητα μποτιλιαρίζονται, την στιγμή που το ύψος του νερού που πέφτει ανεβαίνει συνεχώς.
Μετά από μια ώρα η κατάσταση ξέφυγε εντελώς. Το ρεύμα κόβεται σταδιακά σε όλη σχεδόν την πόλη, το αεροδρόμιο του Ελληνικού κλείνει, τα δρομολόγια του ηλεκτρικού διακόπτονται, Κηφισός υπερχειλίζει ξανά και χειρουργεία διακόπτονται, ενώ καταρρέει μεγάλο μέρος του δικτύου επικοινωνιών του ΟΤΕ.
Ακολουθούν σκηνές χάους με ανθρώπους να έχουν ανέβει πάνω σε στάσεις λεωφορείων για να σωθούν, άλλους να αγκαλιάζουν κολώνες ενώ στιγμές αλλοφροσύνης εκτυλίσσονται στην Πέτρου Ράλλη, την Πειραιώς, την Χαμοστέρνας, την Ιερά Οδό και την Ποσειδώνος.
Ο θλιβερός τελικός απολογισμός είναι τριάντα επτά ανθρώπινες ζωές, χίλια εννιακόσια υπόγεια, σπίτια και καταστήματα πλημμυρισμένα, τεράστιες καταστροφές στους δρόμους και εκατόν εβδομήντα διαλυμένα οχήματα.
Εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» 04-11-1977
Τόνοι νερού
Μια τέτοια υπερκαταιγίδα όπως την αποκαλούν οι μετεωρολόγοι θα χτυπήσει ξανά την Αθήνα δεκαεπτά χρόνια μετά από τον αξέχαστο Νοέμβρη του 1977, αυτή την φορά Οκτώβριο.
Οι ουρανοί ανοίγουν στις 21 του μηνός και δεν λένε να κλείσουν για ώρες, σε μια ανοχύρωτη πόλη, η οποία δέχεται ξανά τόνους νερού στις συνοικίες της.
Το ρεύμα του Ποδονίφτη δεν αντέχει, υπερχειλίζει και τα ορμητικά νερά παρασέρνουν τα πάντα στο διάβα τους στη Νέα Ιωνία,τον Περισσό, τη Νέα Φιλαδέλφεια, τη Χαλκηδόνα, το Περιστέρι και το Αιγάλεω.
Το περίφημο «Σπίτι του Λαού» -εκεί που βρίσκονται μέχρι σήμερα οι εγκαταστάσεις του ΚΚΕ-δεν γλιτώνει από τους τόνους της λάσπης που εισβάλλει στο υπόγειο του κτηρίου.
Καταστρέφεται μεγάλος μέρος του αρχείου του κόμματος, αλλά και οι εγκαταστάσεις του σταθμού «902» και της «Τυποεκδοτικής».
Δεκαεπτά άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, δεκάδες σπίτια και εκατοντάδες αυτοκίνητα καταστράφηκαν ενώ κάποια προάστια μετατράπηκαν σε λίμνες.
Χρειάστηκαν μέρες για να επανέλθει η κανονικότητα στην πόλη, να αρχίσουν ξανά οι άνθρωποι να κάνουν ότι έκαναν και πριν, όμως τελικά ούτε αυτή η καταστροφή δεν στάθηκε αφορμή για να γίνει κάτι σε μια πόλη που χθες το βράδυ μετρούσε ήδη δεκαπέντε νεκρούς από τη θεομηνία που έπληξε τη Μάνδρα.
